W życiu bym nie sięgnęła po tę książkę, gdyby nie bardzo pochlebna opinia Wojtka Kurtyki. A jego bardzo cenię i w ogóle jakoś tak lubię - wydaje mi się ciekawym człowiekiem o niewątpliwie wielkich osiągnięciach, z własnymi zasadami i fascynującym podejsciem do wielu spraw, mającym swoją filozofię i ciekawe przemyślenia. Jego książka "Chiński maharadża" bardzo, bardzo mi się podobała i widząc jej chore ceny na rynku wtórnym, nawet ostatnio nieśmiało marzyłam, by zrobić audiobooka, którego czytałby sam autor. Ehhh... Spore zboczenie z tematu, ale fakty są niezaprzeczalne - gdyby nie jego polecajka, to tej pozycji na pewno bym sama nie wybrała.
Dużo bym wtedy straciła.
Książka przedstawia nam życie polskich przemytników w Indiach przed '89. Poznajemy realia takiego zajęcia w tamtych czasach i w tamtym miejscu, różne triki przemytnicze, humorystyczne i ciekawe anegdoty, interesujące osobowości samych przemytników, specyfikę tamtego towarzystwa, ale także różne historie i straszne i smutne (Boże, Jednooki Tomek). Dowiadujemy się też wielu rzeczy o mentalności Indusów, ich sposobie myślenia, religijności i o samych Indiach. Nie uświadamiałam sobie ogromu drenażu jaki fundowało swoim koloniom Zjednoczone Królestwo. Nie mam kompetencji by porównywać te sytuacje i nawet nie chcę wyrokować, kto miał gorzej - po prostu niektóre fragmenty bardzo mocno przypominały mi o podobnym drenażu, który z kolei nam zafundował pewien bratni naród... Wszystkie te wydarzenia oglądamy z przedniego siedzenia Sokoła Millenium, bo wszystkich tych rzeczy dowiadujemy się od najsłynniejszego przemytnika po tej stronie galaktyki - Hana Solo. Tak naprawdę to nie, ale moim zdaniem autor całkowicie zasłużył na tę ksywkę. Han Solo oprócz talentów przemytniczych, ma też smykałkę do snucia opowieści. Bardzo przyjemnie słuchało mi się jego gawędziarskiego stylu podczas spacerów. Mam tylko nadzieję, że nie napisal tej książki, bo trafił pierwszy do więzienia (nawiązując do pewnej anegdoty z książki ;). No i w sumie to faktycznie trafił tam pierwszy z głównej paczki.
Polecam zainteresowanym Indiami i awanturniczymi przygodami. Nie polecam charakterom praworządnym, bo żeby czerpać z lektury przyjemność, trzeba chociaż trochę polubić bohaterów.

W życiu bym nie sięgnęła po tę książkę, gdyby nie bardzo pochlebna opinia Wojtka Kurtyki. A jego bardzo cenię i w ogóle jakoś tak lubię - wydaje mi się ciekawym człowiekiem o niewątpliwie wielkich osiągnięciach, z własnymi zasadami i fascynującym podejsciem do wielu spraw, mającym swoją filozofię i ciekawe przemyślenia. Jego książka "Chiński maharadża" bardzo, bardzo...