Obecnie chiny rosną na światowe mocarstwo a jednocześnie bardzo mało się u nas o nich wie i tu przychodzi ta pozycja przedstawiająca proces przemiany Chin z upadłego kraju 3 świata do samej czołówki świata.
Jest tu sporo historii, jest dużo o sposobie myślenia chińczyków oraz ich tradycji, jest o ich gospodarce, jest sporo o problemach i wadach tego systemu.
Bardzo kompleksowa pozycja.

Obecnie chiny rosną na światowe mocarstwo a jednocześnie bardzo mało się u nas o nich wie i tu przychodzi ta pozycja przedstawiająca proces przemiany Chin z upadłego kraju 3 świata do samej czołówki świata.
Jest tu sporo historii, jest dużo o sposobie myślenia chińczyków oraz ich tradycji, jest o ich gospodarce, jest sporo o problemach i wadach tego systemu.
Bardzo...

Bogdan Góralczyk jest sinologiem i byłym dyrektorem Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Studiował w Chinach i wielokrotnie tam podróżował. Był również ambasadorem RP w Tajlandii. “Wielki Renesans” miał być książką obejmującą wiedzę o współczesnych Chinach. Praca podzielona jest na dwie części w dziewięciu rozdziałach. Sięgając po tę pozycję byłem pełen nadziei. Chciałem prześledzić drogę Chin Ludowych do wyjścia z socjalistycznego mordoru do gospodarczego Shire (bo jednak jakieś tam patologie są). Czy moje oczekiwania zostały spełnione? Zachęcam do lektury.

Pierwsza część traktuje głównie o dochodzeniu Chin do zdrowia w wymiarze ekonomicznym.

Początek jest dość chaotyczny i były momenty, w których trudno było się w nim odnaleźć. Mieliśmy w nim mnóstwo przeskoków z jednego tematu na drugi, a mnogość nazwisk wprowadzała zamęt. Przedstawiono czytelnikowi sporo wizji Mao, a także jego sposobów rozprawiania się z przeciwnikami ideologicznymi, ale praktycznie niczego nie zapamiętałem. Dopiero gdy autor postanowił skupić się na Dengu Xiaopingu książka nabrała przejrzystości. Na szczęście stało się to w połowie pierwszego rozdziału. W rozdziale tym szczególnie warto zwrócić uwagę na to jak Deng odwrócił socjalistyczne wahadło w kierunku gospodarki rynkowej, nie nazywając jej po imieniu. Również stosunek Mao do krajów zrzeszonych w Układzie Warszawskim, ze szczególnym uwzględnieniem PRL jest godny uwagi.

Drugi rozdział otwiera się z kopyta i trwa tak sobie do końca. Ukazano w nim kilka ciekawostek, raz śmiesznych, raz dołujących. Jeśli ktoś jest na bakier z ekonomią, to może sporo się z niego nauczyć. Nie zastąpi to oczywiście studiów ekonomicznych (nie mylić ze szkołą wyższą) czy praktyki gospodarczej, ale można z niego sporo wynieść. Przedstawiono tu również tarcia ideowe w KPCh oraz dążenia ludu do poluzowania śruby kulturowej. Kolejne rozdziały są również interesujące z punktu widzenia osoby zainteresowanej polityką ekonomiczną. Góralczyk kontynuuje opisywanie przełączania wajchy gospodarczej. Zaczyna je natomiast doprawiać większą ilością swoich rozważań, co nie zajęło mojej uwagi. Mnóstwo tu cytatów przyprawionych wodolejstwem autora. Pod koniec pierwszej części cytowana jest Oser i jej “Tybet płonie”, o którym pisałem o trzy wpisy wstecz.

W części drugiej autor znów wraca na dobre tory. Opisuje fakty, takie jak rozwój technologiczny czy też stosunki bilateralne z Republiką Chińską na Tajwanie. Dalej przechodzi do przytaczania różnych teorii. Mnie nie pociągają dysputy z cyklu “co może się stać”. Wolę czytać o tym co się stało, bo to jest pewne. I pod koniec znów wrzuca nas w wir, z jednej strony świetnie opisuje wyzwania związane z klimatem, a z drugiej przytacza opinie jakichś doktorków. Najśmieszniejsze jest w tym jednak cytowanie Bartosiaka. Rozdział ostatni i zakończenie można spokojnie pominąć, bo to właściwie powtórzenie tego co było napisane wcześniej, tylko w skondensowanej formie. Autor dodał tam kilka swoich spostrzeżeń. Twierdzi m.in., że Chiny nie są już totalitarnym państwem (sic!).

