,,Syreni śpiew” to kontynuacja ,,Złodziei cieni”. Pierwszą część Kronik Kronosa czytałam wiele razy, natomiast ,,Syreni śpiew” udało mi się zdobyć dopiero niedawno. Podobnie jak ,,Złodzieje” jest to powieść pełna humoru i przygody, aczkolwiek pierwszy tom stawiam wyżej. Może dlatego, że mam do niego sentyment?

Charlotte i Zee powracają z Hadesu. Nastolatka dostaje szlaban za opuszczenie domu w środku nocy. Szansą na zrehabilitowanie się w oczach rodziców jest wspólny rejs w czasie ferii wiosennych. Wcześniej jednak Charlotte poznaje przystojnego i bardzo tajemniczego Jasona, a dotąd spokojny i nieco nieśmiały Zee zaczyna się dziwnie zachowywać. Okazuje się, że za tym wszystkim stoi Filenekron, który po wygnaniu z Krainy Umarłych szuka pomocy u swojego dziadka Posejdona. Nie chce już rządzić w zaświatach, postanawia sięgnąć po władzę na samym Olimpie.

Anne Ursu ma talent do opowiadania historii. Jej książki są pełne przygód i tajemnic, które tak bardzo chcemy odkryć, a zarazem ogromnego humoru. W pierwszym tomie autorka przedstawiła nam swoją wizję mitologicznej Krainy Umarłych i Hadesa, natomiast w tym tomie poznajemy Posejdona. O ile Hades był skupiony na sobie, ale ogólnie nieszkodliwy, to Posejdon to prawdziwy tyran, który uważa ludzi za coś, czym można się bawić i wykorzystywać. W ,,Złodziejach cieni” została pokazana w krzywym zwierciadle współczesna biurokracja, natomiast ,,Syreni śpiew” to swego rodzaju satyra na dzisiejszych celebrytów. Nie ukrywam, że to ta seria służy głównie rozrywce, ale mimo wszystko można z niej coś wynieść. Już sama postać Charlotte, która nie lubi się angażować i nie wierzy w siebie, ale jednak okazuje się być jedyną osobą zdolną do powstrzymania złośliwych bogów, daje do myślenia. Natomiast Filenekron, którego poznajemy jako nieco zakompleksionego mieszkańca Hadesu, staje się tu prawdziwym geniuszem zła.

,,Syreni śpiew” wciąga i porywa czytelników. Mimo z pozoru prostej fabuły, mamy tu do czynienia z wieloma ekscytującymi wydarzeniami i do końca trudno powiedzieć, co jeszcze zaserwuje nam autorka. Kroniki Kronosa mają w sobie wszystko czego oczekuję od powieści przygodowych – wartką akcję, ciekawych bohaterów, humor i niezwykłe przygody. Obie części są całkowicie godne polecenia. Szkoda tylko, że ostatnia część ,,The Immortal Fire”(,,Nieśmiertelny ogień”) nie została wydana w Polsce.

,, Nikt od ciebie nie wymaga, żebyś wszystko robił sam. Musisz się nauczyć liczyć na innych.”

,,Syreni śpiew” to kontynuacja ,,Złodziei cieni”. Pierwszą część Kronik Kronosa czytałam wiele razy, natomiast ,,Syreni śpiew” udało mi się zdobyć dopiero niedawno. Podobnie jak ,,Złodzieje” jest to powieść pełna humoru i przygody, aczkolwiek pierwszy tom stawiam wyżej. Może dlatego, że mam do niego sentyment?

Charlotte i Zee powracają z Hadesu. Nastolatka dostaje szlaban...