Jaka może być miłość? Na pewno pierwsza, być może zniewalająca, niestety także toksyczna, innym razem po prostu niejednoznaczna. Prawdziwa, choć czasami równocześnie niedoskonała.

A czy do miłości można być zaprogramowanym?

Stworzona do miłości, najnowsza książka spisana piórem Alissy Nutting, to z jednej strony zapis szczególnego rodzaju uczucia między ludźmi, z drugiej zaś satyryczny obraz współczesnego społeczeństwa, w którym ludzie dają się zdominować technologii.

Alisa Nuttig przedstawia nam Hazel. Pozornie zwyczajną kobietę, która musi radzić sobie jednak z emocjonalnym wyzwaniem. Bohaterka próbuje bowiem za wszelką cenę rozstać się ze swoim mężem, socjopatycznym Byronem, szefem technologicznej korporacji. Zadanie należy jednak do wyjątkowo trudnych, jeśli nie niemożliwych. Dlaczego?

Byron postanowił bowiem, że jego dawna ukochana będzie miała wszczepiony specjalny chip - narzędzie, które daje mu właściwie bezpośredni dostęp do myśli swojej żony. Alisa Nuttig określiła przez to sytuację bez wyjścia - dramatyczną, ale nasączoną jednak wysoką dawką czarnego humoru. Amerykańska autorka jest w tym aspekcie zresztą prawdziwą mistrzynią, co można zauważyć w samej warstwie dialogowej.

Dla Hazel, która jest centralną bohaterką historii Stworzona do miłości, ucieczka jest więc rozwiązaniem błyskawicznym, owszem, ale tylko połowicznym. Rozwód nie ma znaczenia. Samobójstwo wydaje się tu upragnionym happy endem.

Czy Hazel okaże się stworzona do (nowej) miłości? Pytanie prowokujące, a odpowiedź bardzo niejednoznaczna.

Alisa Nuttig w bardzo świadomy, niezwykle sprawny sposób połączyła ze sobą różne konwencje gatunkowe - dramat obyczajowy, czarną komedię, antyutopię, przewrotne science-fiction i romantyczna komedię. Efekt jest zaskakujący, a co najważniejsze bardzo spójny.

Marcin Waincetel