Co ze mnie zostało

Bardzo ciekawy pomysł na książkę -aż nie mogłam się doczekać aby ją przeczytać. Pierwsze kilkanaście stron pochłonęłam szybko... a potem było coraz gorzej. Zaczełam czuć nudę. Skończyłam książkę z lekkim rozczarowaniem ale będę próbować kolejną część. Jest duża szansa że się fajnie rozkręci :)

Bardzo ciekawy pomysł na książkę -aż nie mogłam się doczekać aby ją przeczytać. Pierwsze kilkanaście stron pochłonęłam szybko... a potem było coraz gorzej. Zaczełam czuć nudę. Skończyłam książkę z lekkim rozczarowaniem ale będę próbować kolejną część. Jest duża szansa że się fajnie rozkręci :)

W świecie gdzie wszystko musi być idealne, coś takiego jak jeden człowiek z dwiema duszami jest surowo zabronione i neutralizowane. Takie osoby muszą się ukrywać by przetrwać. Jedna dziewczyna posiadająca dwie dusze. Eve i Addie dzielą jedno ciało przez co są dla siebie najbliższymi osobami na świecie i nie wyobrażają sobie życia bez tej drugiej. Co się stanie gdy zawiśnie nad nimi groźba zdemaskowania? Kto im pomoże? I co się z nimi stanie czy obie przetrwają?

W świecie gdzie wszystko musi być idealne, coś takiego jak jeden człowiek z dwiema duszami jest surowo zabronione i neutralizowane. Takie osoby muszą się ukrywać by przetrwać. Jedna dziewczyna posiadająca dwie dusze. Eve i Addie dzielą jedno ciało przez co są dla siebie najbliższymi osobami na świecie i nie wyobrażają sobie życia bez tej drugiej. Co się stanie gdy zawiśnie...

Okładka
dwie panny
skąd
biblioteka
moja opinia
Jak to być w dwóch ciałach,albo dwa umysły w jednym ciele ?
Nie chcę wiedzieć,autorka pisała nie zmyślą o mnie.Podejrzewam.Mało facetów w moim wieku przeczyta.I się zachwyci.
I mnimo,że pół akcji to szpital.To nie mogłem się oderwać.
Moje emocję szalały z zachwytu.Tak to książka,która mnie poruszyła.

Okładka
dwie panny
skąd
biblioteka
moja opinia
Jak to być w dwóch ciałach,albo dwa umysły w jednym ciele ?
Nie chcę wiedzieć,autorka pisała nie zmyślą o mnie.Podejrzewam.Mało facetów w moim wieku przeczyta.I się zachwyci.
I mnimo,że pół akcji to szpital.To nie mogłem się oderwać.
Moje emocję szalały z zachwytu.Tak to książka,która mnie poruszyła.

Bardzo chciałam przeczytać tą książkę i i napaliłam się na nią bardzo z początku nie podobała mi się akcja zaczęła się pod koniec i gdyby nie to to z pewnością dostała by niższa ocenę. Czy sięgnę po tom drugi o ile powstanie i kiedy powstanie u nas w Polsce nic nie wiadomo nie wiem

Bardzo chciałam przeczytać tą książkę i i napaliłam się na nią bardzo z początku nie podobała mi się akcja zaczęła się pod koniec i gdyby nie to to z pewnością dostała by niższa ocenę. Czy sięgnę po tom drugi o ile powstanie i kiedy powstanie u nas w Polsce nic nie wiadomo nie wiem

O duszy rozdartej, czyli rozdwojenie jaźni na sposób chińsko- amerykański...

Temat poważny, a ja tu sobie żartuję... Po części wina to dobrego nastroju, po części faktyczny stan mej duszy po przeczytaniu książki:). To nie jest zła historia! Absolutnie! Ale geniuszem nie trąci. Także nie wiem co Sarah J. Maas miała na myśli, piejąc z zachwytu..?

Gdybym miała ocenić książkę i usytuować ją jakoś w stosunku do innych pozycji młodzieżowych, z pewnością umieściłabym "Co ze mnie zostało" na jednej z górnych półek. Jak na debiut, jest to coś godnego uwagi- oryginalny pomysł, dobry warsztat, ciekawa koncepcja. Ale w połowie drogi zatrzymałam się, a w mojej głowie zaświtało pytania: "yyyyy... no i co dalej????".

Krótko na temat fabuły. W bliżej niedookreślonej przyszłości ludzie rodzą się jako hybrydy- w jednym ciele tkwią dwie odrębne dusze. Do pewnego momentu żyją one wespół, w zgodzie i harmonii, dzieląc sprawiedliwie władzę nad ciałem. Wymaga się jednak, żeby w wieku nastoletnim, nastąpiło "ustalenie". Dusza dominująca powinna przejąć całkowitą kontrolę, druga zaś musi wycofać się w cień, by potem zupełnie... zniknąć. Okazuje się jednak, że nie zawsze ten proces odbywa się gładko i bez zakłóceń. Czasem wszystko zostaje bez zmian, ten fakt jednak należy zachować w największej tajemnicy, ponieważ dorośli boją się hybryd jak ognia. Addie i Eva mają właśnie taki problem. Nie ustaliły się i są zmuszone do życia w konspiracji.

