Szczęśliwy snajper to taki który więcej strzałów oddał do tarczy, niż do.... celu.

Każdy kto myśli o podjęciu służby zawodowej w wojsku powinien przeczytać tą książkę i zobaczyć z czym będzie się mierzył. Nie tylko ze śmiercią, strachem i zapachem prochu, ale... z polską patologią systemu. Nigdy nie rozumiałem, czemu ludzie wracając z wojny, rozwodzą się, znajdują kochanki czy też staczają się na dno bezdomności, dosłownie. Aż do teraz. To będzie brutalna książka, ale nie zabraknie też chwil braterstwa, waleczności, odwagi.

Wiesz co jest najlepsze? Że ty/ja sobie pójdziesz jutro do szkoły, studia, pracy. Ponarzekamy trochę, jak to było słabo i życie jest do kitu, pośmiejemy się trochę. Zapomnimy. A szaleństwo, które zostaje w ludziach, którzy przeżyli wybuch ajdika pod rosomakiem, zostaje. I ci ludzie są naprawdę blisko nas, tutaj w Polsce, obok mnie i Ciebie tylko się o nich nie mówi w gazetach, ani Internecie.

Jestem wdzięczny Panu Przemysławowi Wójtowiczowi za podzielenie się realnymi historiami w trakcie polskiej warty w Afganistanie, to otwiera zwykłemu, szaremu człowiekowi z czym Ci ludzie muszą się mierzyć i dlaczego wojna to go.wno. Pan Przemek mimo, że jest już na emeryturze po tym jak został ranny, czynnie działa w różnych organizacjach związanych z weteranami wojennymi. Organizuje wycieczki, szkolenia, eventy. Dla ludzi, dla siebie trochę też. Po co? Przeczytaj, zrozum, pomyśl jak dużo masz w życiu.

Szczęśliwy snajper to taki który więcej strzałów oddał do tarczy, niż do.... celu.

Każdy kto myśli o podjęciu służby zawodowej w wojsku powinien przeczytać tą książkę i zobaczyć z czym będzie się mierzył. Nie tylko ze śmiercią, strachem i zapachem prochu, ale... z polską patologią systemu. Nigdy nie rozumiałem, czemu ludzie wracając z wojny, rozwodzą się, znajdują kochanki...