Bogdan Góralczyk umie operować słowem. Miejscami miałem problem z oderwaniem się od lektury i gdyby nie fakt, iż staram się kłaść do łóżka o przyzwoitej porze, to zarywałbym noce. Gdy opisuje fakty, to robi to świetnie. Wartością dodaną jest przytaczanie tytułów filmów i książek, a nawet cytowanie ich.

W książce o tak dużej objętości nie może zabraknąć gorszych momentów. Sformułowane we wstępie hipotezy były postawione od czapy, bo to raczej uzewnętrznienie poglądów Góralczyka. Brakuje na pewno wzmianki o systemie zaufania społecznego, choć było ku temu sporo okazji. Autor sporo powtarzał się. Irytować również może przywiązanie Góralczyka do pewnych określeń, np. “lewackie odchylenie”, które jest wrzucane nagminne, ale właściwie nie wiadomo do czego się ono odnosi. Epitety te są podyktowane prawdopodobnie przez jego predylekcje i animozje. Nie odróżnia również autorytaryzmu od totalitaryzmu (s.266, 295). Trochę siara dla politologa. Posługuje się terminologią księgową, ale robi to źle (s.282). Niektórzy mogą się obruszyć na brak potępienia chińskich przywódców za stosunek do ludności oraz państw ościennych. Wziąwszy pod uwagę, iż to praca o charakterze pseudoakademickim, to jest to zaleta. Inna sprawa, iż nie lubię gdy ktoś mi pisze co mam myśleć o danym zjawisku. Irytująca jest natomiast perfidne formułowanie zdań w takim stylu, by wszelkie patologie skojarzyć z kapitalizmem, a nie decyzjami przywódców chińskich (s.215). No ale bez przyczyny nie gości w takich mediach, w jakich gości.

Autor wyrzucił przypisy na koniec każdego rozdziału. Nie należę do zwolenników rozwiązań tego typu, ale lepsze to niż przypisy na końcu książki. Bibliografia jest bogata, więc chętni poszukiwań będą mieli w czym przebierać.

Szkoda, że autor nie skupił się na opisywaniu faktów, takich jak zmiany gospodarcze w Chinach, bo byłaby to wtedy o wiele ciekawsza lektura. Wyszło natomiast pomieszanie z poplątaniem. Fragmenty opisujące dojście Chin do statusu mocarstwa ekonomicznego – miodzio. Brakuje na rynku polskim takich pozycji, więc osoby chcące się dowiedzieć tego co ja nie mają wyboru. Reszta to już dyskusyjna sprawa. Zainteresowanym gospodarką radzę przeczytać tylko trzy pierwsze rozdziały. Reszta książki zadowoli raczej politologów.

Bogdan Góralczyk jest sinologiem i byłym dyrektorem Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Studiował w Chinach i wielokrotnie tam podróżował. Był również ambasadorem RP w Tajlandii. “Wielki Renesans” miał być książką obejmującą wiedzę o współczesnych Chinach. Praca podzielona jest na dwie części w dziewięciu rozdziałach. Sięgając po tę pozycję byłem pełen...

Doskonała pozycja przybliżająca fenomen współczesnych Chin i ich marszu do roli światowego mocarstwa. Prof. Góralczyk klarownie rozpościera perspektywę chińską przed czytelnikiem, czyniąc ją zrozumiałą i uzasadnioną. Pozwala inaczej spojrzeć, na jakże obcą Europejczykom, kulturę Państwa Środka i reguły w nim panujące. Nawet po przeczytaniu tylko tej jednej pozycji, zdobywa się ogromne pokłady nieposiadanej wcześniej wiedzy. Co dopiero mówić o uzupełnieniu „Wielkiego Renesansu" pozostałymi dziełami Bogdana Góralczyka. Jeszcze raz warto podkreślić - DOSKONAŁA książka!

Doskonała pozycja przybliżająca fenomen współczesnych Chin i ich marszu do roli światowego mocarstwa. Prof. Góralczyk klarownie rozpościera perspektywę chińską przed czytelnikiem, czyniąc ją zrozumiałą i uzasadnioną. Pozwala inaczej spojrzeć, na jakże obcą Europejczykom, kulturę Państwa Środka i reguły w nim panujące. Nawet po przeczytaniu tylko tej jednej pozycji, zdobywa...

