"Trąby jerychońskie" nieznanej mi dotąd, przyznaję, pisarki Unici Zürn zawiera wielce poruszające trzy opowiadania. Są to opowieści przepełnione cierpieniem. Tłumaczki - Maryna Ochab i Małgorzata Łukasiewicz - wybitnie się spisały i dzięki nim możemy dziś czytać po polsku tą gęstą prozę. Zaczyna się wszystko od seksualnego dojrzewania pewnej dziewczynki. Przyglądamy się światu i reakcjom, które wyłapują jej oczy. Nie ma tu pełnej świadomości, ale wystarczy to, aby znaleźć nierozerwalne połączenie z przemocą.

Zresztą już finał tej opowieści da nam wiele do myślenia. Niemniej będzie "się działo" w następnym opowiadaniu, w którym zbadamy chorobę psychiczną. Niesamowite obrazy tworzy Zürn. Tu już nie ma podskórnego niepokoju. Raczej wylewane na nas są całe wiadra. Byłbym gotów uznać "Mężczyznę w jaśminach" za niebezpieczny reportaż z czyjejś głowy. Jeśli prozę pisarki cechują zdarzenia-wykrzykniki, to wybrzmiewają one z siłą trąb właśnie.

Na koniec mamy oniryczne wizje przeżarte na wskroś schizofrenią. Nie da się przejść suchą stopą przez "Trąby jerychońskie". A wrażenie potęguje również biografia autorki, która rezonuje w tych opowiadaniach. Rezonuje, oczywiście, w najbardziej tragicznych momentach. Trzeba się przygotować na duży ciężar gatunkowy.

"Trąby jerychońskie" nieznanej mi dotąd, przyznaję, pisarki Unici Zürn zawiera wielce poruszające trzy opowiadania. Są to opowieści przepełnione cierpieniem. Tłumaczki - Maryna Ochab i Małgorzata Łukasiewicz - wybitnie się spisały i dzięki nim możemy dziś czytać po polsku tą gęstą prozę. Zaczyna się wszystko od seksualnego dojrzewania pewnej dziewczynki. Przyglądamy się...