Życie po śmierci

Czytałem dawno temu. Jako dziecko znalazłem wszystkie książki Leszka Szumana w domu. Po latach okazało się, że ktoś z mojej rodziny spotkał go na swojej drodze życia i zafascynowany kupił wszystkie jego książki. Sama książka bardzo dobra. To był dobry początek z literaturą ezoteryczną.

Czytałem dawno temu. Jako dziecko znalazłem wszystkie książki Leszka Szumana w domu. Po latach okazało się, że ktoś z mojej rodziny spotkał go na swojej drodze życia i zafascynowany kupił wszystkie jego książki. Sama książka bardzo dobra. To był dobry początek z literaturą ezoteryczną.

Książka niestety rozczarowująca. Po tak znanym i szanowanym w kręgach ezoterycznych autorze spodziewałem się dużo więcej.

Największy zarzut to unikanie polemiki, stronienie od konfrontacji opisywanych fenomenów z ustaleniami nauk przyrodniczych. Brak również odniesień do klasycznej filozofii czy religioznawstwa. Właściwie tekst Szumana to zbiór relacji osób, które były świadkami lub uczestnikami zjawisk paranormalnych (jak śmierć kliniczna, eksterioryzacja, mediumizm, prekognicja, bilokacja etc.).

Opowieści miejscami ciekawe, częściej jednak nużąco przewidywalne. Cały kłopot polega na tym, że autor opisywanych przeżyć nie poddaje krytyce, przeciwnie: traktuje je jako fakty, których w zasadzie nie da się podważyć. Zdrowy rozsądek podpowiada nam coś innego. Większość niesamowitości przedstawionych w tej książce można prawdopodobnie wyjaśnić w sposób naturalny (halucynacje, pareidolie, projekcje etc.).

Nie twierdzę, że w każdym przypadku znajdziemy racjonalną odpowiedź. Niemniej jednak perspektywa okultystyczna z jej wątpliwymi koncepcjami i terminologią (aura, astrale, wibracje) nie powinna być narzucana czytelnikowi aż tak ostentacyjnie. A już akapity o osobach sensytywnych (drobiazgowy wykaz ich potencjalnych zachowań, preferencji, wyglądu) budzą lekkie zażenowanie.

Na plus zaliczam Szumanowi solidny warsztat językowy oraz opowiastkę o Hindusie, który śnił się od dzieciństwa pewnej damie... Aż do chwili, gdy ujrzała go na własne oczy, już nie we śnie, lecz na jawie. Zemdlała i odtąd człowiek w turbanie zniknął z jej snów na zawsze. Zabawne, ale też frapujące...

Książka niestety rozczarowująca. Po tak znanym i szanowanym w kręgach ezoterycznych autorze spodziewałem się dużo więcej.

Największy zarzut to unikanie polemiki, stronienie od konfrontacji opisywanych fenomenów z ustaleniami nauk przyrodniczych. Brak również odniesień do klasycznej filozofii czy religioznawstwa. Właściwie tekst Szumana to zbiór relacji osób, które były...

Książka dotykająca tematów metafizycznych i ezoterycznych - uważam, że stanowi ona świetny wstęp, dla ludzi, którzy zaczynają się interesować tym temat. Glosariusz umieszczony na końcu książki wiele wyjaśnia.

Oczywiście ślepcy, którzy zbyt zawierzyli swoim 5 zmysłom i dali się omamić rzeczywistości, którą znamy nawet nie w 1%, będą twierdzić, że są to jakieś bzdury i bajdurzenia - podobnych relacji o śmierci klinicznej są tysiące, już samo powinno dawać do myśleć. Ludzie o zamkniętych umysłach nie powinni tykać książek dla tych z otwartymi - niech wracają oglądać ogłupiające paradokumenty w TV.

Książka dotykająca tematów metafizycznych i ezoterycznych - uważam, że stanowi ona świetny wstęp, dla ludzi, którzy zaczynają się interesować tym temat. Glosariusz umieszczony na końcu książki wiele wyjaśnia.

Oczywiście ślepcy, którzy zbyt zawierzyli swoim 5 zmysłom i dali się omamić rzeczywistości, którą znamy nawet nie w 1%, będą twierdzić, że są to jakieś bzdury i...