Autor w sposób kompleksowy opisał transformację Chin, jakie przeszły one po dojściu do władzy przez Mao aż do rządów obecnej generacji przywódców. Pozycję cechuje nietuzinkowe podejście do zagadnienia, obiektywizm oraz przytoczenie szeregu wypowiedzi, badań ekspertów tak chińskich, jak i zachodnich.

Całość czyta się dobrze, choć wiadomo że nie jest to beletrystyka.

Autor w sposób kompleksowy opisał transformację Chin, jakie przeszły one po dojściu do władzy przez Mao aż do rządów obecnej generacji przywódców. Pozycję cechuje nietuzinkowe podejście do zagadnienia, obiektywizm oraz przytoczenie szeregu wypowiedzi, badań ekspertów tak chińskich, jak i zachodnich.

Całość czyta się dobrze, choć wiadomo że nie jest to beletrystyka.

Wnikliwie ukazana droga Chin od totalnie źle zorganizowanej, komunistycznej satrapii, poprzez bardziej racjonalne rządy Deng Xiaopinga, po coraz bardziej autokratyczne czasy Xi Jingpinga. Pod tym kątem książką w większości rozdziałów jest ciekawa i wzbogacająca wiedzę o Chinach. W takim ujęciu dałbym jej wyższą notę niż 6, którą finalnie udzieliłem. Elementy, które mnie w tej książce irytowały to: mało skrywane zafascynowanie autora autorytarnymi Chinami, do znudzenia powtarzane, w sposób bezrefleksyjny, frazy o upadku Zachodu, czy też brak odniesienia do tego jak na coraz bardziej agresywne Chiny patrzą ich sąsiedzi. W książce praktycznie brak jest negatywnych ocen tego co się dzieje i działo w Tybecie czy Xingciangu, bardzo mało jest o rabunkowej gospodarce czy o sprowadzeniu obywateli do bezimiennej masy, z którą można zrobić wszystko. Tak więc książkę na pewno warto przeczytać i będę ją polecał każdemu, któremu zależy na pogłębieniu wiedzy o Chinach ale jednocześnie będę przestrzegał, że autor sili się na obiektywizm, a tak naprawdę obiektywizmu w jego spojrzeniu jest mniej niż być powinno.

Wnikliwie ukazana droga Chin od totalnie źle zorganizowanej, komunistycznej satrapii, poprzez bardziej racjonalne rządy Deng Xiaopinga, po coraz bardziej autokratyczne czasy Xi Jingpinga. Pod tym kątem książką w większości rozdziałów jest ciekawa i wzbogacająca wiedzę o Chinach. W takim ujęciu dałbym jej wyższą notę niż 6, którą finalnie udzieliłem. Elementy, które mnie w...

Niezwykle rzetelnie i przystępnie napisana książka, wyjaśniająca fenomen rozwoju Chin. Kraj ten przeszedł na przestrzeni czterech ostatnich dekad bezprecedensową przemianę notując przeciętny wzrost PKB wynoszący 9,8 % w latach 1978-2012. W konsekwencji, Chiny stały się drugą gospodarką świata, a co za tym idzie, poważnie podkopującą pozycję dotychczasowego hegemona nr. 1, czyli USA. Ma to skutek w bezpośrednich zawirowaniach na całym świecie ponieważ rywalizacja między mocarstwami ma wpływ na globalny rynek, handel, wymianę surowców no i generalnie na nowy układ sił lub tzw. porządek światowy.

Książka doskonale podsumowuje procesy towarzyszące chińskiej transformacji, jej przebieg oraz strategiczne plany dalszego rozwoju w celu zdobycia mocarstwowej pozycji na globie, którą zresztą Chiny dzierżyły niemal przez 2 000 lat, dając światu 1/3 PKB aż do momentu klęsk w wojnach opiumowych z krajami zachodu. Wtedy to, Chiny nie były zainteresowane światem, za to świat zainteresował się państwem środka. Wygląda na to, że tym razem Chińczycy odrobili lekcje z przeszłości i poprzez liczne swoje inwestycje (technologie, innowacyjność, ekspansja surowcowa metali ziem rzadkich),usiłują zdobyć nad resztą świata taką przewagę, jaką Zachód uzyskał nad nimi przy okazji rewolucji przemysłowej.

