W trzecim tomie Strażniczki walczą już na całego - z jednej strony z Nerissą, z drugiej z bestią stworzoną przez członkinie Bractwa. W tle mamy rozterki miłosne Cornelli, która straciła szansę na bycie z Calebem, oraz kłótnie i niesnastki pomiędzy poszczególnymi Strażniczkami.

Trzeci tom oddaje, dużo tutaj akcji i tempa, dodatkowo charakter Cornelli przechodzi przemianę co później owocuje widocznym rozwojem postaci. Znacznie lepiej czytało się historię dziewczyn od momentu pojawienia się Nerissy.

W trzecim tomie Strażniczki walczą już na całego - z jednej strony z Nerissą, z drugiej z bestią stworzoną przez członkinie Bractwa. W tle mamy rozterki miłosne Cornelli, która straciła szansę na bycie z Calebem, oraz kłótnie i niesnastki pomiędzy poszczególnymi Strażniczkami.

Trzeci tom oddaje, dużo tutaj akcji i tempa, dodatkowo charakter Cornelli przechodzi przemianę...

Coraz bardziej irytuje mnie niedokładne omawianie działania danej mocy, niedopowiedzenia i w szaleńczej prędkości pojawiające się nowe wątki, które są wyjaśniane po macoszemu (albo w ogóle nie są wyjaśniane). Nie wspomnę już o denerwującym działaniu Kondrakaru, konkretnie Wyroczni, która nie potrafi logicznie uzasadnić swoich decyzji, a zamiast tego grozi wszystkim paluszkiem, żeby nie podważali jego zdania. Cóż, przynajmniej akcja jest ciekawa, rysunki piękne, fabuła nie jest nudna i wciąga, a każda z postaci ma własny charakter, o co czasami ciężko, gdy ma się tyle pierwszoplanowych postaci. Nie jestem obiektywna, bo za bardzo lubię to uniwersum, ale wiem, że każdy, kto je lubi, raczej nie spojrzy na te komiksy negatywnie. Ostatecznie to powrót do dzieciństwa.

Coraz bardziej irytuje mnie niedokładne omawianie działania danej mocy, niedopowiedzenia i w szaleńczej prędkości pojawiające się nowe wątki, które są wyjaśniane po macoszemu (albo w ogóle nie są wyjaśniane). Nie wspomnę już o denerwującym działaniu Kondrakaru, konkretnie Wyroczni, która nie potrafi logicznie uzasadnić swoich decyzji, a zamiast tego grozi wszystkim...

Druga saga jest równie ciekawa jak pierwsza. Ale muszę przyznać, że Caleb w bajce był fajniejszy niż w komiksie. Ale i tak polecam każdemu!

Druga saga jest równie ciekawa jak pierwsza. Ale muszę przyznać, że Caleb w bajce był fajniejszy niż w komiksie. Ale i tak polecam każdemu!

Księga 3. trzyma poziom pozostałych - a może nawet nieco go podnosi. Niektóre wątki w poprzedniej części mi nie leżały, dlatego cieszę się, że w kolejnej zostały zamienione czy przekształcone w nowe. Dobrze, że fantastyczne przygody dziewczyn są przeplatane bardziej "normalnymi" scenami, bo naprawdę polubiłam wiele pobocznych postaci i jak tylko wracają, mam lepszy humor.
Jeśli już mam się do czegoś przyczepić to w opinii o księdze 2. chyba nieco się pospieszyłam z chwaleniem wykonania strojów. W tym tomie zauważyłam, że z kafelka na kafelek kolory ubrań się nagle zmieniają (i to nawet te "magiczne") albo któreś części garderoby znikają i się pojawiają. Wpadło też parę literówek, ale to tylko kosmetyczne błędy.
Ogółem przez historię się płynie - może i jestem parę lat starsza niż docelowi czytelnicy, ale jak tylko odkładałam, to chciałam już wiedzieć, co dalej. Nie ma wielkich dziur w fabule, nawet po przeskokach w jakiś sposób tłumaczone są wydarzenia "pomiędzy". Także niezmiennie polecam ;)

