Koniec trylogii, bardzo interesująca część, akcja za akcją, wszystko się ładnie splata, nie można się nudzić. Jedyne co powoduje pewien zgrzyt to to, że ja to czytałam od końca, czyli kroniki upadłych i nie za bardzo rozumiem jak wobec końcowych wydarzeń tutaj, powstała przeczytana wcześniej kontynuacja.. No ale nic to. Autor zaspokaja w ostatnim tomie wszystkie potrzeby czytelnika, jest duży happy end, ale nie kłuje on za bardzo w oczy. Wszystko jest takie miłe ale nie do porzygu . Ogólnie cały cykl zaliczam do udanych (ten tom zdecydowanie najlepszy) jak na współczesny hard sf. Obecnie znów chcę sięgnąć w tył po Gwiazdokrążcę ponieważ bardzo podoba mi się styl pisania autora, jego wyobraźnia i rozmach. Nie boi się sięgać w głąb siebie, bawi się tym gatunkiem i umie pisać a to w dzisiejszych sf-ach rzadkość. Serdecznie polecam fanom dobrego starego hard sf, Reynoldsa czy Clarka myślę, że się nie zawiodą, wyczarowany świat jak i jego rozmach naprawdę robią wrażenie a i obcy nie są sztuczni, są jak żywi.

Koniec trylogii, bardzo interesująca część, akcja za akcją, wszystko się ładnie splata, nie można się nudzić. Jedyne co powoduje pewien zgrzyt to to, że ja to czytałam od końca, czyli kroniki upadłych i nie za bardzo rozumiem jak wobec końcowych wydarzeń tutaj, powstała przeczytana wcześniej kontynuacja.. No ale nic to. Autor zaspokaja w ostatnim tomie wszystkie potrzeby...