Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawe pomysły na opowiadania, styl jak to u Pilipiuka: lekkostrawny, bez rewelacji. Godne polecenia np. do pociągu.

Ciekawe pomysły na opowiadania, styl jak to u Pilipiuka: lekkostrawny, bez rewelacji. Godne polecenia np. do pociągu.

Nieznośnie sentymentalna. Nie wiem, dlaczego, ale zgrzytałam zębami z irytacją - gdy tymczasem Sara Crewe ("Mała księżniczka") mnie urzekała. To chyba wina nieskazitelnych jasnych loków Cedryka, a może jego kryształowej duszyczki? To pierwsza powieść autorki, kolejne wydają mi się bardziej dojrzałe i realistyczne.

Nieznośnie sentymentalna. Nie wiem, dlaczego, ale zgrzytałam zębami z irytacją - gdy tymczasem Sara Crewe ("Mała księżniczka") mnie urzekała. To chyba wina nieskazitelnych jasnych loków Cedryka, a może jego kryształowej duszyczki? To pierwsza powieść autorki, kolejne wydają mi się bardziej dojrzałe i realistyczne.

Jako dziecko bardzo płakałam nad losem Sary. Sięgnęłam też po tę książkę jako nastolatka, po obejrzeniu genialnego filmu w reżyserii Alfonso Cuarona - i nawet wtedy znalazłam w niej coś, co mnie urzekło.

Jako dziecko bardzo płakałam nad losem Sary. Sięgnęłam też po tę książkę jako nastolatka, po obejrzeniu genialnego filmu w reżyserii Alfonso Cuarona - i nawet wtedy znalazłam w niej coś, co mnie urzekło.

Autobiograficzna powieść o dorastaniu wśród murów londyńskich kamienic i o tęsknocie za naturą, kojonej wycieczkami w krainę marzeń.

Autobiograficzna powieść o dorastaniu wśród murów londyńskich kamienic i o tęsknocie za naturą, kojonej wycieczkami w krainę marzeń.

Klasyka literatury dziecięcej. Czytałam w dzieciństwie z zachwytem. Tak jak inne książki tej autorki, "Tajemniczy ogród" opowiada o głębokiej przemianie dorosłych dokonanej za pośrednictwem jednej dobrej dziecięcej duszyczki.

Klasyka literatury dziecięcej. Czytałam w dzieciństwie z zachwytem. Tak jak inne książki tej autorki, "Tajemniczy ogród" opowiada o głębokiej przemianie dorosłych dokonanej za pośrednictwem jednej dobrej dziecięcej duszyczki.

To, że na ten zbiór składają się opowiadania nagrodzone w konkursie, przeczytałam dopiero w internecie. Wielka szkoda, że wydawnictwo nie zdecydowało się zamieścić tej informacji w książce, bo wyjaśniłaby się przynajmniej sprawa niezmiernej nierówności opowiadań.

Niezgrabność stosowanego języka przywodziła mi na myśl rubrykę "Mój pierwszy raz" w Bravo, którą czytywało się w latach 90 z niezdrową fascynacją. Autorki opisują głównie seks - niektóre teksty brzmią jak scenariusz do filmu porno: przyszedł, włożył, wyjął, a jej świat zadrżał z rozkoszy. Zbyt mało tu erotyki, a jeśli już się pojawia, to opisana banalnie i w niepotrzebnie górnolotnych słowach. Bohaterki - dorosłe kobiety - są egzaltowane jak nastolatki.

Czytałam to wszystko płacząc ze śmiechu. Kwicząc, chichocząc i zachłystując się dotarłam do końca, do perełki tego zbiorku, czyli do "Najlepszego kochanka na świecie", opowiadania jak żywcem wyjętego z prozy Chmielewskiej: napisanego lekko, z ironią, dystansem, bez patosu i grafomanii.

Nie warto kupować tej książki. Warto przeczytać ostatnie opowiadanie.

To, że na ten zbiór składają się opowiadania nagrodzone w konkursie, przeczytałam dopiero w internecie. Wielka szkoda, że wydawnictwo nie zdecydowało się zamieścić tej informacji w książce, bo wyjaśniłaby się przynajmniej sprawa niezmiernej nierówności opowiadań.



Niezgrabność stosowanego języka przywodziła mi na myśl rubrykę "Mój pierwszy raz" w Bravo, którą czytywało się...

Bardzo nierówna książka, moim zdaniem. Niektóre fragmenty są niezwykle celne, niektóre wręcz nudne i grafomańskie. Interesujące jest spojrzenie autorki na kwestię ciąży, choć wielokrotnie miałam wrażenie, że zdarzenia i opinie opisuje osoba na wskroś niedojrzała. Trudno mi określić docelową grupę czytelników.

Bardzo nierówna książka, moim zdaniem. Niektóre fragmenty są niezwykle celne, niektóre wręcz nudne i grafomańskie. Interesujące jest spojrzenie autorki na kwestię ciąży, choć wielokrotnie miałam wrażenie, że zdarzenia i opinie opisuje osoba na wskroś niedojrzała. Trudno mi określić docelową grupę czytelników.

Jedna z lepszych powieści o II wojnie światowej, jakie w życiu czytałam. Oryginalna, może dlatego, że autor nie opisuje własnych doświadczeń. Nie jestem złodziejką książek, ale dobrze rozumiałam Liesel. Bardzo polecam.

Jedna z lepszych powieści o II wojnie światowej, jakie w życiu czytałam. Oryginalna, może dlatego, że autor nie opisuje własnych doświadczeń. Nie jestem złodziejką książek, ale dobrze rozumiałam Liesel. Bardzo polecam.

Moja ulubiona część cyklu o Mikołajku! Pokazuje, że turystyczne "grzeszki" nie są domeną Polaków na wakacjach.

Moja ulubiona część cyklu o Mikołajku! Pokazuje, że turystyczne "grzeszki" nie są domeną Polaków na wakacjach.

Ciąg dalszy równie uroczy co "kanon".

Ciąg dalszy równie uroczy co "kanon".

Od czasu do czasu muszę wracać do tej książki :-)

Od czasu do czasu muszę wracać do tej książki :-)