Księga 3. trzyma poziom pozostałych - a może nawet nieco go podnosi. Niektóre wątki w poprzedniej części mi nie leżały, dlatego cieszę się, że w kolejnej zostały zamienione czy przekształcone w nowe. Dobrze, że fantastyczne przygody dziewczyn są przeplatane bardziej "normalnymi" scenami, bo naprawdę polubiłam wiele pobocznych postaci i jak tylko wracają, mam lepszy...

Trzeci tom stawia przed piątką przyjaciółek wiele wyzwań. Muszą zmierzyć się z nowymi nemezis, które pragną posiąść ich moce. Wszystkiemu towarzyszą kłótnie oraz brak zaufania. Czy w obliczu zagrożenia, dziewczęta będą mogły na siebie liczyć?

Co tu dużo mówić. W.I.T.C.H to moje dzieciństwo, więc z dużą przyjemnością i ogromnym sentymentem sięgam po kolejne tomy. W tej księdze pojawiają się zgrzyty, które mogą doprowadzić do rozpadu przyjaźni. Pierwsze sympatie i burza hormonów nie idą w parze z walką o bezpieczeństwo świata. Nastają momenty, w których moce okazują się zawodne, a żywioły nie służą za wsparcie. Przedstawione historie to przykład tego, jak silna i znacząca potrafi być przyjaźń. Należy ją pielęgnować i wspierać tych, którzy nas otaczają.

Trzeci tom stawia przed piątką przyjaciółek wiele wyzwań. Muszą zmierzyć się z nowymi nemezis, które pragną posiąść ich moce. Wszystkiemu towarzyszą kłótnie oraz brak zaufania. Czy w obliczu zagrożenia, dziewczęta będą mogły na siebie liczyć?

Co tu dużo mówić. W.I.T.C.H to moje dzieciństwo, więc z dużą przyjemnością i ogromnym sentymentem sięgam po kolejne tomy. W tej...

Kolejna fantastyczna wycieczka w odmęty dzieciństwa...takie to wszystko kochane, naiwne i takie nastoletnie po prostu. Bawiłam się tak samo dobrze jak przy poprzednich dwóch księgach :)

P.S. Nie pamiętałam, że Cornelia była aż taką drama queen, ale nadal ją uwielbiam!

Kolejna fantastyczna wycieczka w odmęty dzieciństwa...takie to wszystko kochane, naiwne i takie nastoletnie po prostu. Bawiłam się tak samo dobrze jak przy poprzednich dwóch księgach :)

P.S. Nie pamiętałam, że Cornelia była aż taką drama queen, ale nadal ją uwielbiam!