Interesujące i nieźle skonstruowane. Chociaż nie jestem fanką naszych głównych bohaterek- są dość niedojrzałe i bywają infantylne, to doceniam sam pomysł. Przede wszystkim zwracam uwagę na ogromny ładunek ideologiczno- emocjonalny. To przecież książka skierowana do nastoletniego czytelnika, a jednak sama problematyka jest poważna. Wątki, do których nas literatura młodzieżowa przyzwyczaiła (takie jak wielkie, nastoletnie zakochanie i problemy pokrewne:),tutaj zostały bardzo zgrabnie zminimalizowane, bo nawet jeśli się pojawiają, to w bardzo lekkostrawnej formie. Mamy natomiast dylematy ważkie, dotyczące człowieczeństwa, odpowiedzialności, rodzicielstwa, dojrzewania, a nawet wojny i polityki. Przyznaję, że to zrobiło na mnie wrażenie, wzbudziło ciekawość, skłoniło do refleksji nad poruszanymi zagadnieniami.

Jest w tej historii spora dawka dramatyzmu- i to nie byle jakiego. Niektóre wydarzenia wywołują autentyczne poruszenie- czasem bunt, czasem łzy, czasem szczere współczucie. Są sceny chwytające za serce. Jest garść górnolotnych, ale na wskroś prawdziwych myśli. Gdy mówimy o książce dla młodzieży, to cenna lekcja i przekaz, który warto zaserwować młodym ludziom. Tym bardziej, że "Co ze mnie zostało" jest świetnie napisane (i przetłumaczone- wiadomo:). Ja generalnie jestem zdania, że tylko książki poprawne warsztatowo powinno się udostępniać dzieciakom. Mówi się, że młode umysły chłoną wszystko jak gąbka. Po co więc drukować te grafomańskie historie, które robią z mózgu sieczkę??? Tego nie rozumiem. Kat Zang natomiast stworzyła fascynującą rzeczywistość- alternatywną wizję świata, w którym nie można być sobą w stu procentach, w którym miłość i przyjaźń wystawiane są stale na ciężkie próby, w którym istnieje sfera tak czarna, jak najczarniejsze i mroczne sny. Tam nawet śmierć ma inne znaczenie niż powinna, ponieważ nie nosi się żałoby po kimś, po kim nie został najmniejszy, materialny ślad.

Książka jest początkiem dłuższej serii. Nie jest to jednak wystarczający powód, żeby usprawiedliwić, następujące w pewnej chwili, a zupełnie niespodziewane, rozprężenie i spowolnienie akcji. Hmmm... Zwątpiłam nawet czy tu w ogóle nastąpi jakiś przełom. Można by się spierać, że historia Zhang może wcale nie ma zapędów kryminalno- sensacyjnych. No bo pewnie nie ma. Ale tzw. intryga tu przecież występuje! Tylko droga do niej jest dość kamienista. Pojmuję, że w tym przypadku nacisk położony jest na "refleksyjno- uczuciową" stronę mocy, ale "szoł musi trwać". Czegoś brakuje, coś umknęło. To się po prostu czuje.

Stąd mój sarkazm. Nic nie działa na mnie gorzej, niż niewykorzystany potencjał. Odczuwam spory dysonans pomiędzy siłą i sugestywnością z początkowych fragmentów, a dominującą nudą, która wkrada się później. Wywołuje to wrażenie ogromnego niedosytu i niedopowiedzenia. To zawsze wielka szkoda, gdy coś się popsuje... Nie podzielam więc wszechogarniających zachwytów. B E Z P R Z E S A D Y.

Nadal jednak uważam, że "Co ze mnie zostało" jest wartościową pozycją. Śmiało można ja podsuwać nastolatkom. Nawet jeśli nie skłoni ich do głębszych rozmyślań, to z pewnością nie zaszkodzi młodym umysłom:P.

http://hanazaczytana.blogspot.com/2017/09/o-duszy-rozdartej-czyli-rozdwojenie.html

O duszy rozdartej, czyli rozdwojenie jaźni na sposób chińsko- amerykański...

Temat poważny, a ja tu sobie żartuję... Po części wina to dobrego nastroju, po części faktyczny stan mej duszy po przeczytaniu książki:). To nie jest zła historia! Absolutnie! Ale geniuszem nie trąci. Także nie wiem co Sarah J. Maas miała na myśli, piejąc z zachwytu..?

Gdybym miała ocenić książkę...

Cudowna, niespotykana historia, wspaniali bohaterowie, powieś pełna emocji i wartościowych uwag.

Cudowna, niespotykana historia, wspaniali bohaterowie, powieś pełna emocji i wartościowych uwag.

Niesamowicie ciekawa fabuła!
Ciekawa jestem czy doczeka się ekranizacji, bo film byłby z tego świetny

Polecam!

Niesamowicie ciekawa fabuła!
Ciekawa jestem czy doczeka się ekranizacji, bo film byłby z tego świetny

Polecam!

Historia niesamowita, piękna opowiadająca o uwięzionych dwóch duszach w jednym ciele, o bliźniętach...pełna emocji, uczuć, wzruszeń, bardzo urocza, genialna i poruszająca książka.

Historia niesamowita, piękna opowiadająca o uwięzionych dwóch duszach w jednym ciele, o bliźniętach...pełna emocji, uczuć, wzruszeń, bardzo urocza, genialna i poruszająca książka.

Bardzo ciekawa, zaskakująca, oryginalna książka. Można się wciągnąć i spędzić z nią naprawdę miły czas. Polecam!

Bardzo ciekawa, zaskakująca, oryginalna książka. Można się wciągnąć i spędzić z nią naprawdę miły czas. Polecam!

Oryginalny pomysł, jednak im dalej, tym gorzej. Mimo wszystko książka nie jest zła, polecam fanom gatunku.

Oryginalny pomysł, jednak im dalej, tym gorzej. Mimo wszystko książka nie jest zła, polecam fanom gatunku.