Jesteśmy społecznością, która kocha książki

No i jak ja mam wytrzymać do stycznia z takim cliffhangerem?!

No i jak ja mam wytrzymać do stycznia z takim cliffhangerem?!

Bywa infantylne, ale co z tego, jak to powrót do dzieciństwa! Do tego pojawia się w końcu Caleb, dziewczyny ratują Inny Świat i jednocześnie dorastają, przy czym można się zdrowo pośmiać ❤️

Bywa infantylne, ale co z tego, jak to powrót do dzieciństwa! Do tego pojawia się w końcu Caleb, dziewczyny ratują Inny Świat i jednocześnie dorastają, przy czym można się zdrowo pośmiać ❤️

Co za nostalgiczna podróż!

Co za nostalgiczna podróż!

Hm, trochę dziwna. Mam mieszane uczucia i nie wiem, jak to ocenić. Krótka historia, czyta się szybko, ale pierwsza połowa bardziej mnie wciągnęła niż druga. Jest trochę niespójności, mam pytania, na które brak odpowiedzi, a autorka nie zostawiła tak właściwie pola własne dywagacje.

Hm, trochę dziwna. Mam mieszane uczucia i nie wiem, jak to ocenić. Krótka historia, czyta się szybko, ale pierwsza połowa bardziej mnie wciągnęła niż druga. Jest trochę niespójności, mam pytania, na które brak odpowiedzi, a autorka nie zostawiła tak właściwie pola własne dywagacje.

Ta książka boli. Niezależnie od tego, jakie ma się relacje z matką, ta książka zaboli każdego czytelnika. Żałoba, przywiązanie, wiele trudnych emocji, wizja matki oczami dziecka, zażyłe, ale i toksyczne relacje. Dla osób pamiętających/wychowanych w latach 90. może być tym bardziej intymna, bo pierwsza część książki to właśnie te lata.

Ta książka boli. Niezależnie od tego, jakie ma się relacje z matką, ta książka zaboli każdego czytelnika. Żałoba, przywiązanie, wiele trudnych emocji, wizja matki oczami dziecka, zażyłe, ale i toksyczne relacje. Dla osób pamiętających/wychowanych w latach 90. może być tym bardziej intymna, bo pierwsza część książki to właśnie te lata.

Dawno nie czułam tylu emocji podczas czytania książki.

Dawno nie czułam tylu emocji podczas czytania książki.

Opowiadania były tak wciągające, że praktycznie po każdym czułam niedosyt i chciałam, by dana historia była dłuższa.

Opowiadania były tak wciągające, że praktycznie po każdym czułam niedosyt i chciałam, by dana historia była dłuższa.

Krótka, niepozorna, a ile w niej emocji!

Krótka, niepozorna, a ile w niej emocji!

Nie mam słów na opisanie emocji, które czuję. Każde z opowiadań wprowadzało swoistą atmosferę, były zarazem bardzo bliskie mojemu sercu, jakbym wszystko już to znała, a jednocześnie dość odległe, ukazujące inny świat.

Nie mam słów na opisanie emocji, które czuję. Każde z opowiadań wprowadzało swoistą atmosferę, były zarazem bardzo bliskie mojemu sercu, jakbym wszystko już to znała, a jednocześnie dość odległe, ukazujące inny świat.

Ta książka jest dokładnie taka, jaka spodziewałam się, że będzie. Śmiech, łzy, ból, radość, smutek, tęsknota, absurd, wszystko poprzeplatane. BoJack Horseman vibe.

Ta książka jest dokładnie taka, jaka spodziewałam się, że będzie. Śmiech, łzy, ból, radość, smutek, tęsknota, absurd, wszystko poprzeplatane. BoJack Horseman vibe.

Jeżeli myślicie, że jest to książka o tym, jak zaparzać herbatę, to się mylicie. Herbateizm, filozofia, sztuka, subtelność - wszystko to przeplata się w japońskim stylu. A końcówka - wow!

Jeżeli myślicie, że jest to książka o tym, jak zaparzać herbatę, to się mylicie. Herbateizm, filozofia, sztuka, subtelność - wszystko to przeplata się w japońskim stylu. A końcówka - wow!