Pojawiło się tu też coś, czego nienawidzę w książkach – przypadek i intuicja bohaterów. Owszem, można wpleść to w fabułę, ale nie oprzeć na tym całą historię. Trochę to nierealna, że nagle całe miasto żyje wyjściem na wolność mordercy. W końcu od zbrodni minęło dwadzieścia pięć lat, a mimo to wszyscy doskonale o niej pamiętają? To nie jedyny przykład naciągania historii. W książce jest ich więcej. Na przykład sam fakt, że bohaterowie właściwie nie napotykają na swojej drodze trudności. A jeżeli już jedna czy dwie się trafią to nikt się nimi nie przejmuje, a pokonanie ich wcale nie jest trudne.
Sama historia mimo wszystko jest ciekawa, co mnie zaskoczyło. Pomysł autora był interesujący i można by było bardzo ciekawie go rozwinąć, niestety zawiodło wykonanie. Niemniej nie żałuję, że przeczytałam tę książkę i nie uważam, że zmarnowałam na nią czas.

http://www.bookparadise.pl/2017/07/tacy-sami-robert-kumorkiewicz.html

Pojawiło się tu też coś, czego nienawidzę w książkach – przypadek i intuicja bohaterów. Owszem, można wpleść to w fabułę, ale nie oprzeć na tym całą historię. Trochę to nierealna, że nagle całe miasto żyje wyjściem na wolność mordercy. W końcu od zbrodni minęło dwadzieścia pięć lat, a mimo to wszyscy doskonale o niej pamiętają? To nie jedyny przykład naciągania historii. W...