Z wyglądu bardzo mi się ten egzemplarz spodobał. Lubię starsze książki, a olejny obraz z okładki pasował idealnie do czasów, w których powstała. Jednak sam autor… nie spotkałam się jeszcze z przypadkiem, w którym jakiś pisarz wydał mi się w swoim tworze taki niesympatyczny. Winna była tu jego skostniała stronniczość i brak jakiejkolwiek tolerancji względem osób podchodzących ostrożnie do zaprezentowanych przez niego zjawisk. Ignoranci, ciasne umysły i tym podobne określenia przewijały się w trakcie książki. Pan Szuman nie przejawiał zbyt dużej tolerancji względem ludzi, którzy nie są do końca przekonani co do istnienia życia po śmierci czy autentyczności słynnych i jakże często oszukanych seansów spirytystycznych.
Pomimo tego gorzkiego posmaku, zaciekawiły mnie niektóre zagadnienia, jak charakterystyka zjaw zmarłych zwierząt, wiadomości medialne czy tematyka uzdrowień. Zadawałam też sobie mnóstwo pytań w sprawie tytułowego tematu, któremu poświęcono oczywiście najwięcej miejsca. Pan Szuman na swój suchy i w brew pozorom bardzo odległy od jego osoby sposób wgłębił się w tę tematykę na różne sposoby. Relacje z tamtego świata (czy to od żywych, czy umarłych) intrygowały.
Podział na nasz świat materialny i duchowny został w klarowny sposób wytłumaczony. Ciągle jednak zastanawiałam się nad samym powodem tego podziału. Dlaczego istnieją 2 czy nawet więcej rzeczywistości? Jaki jest cel w tym wszystkim i o ile pokrywa się z sensem życia? Czy to życie jest jedynie marnym etapem przejściowym nim nasze dusze przejdą do lepszego świata? Czy może po prostu mamy się za tak ważnych, że potrzebujemy więcej światów, które muszą się wokół nas kręcić?

Z wyglądu bardzo mi się ten egzemplarz spodobał. Lubię starsze książki, a olejny obraz z okładki pasował idealnie do czasów, w których powstała. Jednak sam autor… nie spotkałam się jeszcze z przypadkiem, w którym jakiś pisarz wydał mi się w swoim tworze taki niesympatyczny. Winna była tu jego skostniała stronniczość i brak jakiejkolwiek tolerancji względem osób...

Ekstra, bardzo mi sie podoba.

Ekstra, bardzo mi sie podoba.

To było moje pierwsze zetknięcie z tematem życia pozagrobowego. Początek lat 80-tych, wakacje, pożyczone od kogoś "Życie po śmierci" i grupa nastolatków, której czytałam na głos tę książkę w deszczowe popołudnia. Od tamtego czasu moja wiedza na ten temat znacznie się poszerzyła, ale polecam początkującym w odkrywaniu 'życia po drugiej stronie'.

To było moje pierwsze zetknięcie z tematem życia pozagrobowego. Początek lat 80-tych, wakacje, pożyczone od kogoś "Życie po śmierci" i grupa nastolatków, której czytałam na głos tę książkę w deszczowe popołudnia. Od tamtego czasu moja wiedza na ten temat znacznie się poszerzyła, ale polecam początkującym w odkrywaniu 'życia po drugiej stronie'.

Bardzo ciekawa książka, napisana prostym językiem. Zrobiła na mnie OGROMNE wrażenie i na pewno jeszcze nie raz do niej wrócę!Polecam każdemu kogo chociaż trochę interesują takie zagadnienia!

Bardzo ciekawa książka, napisana prostym językiem. Zrobiła na mnie OGROMNE wrażenie i na pewno jeszcze nie raz do niej wrócę!Polecam każdemu kogo chociaż trochę interesują takie zagadnienia!

Po entuzjastycznym namawianiu przez znajomych do tej lektury wreszcie po nią sięgnęłam, zainteresowana faktem, że inni ludzie czytali ją z wypiekami na twarzy. Do wszelkich zjawisk paranormalnych podchodzę dość sceptycznie. Ta książka zupełnie nie wpłynęła na moje podejście i szcze mówiąc zupełnie nie zrobiła na mnie wrażenia.

Po entuzjastycznym namawianiu przez znajomych do tej lektury wreszcie po nią sięgnęłam, zainteresowana faktem, że inni ludzie czytali ją z wypiekami na twarzy. Do wszelkich zjawisk paranormalnych podchodzę dość sceptycznie. Ta książka zupełnie nie wpłynęła na moje podejście i szcze mówiąc zupełnie nie zrobiła na mnie wrażenia.

Rewelacyjna!

Rewelacyjna!

Chciałam to mieć, bo znałam autora

Chciałam to mieć, bo znałam autora