Cykl komiksów „Czarodziejki W.I.T.C.H” bazuje na prostych chwytach stosowanych w fantasy. W pierwszym tomie dowiadujemy się, że tysiące lat temu we wszechświecie panowała harmonia. Królowało wówczas dobro, radość i pokój, ale pewnego dnia pojawiło się obślizgłe i mroczne zło zagrażające wszystkim równoległym krainom (troszkę tu inspiracji fizyką kwantową). Magiczne siły stworzyły ogromną sieć zapobiegającą przenikanie zła do innych wymiarów i chroniącą je przed unicestwieniem. Po wielu stuleciach konstrukcja zaczęła słabnąć. Pojawiły się dziury i przejścia, przez które Zło zaczęło przenikać niszcząc harmonię, radość i pokój. Aby uchronić światy przed zagładą powołano Strażniczki: pięć dziewczyn mieszkających w nadmorskim Heatherfield obdarzono mocami żywiołów. Zabawna i wygadana Irma panuje nad wodą, spokojna i rozsądna Taranee włada ogniem, praktyczna i konkretna Cornelii potrafi władać ziemią, urocza i kreatywna Hay Lin posiada kontrolę nad powietrzem, łączy je Serce Kondrakaru, czyli nieśmiała, ale niesamowicie odważna Will.
W pierwszym tomie widzimy poznajemy źródła i okoliczności oraz obserwujemy jak dziewczyny uczą się panować nad swoimi nowymi mocami. Do tego mają stają naprzeciw pierwszych wyzwań, których celem jest zaprowadzenie dawno zapomnianego porządeku.
W drugim tomie księżniczka Elyon po wielu porażkach zaczyna zastanawiać się nad dokonanymi wyborami. Do tego tęskni za światem, w którym spędziła całe swoje życie, za rodzicami, znajomymi a nawet szkołą oraz najlepszą przyjaciółką, Cornelią. Ona z kolei próbuje namówić resztę strażniczek do rozmowy i rozejmu z Elyon. Nie jest to łatwe i przyjemne, ponieważ księżniczka Meridianu wiele razy usiłowała wyrządzić krzywdę pięciu Czarodziejkom. Powierniczka Serca Kondrakaru – Will – nie jest przekonana co do zmiany i motywacji Elyon, bo poznała ją ze złej strony. Do tego pojawia się tu ktoś jeszcze, niezwykła postać, dzięki której wiele się zmieni.
W trzecim tomie po zakończonej misji dziewczyny wracają do domu. Okazuje się, że nie wszystkim się to podoba. Cornelia pogrąża się w żalu i odsuwa się od swoich przyjaciółek. Początkowo bohaterki próbują ją pocieszyć, ale to nic nie daje. Z czasem wszystkie powoli rozluźniają więzi i wydaje się, że to powoli koniec przyjaźni. Postawa dziewczyn sprawia, że nie jest zadowolona z wyboru strażniczek i postanawia coś z tym zrobić. Postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Niestety skutki jej działań okazują się niebezpieczne i zagrażają Kondrakarowi.
Kolejny tom to kolejne wyzwanie. Tym razem dawna powierniczka Serca Kondrakaru – Nerissa – jest zdeterminowana, aby zniszczyć młode Strażniczki i zdobyć dawno utraconą władzę nad żywiołami i energią. Nawiedza Czarodziejki we śnie, sprowadzając mroczne koszmary i wywołując niebezpieczne sny na jawie. Z czasem pozna też mroczną przeszłość Kondrakaru. Poznajemy prawdziwe oblicze Nerissy.
W piątym tomie Czarodziejki stają przed nowym wyzwaniem. Światem Arkhanta rządzi Ari - przez poddanych uznawany za pana dobrego i łaskawego. Mężczyzna po stracie żony postanowił zrobić wszystko, byle by jego jedyny syn, Maqi, żył w szczęściu. Niestety chłopak z powodu choroby nie potrafi mowić i z roku na rok staje się coraz bardziej wycofany, coraz trudniej do niego dotrzeć. Ojciec gotowy jest na wszystko, ale Wyrocznia nie spełnia jego życzenia, przez co Ari zaczyna nienawidzić mędrców z Kondrakaru.
W tym czasie Teranee, Cornalia i Hay lin dostają się na wymianę międzyszkolną i z tego powodu na wiele tygodni są rozdzielone. Jakby tego było mało na ich tropie jest agent specjalizujący się w zjawiskach paranormalnych. Do tego jedna z nich postanawia zrezygnować z bycia czarodziejką.
W piątym tomie znajdziemy komiksy z 10 magazynu „Czarodziejki WITCH”. Czasopismo zrobiło naprawdę dużą furorę. Jego minusem było to, że papier miało kiepski. Grube tomy zawierające po kilka-kilkanaście numerów sprawiają, że łatwiej jest przechowywać całą opowieść. Do tego jest trwalsza, ładniej się prezentuje i ma dużo lepszy papier. Pozostałe rzeczy, czyli akcja, kreska i kolorystyka pozostają bez zmian. Każdy tom przemyca troszkę zaskakujących i bliskich naszemu światu rzeczy. W piątym spotkamy się z autyzmem (Maqi) i początkową fazą rodzica przetrawiającego to, że jego dziecko nieco inaczej funkcjonuje. Widzimy dziecko żyjące we własnym świecie i szamotanie się ojca, który gotowy jest na wszystko.
Egmont Polska
Świat Komiksu
#witch #czarodziejki #egmont #światkomiksu #czasopismo #reedycja #górowianka #górowiankaas #górowiankaksiążki #annasikorska #czytamdlaOli #czytamOli #dziecko #młodzież #sikorkawśródksiążek #pożyczprzeczytajpoleć

