Bardzo mi się podobała. Sanderson znów w formie (po nieudanym, moim zdaniem, "Zaginionym metalu"). "Warkocz ze Szmaragdowego Morza" ma nieco inny klimat od pozostałych książek Sandersona, bo jest w niej trochę stylizacji na baśń, ale trzyma wysoki poziom podobnie jak jego inne dzieła. Autor po raz kolejny wykreował świat fantastyczny, który jest oryginalny i zarazem logiczny, a na podstawie jego kreacji postaci Warkocz można by napisać artykuł pod tytułem "Jak prawidłowo nakreślić rozwój bohatera". Warkocz jest osiemnastolatką, pomywaczką z niewielkiej wyspy, która poza nią nie zna świata. To oczywiste, że brakuje jej wiedzy i doświadczenia, i w starciu ze starszymi, bardziej doświadczonymi bohaterami, najczęściej nie wyjdzie zwycięsko. Jest inteligentna, więc uczy się obserwując innych i stosując metody prób i błędów, ale zanim osiągnie zadowalający poziom umiejętności, to trwa. Tak powinno się pisać bohatera. Jestem też zadowolona z kreacji głównej antagonistki (i nie, nie mówię tu o Czarodziejce). Ciekawa postać, niegłupia, rzeczywiście stanowiąca wyzwanie - nie tylko dla głównej bohaterki, ale też dla pozostałych, bardziej doświadczonych od Warkocz osób. Fabułę książki również oceniam pozytywnie, nie nudziłam się ani przez chwilę. Zdecydowanie nie zgadzam się z przedmówcami, którzy twierdzą, że jedyną wartością tej książki są nawiązania do cosmere. Jak dla mnie nawiązania te są zbędne, nic tak naprawdę nie wnoszą. Dodatkowo, dla osób, dla których "Warkocz ze Szmaragdowego Morza" jest pierwszą książką Sandersona, to po prostu wtrącone tu i ówdzie nieznane nazwiska lub słowa, bez żadnego wyjaśnienia. "Warkocz (...)", moim zdaniem, z powodzeniem broni się bez odniesień do innych książek Sandersona.
Co by jednak nie było tak różowo - za coś jedną gwiazdkę odjęłam - muszę wspomnieć o kilku drobnostkach, które mi się nie podobały. Przyznam, że trochę gryzła mi się relacja Warkocz z Charliem. Na początku książki oboje zachowywali się jakby mieli po, góra, dwanaście lat. A w rzeczywistości są to młodzi dorośli. I jak kreacja i rozwój samej Warkocz bardzo mi się podobały - bo były adekwatne do jej doświadczenia życiowego, tak wątek miłosny oceniam jako średnio udany. Wydaje mi się, że osobom od dawna dorosłym trochę trudno jest przypomnieć/wyobrazić sobie jak wygląda życie nastoletnie i jak każdy rok potrafi zrobić ogromną różnicę. Czterdzieści dwa i czterdzieści osiem lat to praktycznie ten sam wiek, ale dwanaście i osiemnaście lat to dwa zupełnie różne światy. Drugą rzeczą, która mi się nie podobała, jest próba wciśnięcia do fantastyki elementów świata współczesnego. Odbiera to powieści wiele z jej magii. Czarodziejka nie powinna mieć laptopa. Niech ma jakieś magiczne urządzenie o zbliżonych funkcjach, ale niech nie będzie to laptop. To zupełnie nie pasuje ani do tej konkretnej powieści, ani do fantastyki jako takiej. Ogólnie sama Czarodziejka wydaje mi się trochę potraktowana po macoszemu. Jest dość stereotypowa (zła, bo chce być zła) i poświęcono jej w sumie dość mało objętości książki, a przecież to ona jest tym głównym wyzwaniem, z którym mają zmierzyć się bohaterowie. Na miejscu Sandersona trochę bym tę postać i związany z nią wątek rozwinęła.
Reasumując, oceniam tę książkę - mimo jej drobnych wad - bardzo pozytywnie. Po niezłych, acz nie wspaniałych opiniach, nie spodziewałam się, że pozytywnie się zaskoczę. Polecam wszystkim fanom Sandersona i nie tylko im - każdy, kto lubi fantastykę, powinien znaleźć w tej książce coś dla siebie.

Edit: Prawie bym zapomniała. Na ogromną pochwałę zasługuje też szata graficzna książki, a przede wszystkim ilustracje w środku książki. Są przepiękne. Chciałabym, żeby każda książka miała przynajmniej kilka ilustracji swojej fabuły i to jeszcze na tak dobrym poziomie.

Bardzo mi się podobała. Sanderson znów w formie (po nieudanym, moim zdaniem, "Zaginionym metalu"). "Warkocz ze Szmaragdowego Morza" ma nieco inny klimat od pozostałych książek Sandersona, bo jest w niej trochę stylizacji na baśń, ale trzyma wysoki poziom podobnie jak jego inne dzieła. Autor po raz kolejny wykreował świat fantastyczny, który jest oryginalny i zarazem...