Książka Fukuyamy wciągnęła mnie i zainteresowała już od pierwszych stron. Moim zdaniem jest tow spółczesna filozofia polityki. Fukuyama zresztą odwołuje się do kilku filozofów przede wszystkim do Platona i Rousseau. Pięknie łączy filozofię z polityką z obecną sytuacja na świcie. Stosuje filozofię w praktyce, można powiedzieć. Niesamowicie błyskotliwie i zarazem całkiem wnikliwie i naświetla światową politykę. Jego teza brzmi: obecna polityka to polityka tożsamościowa. Czy mową o prawicy czy o lewicy o europie czy o stanach wszędzie mamy do czynienia z kwestia tożsamości. Picia zapomnianego, niezrozumiałego, w praktyce zaniedbanego. Pojęcia idei filozofów. Fukuyama pokazuje jak istotne jest to pojęcie nie tylko dla jednostki, ale dla polityki światowej. Nie tylko dzięki swoim tezą tłuamcyz i naświetla to co dzieje się na świecie (podaje liczne przykłady), ale także w ostatnim rozdziale wskazuje drogę i remedium na problemy współczesnego świata. Jestem zachwycona. Myślę, że po tej lekturze polityka stała się dla mnie bardziej interesująca. Zapewne inaczej ją odbieram. Lepiej ją rozumiem.

Książka Fukuyamy wciągnęła mnie i zainteresowała już od pierwszych stron. Moim zdaniem jest tow spółczesna filozofia polityki. Fukuyama zresztą odwołuje się do kilku filozofów przede wszystkim do Platona i Rousseau. Pięknie łączy filozofię z polityką z obecną sytuacja na świcie. Stosuje filozofię w praktyce, można powiedzieć. Niesamowicie błyskotliwie i zarazem całkiem...