„ (…) - co ci jeszcze powtarzam?
- Nie pozwól, aby koniec stał się gorszy od początku.
- No właśnie! Dobrze to sobie zapamiętaj. To od ciebie zależy, jaki będzie finał”.

Manka Smolarczyk to autorka, którą poznałam za sprawą jej debiutanckiej powieści „Fake. I że ci nigdy nie odpuszczę”, której nawet miałam przyjemność patronować. Tak jak kolejnej książce „Gentelman”, wiec styl, jakim pisze swoje powieści, był mi doskonale znany, dzięki czemu nie miałam żadnych obaw co do „wykonania” tej historii, i mogłam bez przeszkód w pełni oddać się jej poznawaniu.

Już na okładce „ True beauty” widzimy napis „Powieść YA”, wiec miałam poniekąd wyobrażenie tego, jak zostanie poprowadzona ta historia, niemniej z pewnością nie spodziewałam się, że ta opowieść młodych ludzi zrobi na mnie aż tak dobre wrażenie.

Przenosiny na ostatni rok nauki do nowej szkoły dla nikogo nie byłoby łatwe. Tym bardziej dla naszej głównej bohaterki, która musi zmierzyć się z ocenianiem przez innych. Nie pomaga również fakt, że jeszcze zanim zaczęła naukę, podpadła gwieździe szkoły. Blake - popularny uczeń, który „rządzi” w Saint Bernards, nie tylko nie odpuszcza, ale też jest pomysłodawcą czarnej gry, która sprawia, że trzeba się wykazać, by społeczność nie poznała o „wybrańcach” głęboko skrywanej prawdy.

Czy Lou uniknie wzięcia udziału w „czarnej grze” czy może jej los w nowej szkole jest z góry skazany na porażkę?

***
Tutaj od razu muszę napisać, że to była naprawdę świetna książka!

Louise to bohaterka, z którą łatwo można się utożsamić i bardzo podobało mi się to, że została wykreowana właśnie na taką zwykłą dziewczynę - nieidealną, lekko niezdarną, choć jednocześnie bolało mnie to, jak niską miała samoocenę. Tutaj faktem jest, że to najbliższe jej osoby, zwłaszcza siostra miały duży wpływ na to, co bolało dwukrotnie - bo powinna to być osoba, która ją wspiera - niestety było całkowicie na odwrót.

Co do Blake’a - jest to postać owiana tajemnicą, zwłaszcza na początku, o której chciałam widzieć więcej i więcej! Intrygował mnie i sprawiał, że równie mocno mnie wkurzał, co i przyciągał do siebie.

Czytając na co dzień dużą ilość książek mam tak, że często już na początku układam sobie w głowie możliwy scenariusz, w jakim może potoczyć się fabuła. Tutaj jednak było to naprawdę trudne - z jednej strony byłam pewna, że całość będzie się kręcić wokół „czarnej gry”? Jednak nie do końca tak było. Tutaj najważniejszym elementem była relacja Lou i Blake’a, która rozwijała się w swoim tempie, napotykając po drodze wiele zakrętów. Ale też była to ciągła niepewność tego, co może wydarzyć się dalej - zwłaszcza, że z każdą mijaną stroną na jaw wychodziły kolejne fakty z życia bohaterów.

Mańka Smolarczyk stworzyła historie, w którą bardzo łatwo było mi się wciągnąć, choć czasy nastoletnie miałam już dawno za sobą. „True beauty” to powieść bardzo życiowa i pełna emocji. Taka, przy której przeżywa się losy bohaterów, kibicuje im i wyczekuje tego, jaki będzie finał tej opowieści.

Właściwie nie wiem czemu, byłam przekonana, że to powieść jednotomowa, dlatego też nie ukrywam, że wkurzył mnie ten napis „ciąg dalszy nastąpi” - zwłaszcza że na jaw wyszły takie, a nie inne fakty! Przyznaje, że z czasem zaczęłam brać pod uwagę to, że to właśnie taka prawda zostanie odkryta, wiec tym bardziej czuje ogromny niedosyt i już, natychmiast chciałabym poznać kontynuacje.


Na koniec wielki plus należy się za wydanie tej książki. Piękna okładka i cudowne wklejki sprawiają, że można się nią zachwycać bez końca!

Nikogo zatem nie zaskoczą słowa, że bardzo polecam wam tę książkę! Obowiązkowa lektura dla fanów książkę YA!

„ (…) - co ci jeszcze powtarzam?
- Nie pozwól, aby koniec stał się gorszy od początku.
- No właśnie! Dobrze to sobie zapamiętaj. To od ciebie zależy, jaki będzie finał”.

Manka Smolarczyk to autorka, którą poznałam za sprawą jej debiutanckiej powieści „Fake. I że ci nigdy nie odpuszczę”, której nawet miałam przyjemność patronować. Tak jak kolejnej książce „Gentelman”, wiec...