„Wielki Renesans” to książka iście pasjonująca, napisana przez wybitnego, polskiego sinologa-Bogdana Góralczyka, którego zawsze chętnie słucham w programach na You Tubie. Gorąco polecam wszystkim zainteresowanym nie tylko geopolityką, ale również chcącym zrozumieć najrozmaitsze zawirowania i gry polityczne krajów szukających swojego miejsca w dokonującej się metamorfozie porządku światowego.

Niezwykle rzetelnie i przystępnie napisana książka, wyjaśniająca fenomen rozwoju Chin. Kraj ten przeszedł na przestrzeni czterech ostatnich dekad bezprecedensową przemianę notując przeciętny wzrost PKB wynoszący 9,8 % w latach 1978-2012. W konsekwencji, Chiny stały się drugą gospodarką świata, a co za tym idzie, poważnie podkopującą pozycję dotychczasowego hegemona nr. 1,...

Z pełnym przekonaniem stwierdzam, że „Wielki Renesans” to książka nietuzinkowa. Autor w niezwykły, bardzo szczegółowy sposób kreśli historię najnowszą Chin. Bogdan Góralczyk ciekawie i przystępnie wyjaśnia jak to się stało, że biedny, zdewastowany wojnami i maoizmem kraj w ciągu 40 lat stał się mocarstwem gospodarczym, z którym liczyć się muszą wszystkie kraje na Świecie. Jest to pozycja obowiązkowa dla wszystkich zainteresowanych historią Azji Środkowowschodniej a w szczególności Chin.

Z pełnym przekonaniem stwierdzam, że „Wielki Renesans” to książka nietuzinkowa. Autor w niezwykły, bardzo szczegółowy sposób kreśli historię najnowszą Chin. Bogdan Góralczyk ciekawie i przystępnie wyjaśnia jak to się stało, że biedny, zdewastowany wojnami i maoizmem kraj w ciągu 40 lat stał się mocarstwem gospodarczym, z którym liczyć się muszą wszystkie kraje na Świecie....

Ta książka uchyla kurtynę okalającą Państwo Środka pokazując czytelnikowi fundamenty jego funkcjonowania. Autor przedstawia wyszczególniony obraz transformacji jaką przeszły Chiny od przejęcia władzy przez Mao, ku obecnym czasom, wraz z lekkim zarysem głównych kierunków rozwojowych Xi Jinpinga. Tytułowy renesans wyjaśnia co ważne, czyli samą naturę tego zakątka świata, która pozostaje nam wciąż tak obca. Ich doświadczenia historyczne, położenie geograficzne i dorobek kulturowy oraz wielkie ambicje wpływają w ogromnym stopniu na odwrotne podejście do całej instytucji państwowości. Głęboko zakorzeniona hierarchia, podporządkowanie względem aparatu władzy i branie jego interesów jak i interesów społeczności w pierwszej kolejności, przed indywidualną jednostką są elementami wyróżniającymi Chiny. Książka bardzo dobrze kładzie nacisk również i wyjaśnia różnice w pojmowaniu przez mieszkańców Państwa Środka otaczającego nas świata i kierującymi nim zasadami, jak i prowadzi nas przez tą surową drogę jaką musieli przejść, by znaleźć się w tym miejscu w jakim są obecnie. Ich niebywałe podporządkowanie, powściągliwość i myślenie dekadami do przodu zapewniły im miejsce na podium w obecnym panteonie mocarstw. Trudno podważać te dokonania, można im pozazdrościć, jednak musieli przypłacić czymś za ten sukces. Ich wiara w KPCH jest na tyle mocno ugruntowana, że wnika w niemalże każdą sferę życia tamtejszego obywatela. Ludzie zostali obnażeni z prywatności na rzecz powszechnej jawności, i zdobywania punktów, by piąć się w drabince obecnego rynku pracy, co łączy się również z dbaniem o renomę wizerunku przed całym społeczeństwem. To pokazuje z drugiej strony jak wielki nacisk kładą oni na dalszy rozwój i nie mają zamiaru się zatrzymywać. Ich ambicje są wciąż niezaspokojone, ponieważ znają swą tradycję, wiedzą kim kiedyś byli jako państwo i koniecznie chcą wrócić do starego porządku ustalonego pod panowaniem azjatyckim z sercem czyli centrum na ich ziemi. Ta sieć niczym żyły rozprowadzające krew do reszty organów (państw) jest ich wielkim planem Jednego Pasa i Jednego Szlaku, czyli nowej wersji Jedwabnej Drogi lądowej jak i morskiej, którą byłaby w stanie złączyć i uzależnić od Chin cały kontynent Europejski, Azjatycki jak i Afrykański pod przewodnictwem azjatyckiego smoka. Ich mroczne i ciemne czasy walk o przeżycie minęły, rana zadana im blisko 200 lat temu i sprowadzająca ich od połowy XIX w. na niełaskę i upadek wciąż nie zasklepiła się. Chiny wobec tego wracają, niemalże z grobu, bo ich stan gospodarczo-społeczny w czasach drugiej połowy XX wieku był tak niewyobrażalnie straszny, że ciężko aż uwierzyć jak udało im się powstać. Przez czas ich panowania na mapie niemalże od czasów narodzin Chrystusa do początków XIX wieku to Chiny były największym mocarstwem gospodarczym. Następnie okres upadku i okiełznania przez zachód, dalej przez dogorywanie głodowe w paskudnych warunkach przez niemal 30 lat panowania Mao, ku światłu przedstawiającym wizję Chin wielkich, silnych i ponownie liczących się na arenie międzynarodowej. Właśnie po tej drodze podążają teraz Chiny, czasy masowej pracy na taśmach usługowych innych państw dobiegają końca, chcą ponownie wrócić do tego z czego niegdyś słynęły czyli, innowacyjności, wynalazków oraz technologii, a wszystko to funkcjonujące na swój unikalny tylko dla nich sposób. Bo to nie jest zwykłe państwo, to państwo-cywilizacja, która działa na własnych warunkach gry. Mówi się o szachach rozgrywanych na scenie międzynarodowej, jednak Chiny w tym wszystkim podeszły do stołu rozgrywki nie z pionkami szachowymi, a z własnym “Go” i to oni pokazują, że ich kultura, możliwości, jak i strategia jest na tyle przewyższająca inne kraje, że dominacja na planszy jest nieuniknionym procesem. Pozostaje jedynie pytanie jak długo będzie sprzyjał smoku mandat niebios?

