Powieści historyczne należą do tego gatunku po który bardzo często i chętnie sięgam. Podobnie było z książką Joanny Hickson "Tudorowie. Narodziny dynastii". Nie mogłam przejść obok tej pozycji obojętnie. Nieraz czytałam już książki dotyczące Anglii i okresu omawianego w tej książce, jednak stwierdziłam, że sięgając po tę pozycję odkryje coś nowego, czego jeszcze nie wiedziałam.

Akcja powieści toczy się w Anglii w XV wieku, a dokładnie w 1451 roku, kiedy to na tronie zasiadał król Henryk VI Lancaster. Henryk VI miał dwóch przyrodnich braci Edmunda i Jaspera Tudora. Książka rozpoczyna się od momentu, gdy Edmund i Jasper trafiają na królewski dwór, gdzie mają zostać pasowani na rycerzy, a król uznaje ich za prawowitych braci i obsypuje różnymi godnościami i podarkami.Edmund bierze sobie za żonę bardzo bogatą arystokratkę Małgorzatę Beaufort, natomiast Jasper rozpoczyna zarządzanie włościami w Walii. Król Henryk VI znany był z niezbyt dobrych rządów swoim państwem, podejmował wiele nieprzemyślanych w swoich skutkach decyzji, co później doprowadziło do Wojny Dwóch Róż, która toczyła się pomiędzy Yorkami i Lancasterami. Gdyby tego było mało ród Yorków zaczyna rościć sobie prawa do tronu. Edward York porywa Edmunda, który znany był z wierności Lancasterom. Edmund umiera, natomiast Opieka nad jego jedynym synem spada na Jaspera. To własnie na nim spoczywa odpowiedzialność za to czy ród Tudorów przetrwa, oraz za to czy uda mu się ochronić jedynego syna zmarłego brata Edmunda.

Książka została podzielona na pięć części. W pierwszej części zatytułowanej "Bracia króla" autorka opisała to co działo się w latach 1451 - 1453. Część druga "Hrabiowie Tudorowie" przedstawia czasy 1453 - 1459. Trzecia część "Wrogość" opowiada o tym, co wydarzyło się w latach 1459 - 1461. Część czwarta zatytułowana "Dwóch koronowanych królów" opowiada o wydarzeniach z przedziału 1467 - 1470, natomiast część piąta "Powrót" dotyczy wydarzeń z 1470 roku.

Narracja w książce prowadzona jest z perspektywy dwóch osób: Jaspera Tudora oraz Jane, kuzynki Jaspera mieszkającej w Walii. Cała akcja książki przedstawiona od 1451 roku do 1470 roku przedstawia losy rodziny oraz walkę o odzyskanie tronu. Autorka przedstawia również losy Henryka Tudora syna zmarłego Edmunda, nad którym opiekę sprawował Jasper. Joanna Hickson w swojej powieści przedstawia również przebieg Wojny Dwóch Róż, a także opisuje zasady życia społecznego w Anglii w XV wieku.

Postacie przedstawione w książce były ciekawe jednak muszę przyznać, że nie wszystkie wątki poruszone przez autorkę przypadły mi do gustu. Jednym z takich wątków był ten miłosny w roli głównej z Jasperem, który według mnie był trochę niepotrzebnie przytoczony. Jednak muszę przyznać, że książkę czytało mi się bardzo dobrze, były momenty nużące, jednak znacznie więcej było tych ciekawszych. Warto również wspomnieć tutaj o pięknej okładce, która przyciąga wzrok czytelnika. Jeśli chodzi o druk to również jest to wielki plus tej książki, gdyż litery są duże dzięki czemu czytanie jest jeszcze przyjemniejsze. Musze jeszcze wspomnieć o tym, iz na początku książki znajduje się drzewo genealogiczne, dzięki któremu czytelnik nie pogubi się czytając o różnych postaciach o tych samych imionach. Warto przed rozpoczęciem przygody z tą książką przyjrzeć się temu drzewu, a nawet w trakcie czytania warto do niego wracać, aby poznać stopień pokrewieństwa pomiędzy postaciami.

Podsumowując serdecznie polecam "Tudorowie. Narodziny dynastii" autorstwa Joanny Hickson. Było to moje pierwsze spotkanie z tą autorką, jednak muszę przyznać, że było ono udane i na pewno sięgnę po kolejne pozycje. Jeśli jesteś fanem powieści historycznych pełnych intryg, kłamstw i wojen to ta książka na pewno przypadnie Ci do gustu.

Powieści historyczne należą do tego gatunku po który bardzo często i chętnie sięgam. Podobnie było z książką Joanny Hickson "Tudorowie. Narodziny dynastii". Nie mogłam przejść obok tej pozycji obojętnie. Nieraz czytałam już książki dotyczące Anglii i okresu omawianego w tej książce, jednak stwierdziłam, że sięgając po tę pozycję odkryje coś nowego, czego jeszcze nie...