Zaiste, nieoczywistą jest ta fantastyka. Zbiór 36. opowiadań ułożony w dwa pogranicza. Każde z opowiadań poprzedzone jednozdaniową notką wprowadzającą nas do przedstawianej opowieści.

Zaczynamy od pogranicza miejsc pomiędzy, granicznych, strasznych (że odludne to przypominać chyba nie trzeba). Opowiadania przygodowe i zgoła awanturnicze. Czyta się miejscami, jak Verne'a i autorów epoki kolonialnej. Świat wydaje się już prawie ulega potędze Nauki i rozumu człowieczego, ale jednak tajemnic do końca wydrzeć sobie nie daje. Są tu także opowieści zgoła baśniowe, a te czyta się jakby wróciły lata dzieciństwa z bajaniem głosami rodziców. Wielbicielom twórczości E.R.Burroughsa polecam zaś „Statek, który płynął na Marsa”.

Drugie pogranicze przemawia do nas grozą i horrorem, ale ma też dla nas gawędę o niby-świecie do złudzenia przypominającym drugą stronę lustra. Jest tu i przerażający major, i baśń o księżniczce, wierszowana ballada o goblinach. Tchnieniem nowego wieku (XX) jest magiczne jajo i dwie opowieści o czasie - jedna gotycko okrutna o zegarmistrzu i druga o pokrętnej logice nowoczesności w samookradaniu się z czasu właśnie. Koniec wieńczy dadaistyczna jazda bez trzymanki w tempie melanżu karuzeli z kolejką górską.

Całość wybrana i ułożona ręką doświadczonego animatora fanzinu „Hynh+” formowanego z materii nieznanej fantastyki różnych stron świata i czasów jego historii. Podparta naukowym doświadczeniem zawodowego badacza fantastyki obszarów nieoczywistych i nierzeczywistych. Taką fantastykę się po prostu smakuje przez połknięciem.

Zaiste, nieoczywistą jest ta fantastyka. Zbiór 36. opowiadań ułożony w dwa pogranicza. Każde z opowiadań poprzedzone jednozdaniową notką wprowadzającą nas do przedstawianej opowieści.

Zaczynamy od pogranicza miejsc pomiędzy, granicznych, strasznych (że odludne to przypominać chyba nie trzeba). Opowiadania przygodowe i zgoła awanturnicze. Czyta się miejscami, jak Verne'a i...