Lubię te książki Janusza L. Wiśniewskiego, w których opowiada o sobie, o otaczającym go świecie, wydarzeniach bieżących i przeszłych, ponieważ mój światopogląd, także polityczny, w 99% pokrywa się z jego. To właściwie nie jest wywiad-rzeka, bo zawiera tylko trochę wątków autobiograficznych. Wiśniewski w sposób kontrolowany zdradza tajemnice swojego życia, i za to go też cenię. Nie pozwala wleźć z butami dość banalnej i momentami prostackiej Dorocie Wellman, bez której ta książka też by powstała. Rola Wellman w tej książce sprowadza się do krótkich pytań i wtrąceń w wypowiedzi Wiśniewskiego. A pytania te są rodem ze śniadaniówek: czy chodziłeś do prostytutek? czy oglądasz porno? czy pamiętasz swój pierwszy raz? z kim byłeś po rozwodzie? z iloma kobietami spałeś? czy jesteś seksoholikiem?
Całe szczęście, że Wiśniewski większość tych pytań sprytnie ominął, zboczył na inny tor i w popularnonaukowy sposób wybrnął z żenujących sytuacji.
Dobra książka, choć jest trochę powtórzeń. Na etapie redakcji i korekty mogli to wyciąć.

Lubię te książki Janusza L. Wiśniewskiego, w których opowiada o sobie, o otaczającym go świecie, wydarzeniach bieżących i przeszłych, ponieważ mój światopogląd, także polityczny, w 99% pokrywa się z jego. To właściwie nie jest wywiad-rzeka, bo zawiera tylko trochę wątków autobiograficznych. Wiśniewski w sposób kontrolowany zdradza tajemnice swojego życia, i za to go też...