Cykl komiksów „Czarodziejki W.I.T.C.H” bazuje na prostych chwytach stosowanych w fantasy. W pierwszym tomie dowiadujemy się, że tysiące lat temu we wszechświecie panowała harmonia. Królowało wówczas dobro, radość i pokój, ale pewnego dnia pojawiło się obślizgłe i mroczne zło zagrażające wszystkim równoległym krainom (troszkę tu inspiracji fizyką kwantową). Magiczne siły...

Po tym, jak zakończyła się Księga 2, nie mogłam powstrzymać ciekawości i czym prędzej sięgnęłam po kontynuację. Niby znam losy Czarodziejek, a jednak wspomnienia po takim czasie są zatarte i niekiedy mam wrażenie, że poznaję je na nowo. Księga 3, jak się okazuje, to jeszcze więcej emocji oraz zwrotów akcji.

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2022/05/18/czarodziejki-w-i-t-c-h-ksiega-3/

Po tym, jak zakończyła się Księga 2, nie mogłam powstrzymać ciekawości i czym prędzej sięgnęłam po kontynuację. Niby znam losy Czarodziejek, a jednak wspomnienia po takim czasie są zatarte i niekiedy mam wrażenie, że poznaję je na nowo. Księga 3, jak się okazuje, to jeszcze więcej emocji oraz zwrotów...

Podejście do komiksu jest całkiem przyjemne, człowiek przestaje myśleć o swoim życiu, a o tym, co dzieje się na kartach opiniowanej dziś lektury. Sprawia, że wraca przeczucie, że zawsze dobro wygra ze złem, że zawsze musimy się starać. Pokazuje nam również na przykładzie zachowania głównych bohaterek, jak ważne są relacje z drugim człowiekiem, z rodzicami, ale i jak ważne jest pielęgnowanie przyjaźni. Wiadomo, że nie we wszystkim musimy się zgadzać. Ale musimy znać słowo kompromis, umieć słuchać i umieć być. Czarodziejki są ciągle wystawiane na próbę jednak są na tyle inteligentne, że gdy złość przechodzi, widzą to, co tak naprawdę jest najważniejsze.

Uważam, że ta seria będzie idealnym prezentem na dzień dziecka - który zbliża się wielkimi krokami. Będzie też fajnym prezentem na urodziny, bo to jest coś, co zajmie dzieciakom trochę czasu, ale może i sprawi, że zaczną się zaczytywać i pasjonować, tak jak kiedyś ja w przeszłości. ;) I co najważniejsze, nie jest to pusty komiks, pozbawiony wartości. Fajnie poprzez zachowania postaci, przez sytuacje pokazuje, co w życiu jest ważne. POLECAM!

Podejście do komiksu jest całkiem przyjemne, człowiek przestaje myśleć o swoim życiu, a o tym, co dzieje się na kartach opiniowanej dziś lektury. Sprawia, że wraca przeczucie, że zawsze dobro wygra ze złem, że zawsze musimy się starać. Pokazuje nam również na przykładzie zachowania głównych bohaterek, jak ważne są relacje z drugim człowiekiem, z rodzicami, ale i jak ważne...

Takiego sentymentu inaczej ocenić nie potrafię xd

Takiego sentymentu inaczej ocenić nie potrafię xd