Lubicie sagi czy wolicie jednotomowe historie? Ja nie ukrywam, że sagi pozwalają mi na dłuższe obcowanie z bohaterami. A jeśli są tak klimatyczne i nostalgiczne jak Saga Krynicka Edyty Świętek, to już pełnia szczęścia. Niestety przyszedł czas rozstać się z Krynicą początku XX wieku. "Uroki promiennych dni" to już ostatnie spotkanie ze znanymi nam bohaterami. Nie ukrywam, że trochę się z nimi zżyłam i teraz żal się rozstawać. Krynica się zmienia, odchodzą znani nam z poprzedniej części bohaterowie...niektórzy z nich....świat gna do przodu. Nie wszystkim to się podoba... Nikifor Krynicki, malarz prymitywista, nie zauważa nowych, pięknych budynków, maluje Krynicę taką, jaką zapamiętał z przeszłości. Ale inni nie mają wyboru, muszą zaakceptować zmiany i to co przynosi im los. A ten jest kapryśny i często daje nam to, czego tak naprawdę się nie spodziewamy. Czy każdy z naszych bohaterów dostanie od losu to, czego tak bardzo pragnie? Czy osiągnie szczęście i zdobędzie miłość? A może los ześle im inne dary? Tego dowiecie się czytając książkę. Autorka tak pięknie odmalowała nam Krynicę z przeszłości. To nostalgiczny obraz, taki w kolorze sepii. Obraz malowany emocjami i oczekiwaniami, obraz niezwykle klimatyczny i tchnący rodzinnym ciepłem. I tak jak w poprzednich tomach, Edyta Świętek wplotła w tę opowieść autentyczne postaci. Spotykamy tu Jana Kiepurę, który wszak w Krynicy miał swój hotel. Możemy też przeczytać co nieco o Kossakach...szczególnie o Marii Pawlikowskiej- Jasnorzewskiej i tym jak zgorszyła Kraków. A jeśli o zgorszeniu mowa....obcięcie włosów też mogło je wywołać, wyobrażacie sobie. Z jakąż rozkoszą zanurzyłam się w tę powieść. Wraz bohaterami przeżywając ich radości i smutki. Śmiałam się, płakałam i dokonywałam wyborów...to był wyjątkowy czas. Dziękuję autorce za te piękne chwile. A Was zapraszam w sentymentalną podróż do Krynicy.