Z wyglądu bardzo mi się ten egzemplarz spodobał. Lubię starsze książki, a olejny obraz z okładki pasował idealnie do czasów, w których powstała. Jednak sam autor… nie spotkałam się jeszcze z przypadkiem, w którym jakiś pisarz wydał mi się w swoim tworze taki niesympatyczny. Winna była tu jego skostniała stronniczość i brak jakiejkolwiek tolerancji względem osób podchodzących ostrożnie do zaprezentowanych przez niego zjawisk. Ignoranci, ciasne umysły i tym podobne określenia przewijały się w trakcie książki. Pan Szuman nie przejawiał zbyt dużej tolerancji względem ludzi, którzy nie są do końca przekonani co do istnienia życia po śmierci czy autentyczności słynnych i jakże często oszukanych seansów spirytystycznych.
Pomimo tego gorzkiego posmaku, zaciekawiły mnie niektóre zagadnienia, jak charakterystyka zjaw zmarłych zwierząt, wiadomości medialne czy tematyka uzdrowień. Zadawałam też sobie mnóstwo pytań w sprawie tytułowego tematu, któremu poświęcono oczywiście najwięcej miejsca. Pan Szuman na swój suchy i w brew pozorom bardzo odległy od jego osoby sposób wgłębił się w tę tematykę na różne sposoby. Relacje z tamtego świata (czy to od żywych, czy umarłych) intrygowały.
Podział na nasz świat materialny i duchowny został w klarowny sposób wytłumaczony. Ciągle jednak zastanawiałam się nad samym powodem tego podziału. Dlaczego istnieją 2 czy nawet więcej rzeczywistości? Jaki jest cel w tym wszystkim i o ile pokrywa się z sensem życia? Czy to życie jest jedynie marnym etapem przejściowym nim nasze dusze przejdą do lepszego świata? Czy może po prostu mamy się za tak ważnych, że potrzebujemy więcej światów, które muszą się wokół nas kręcić?

Z wyglądu bardzo mi się ten egzemplarz spodobał. Lubię starsze książki, a olejny obraz z okładki pasował idealnie do czasów, w których powstała. Jednak sam autor… nie spotkałam się jeszcze z przypadkiem, w którym jakiś pisarz wydał mi się w swoim tworze taki niesympatyczny. Winna była tu jego skostniała stronniczość i brak jakiejkolwiek tolerancji względem osób...