Aktualności
35
Najnowsze artykuły
ArtykułyZgarnij egzemplarz „Masek” Melki Kowal (S0ymel) – akcja recenzencka
1
ArtykułyDlaczego warto przeczytać książkę „Dżin” Marcina Mortki? Oto 5 powodów!4
ArtykułyPosłuchaj, to do ciebie! „Plac Senacki 6PM” Vincenta V. Severskiego po raz pierwszy jako słuchowisko
4
ArtykułyJesienne Targi Książki w Warszawie już w ten weekend3
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2020
2019
Powiązane treści
Witajcie w Ameryce Linda Boström Knausgård 
Po śmierci ojca mała dziewczynka przestaje mówić. Jest to bardzo głośne milczenie dezorganizujące życie rodziny, naciągające na nią ciemność. Rodzina światła może się pod tą ciemnością ugiąć.
Jest to minipowieść o wielkim smutku. O żałobie, traumach i strachu. I ogromnym poczuciu winy. Historia oszczędna w słowa, bez czytelnego wytłumaczenia co się właściwie stało. Możemy się domyślić, że rodzina była dysfunkcyjna, ale opowieść opiera się na niedopowiedzeniach i przemilczeniach. Jest krótka i niejednoznacznie zakończona - obraz świata widziany oczami dziecka został znacznie ograniczony, pokazany fragmentarycznie.
Czy mną wstrząsnęła? Niby nie, ale gdzieś tam czułam ją w duszy. Gdy narratorem jest dziecko, zazwyczaj przekaz jest bardziej przejmujący – przynajmniej dla mnie. Nie sądzę jednak, by została ze mną na dużej.
Witajcie w Ameryce Linda Boström Knausgård
Linda Boström Knausgård – „Witajcie w Ameryce”
„Ostatni raz kiedy widziałam ją na scenie grała upadłą Statuę Wolności, która wita imigrantów w Ameryce. Była łysa z wbitym w czoło odłamkiem lustra. Zgubiła pochodnię. Uwielbiałam to. To jak wyglądała. To, jak błyszczała na scenie. „Witajcie w Ameryce. Witajcie w Ameryce”.
To tytułem wyjaśnienia tytułu, który może mylić. Opowieść Lindy – byłej żony Karl Ove Knausgarda – nie odnosi się w żaden sposób do Ameryki. Jest zakotwiczona w psychice młodej dziewczyny, żyjącej pod ultrawpływem swojej matki - aktorki; liberalnej, witalnej, z fantazją godną młodych łobuzów. Ojciec zaś cierpiał na chorobę psychiczną, aż się spalił. A brat – muzyk, bawił się wyrywając jej paznokcie…
Powstaje opowieść nieszablonowa o dziewczynie, która nagle przestała mówić i zaczęła milczeniem wyrażać swój sprzeciw. Na wpół realna, na wpół zagnieżdżona gdzieś w wyobraźni autorki. Dobrze się to czyta. Bliska, osobista, sprawia wrażenie spowiedzi, ale bez moralizowania.