Ta książka uchyla kurtynę okalającą Państwo Środka pokazując czytelnikowi fundamenty jego funkcjonowania. Autor przedstawia wyszczególniony obraz transformacji jaką przeszły Chiny od przejęcia władzy przez Mao, ku obecnym czasom, wraz z lekkim zarysem głównych kierunków rozwojowych Xi Jinpinga. Tytułowy renesans wyjaśnia co ważne, czyli samą naturę tego zakątka świata,...

Książka wybitna, przekazany został pełen obraz transformacji Chin, od zacofanego państwa rolniczego po aspirujące mocarstwo światowe.

Książka wybitna, przekazany został pełen obraz transformacji Chin, od zacofanego państwa rolniczego po aspirujące mocarstwo światowe.

Bogdan Góralczyk to wybitny polski sinolog i dyplomata, który często występuje w mediach jako ekspert od Chin czy Azji, więc ma sporo doświadczenia w opowiadaniu w zrozumiały sposób o skomplikowanych chińskich sprawach i czuć to doświadczenie w książce.

Książka zawiera opis i analizy najnowszej historii Chin. Autor przedstawia to jak się Chiny zmieniały od upadłego kraju za czasów Mao do największego mocarstwa na świecie, o co Chiny walczą obecnie ze Stanami, także stara się zakreślić obraz przyszłości Chin, a co za tym idzie całego świata.

Książka jest świetnie napisana, autor powołuje się na wielu światowych ekspertów od Chin, historię, przedstawia szczegółowo wszystkie kolejne rządy i zmiany jakie zachodziły w kraju, podejście polityczne, stosunki z zagranicą. Dorzuca do tego swoje doświadczenia i stara się przy tym nie oceniać niczego subiektywnie.

Bogdan Góralczyk to wybitny polski sinolog i dyplomata, który często występuje w mediach jako ekspert od Chin czy Azji, więc ma sporo doświadczenia w opowiadaniu w zrozumiały sposób o skomplikowanych chińskich sprawach i czuć to doświadczenie w książce.

Książka zawiera opis i analizy najnowszej historii Chin. Autor przedstawia to jak się Chiny zmieniały od upadłego kraju...