Piorun kulisty

Po "Trylogii o Przeszłości Ziemi" uhonorowanej nagrodą Hugo (tak naprawdę to tylko pierwsza część otrzymała nagrodę, choć cała trylogia jest bezprecedensowym dziełem) poprzeczka dla Cixina Liu została umieszczona piekielnie wysoko. Cieszę się, że sprostał zadaniu i nie wypuścił jakiegoś bubla, tylko kolejną rasową powieść hard science-fiction w nieco mniejszej, przystępniejszej objętości.

Książka wciąga od początku do końca. Parę plot twistów sprawia, że nie zaznamy na długo spokoju, a w miarę dynamiczna akcja i brak jakichś zbędnych przerywników sprawia, że czyta się tę powieść trybie wręcz ekspresowym. Do tego masa wiedzy naukowej wplecionej zgrabnie w nurt fabuły, parę oryginalnych pomysłów, na tyle szalonych, że aż fascynujących, trochę suspensu i wszystko to, czego możecie oczekiwać od dobrej powieści science-fiction.

Cixin Liu pokazuje, że ma bogatą fantazję i z bardzo prostego konceptu potrafi wycisnąć tyle, żeby rozbudzić wyobraźnię czytelnika do maksimum.

Podobnie jak w Problemie Trzech Ciał mamy tutaj odmienną perspektywę - azjatycką perspektywę - dość różną od tej europejskiej i dla niektórych odstręczającą. Gąszcz chińskich nazwisk albo doza chińskich anegdot czy cytatów to tylko niektóre z przykładów, co można odkryć, czytając prozę inną niż amerykańska czy angielska. Podobnie jak powieści rosyjskich (radzieckich) pisarzy charakteryzują się pewną specyfiką, tak i tutaj uświadczymy masę nowości.

Teraz nie wiem czy się bać, czy jednak podziwiać pioruny kuliste! Po przeczytaniu tej powieści to zjawisko już nigdy nie pozostanie takie, jakim było wcześniej.

Po "Trylogii o Przeszłości Ziemi" uhonorowanej nagrodą Hugo (tak naprawdę to tylko pierwsza część otrzymała nagrodę, choć cała trylogia jest bezprecedensowym dziełem) poprzeczka dla Cixina Liu została umieszczona piekielnie wysoko. Cieszę się, że sprostał zadaniu i nie wypuścił jakiegoś bubla, tylko kolejną rasową powieść hard science-fiction w nieco mniejszej,...

Od "Problemu Trzech Ciał" jestem chyba fanbojem Liu. Jak ktoś jest w stanie przetrwać bardzo specyficzny sposób prowadzenia historii, to znowu się nie zawiedzie nieszablonowymi pomysłami na świat. To mi w Liu imponuje najbardziej - kreacja otoczenia historii i absolutny brak hamulców fantazji jak może być skonstruowany wszechświat.

Od "Problemu Trzech Ciał" jestem chyba fanbojem Liu. Jak ktoś jest w stanie przetrwać bardzo specyficzny sposób prowadzenia historii, to znowu się nie zawiedzie nieszablonowymi pomysłami na świat. To mi w Liu imponuje najbardziej - kreacja otoczenia historii i absolutny brak hamulców fantazji jak może być skonstruowany wszechświat.

Może jestem nazbyt krytyczny, ale patrząc z perspektywy fana "Wspomnień o przeszłości Ziemi" ta powieść jest po prostu słaba. Jest napisania kompletnie nieekonomicznie, historię która nadaje się co najwyżej na dłuższe opowiadanie autor rozdmuchał do 400+ stron na których wiele rozdziałów nie posuwa akcji na przód ani nie buduje świata przedstawionego, są po prostu zbędne jak na tak prostą fabułę. Mam wrażenie, że scenariusz mógł być taki: "Słuchaj Cixin, fajne to opowiadanie ale jakbyśmy z tego zrobili powieść, to było by z tego więcej juanów". No i zrobił ze stratą (głownie czasu) dla czytelników. Polecam fanom lania wody z odrobiną sci-fi jako przystawką.

Może jestem nazbyt krytyczny, ale patrząc z perspektywy fana "Wspomnień o przeszłości Ziemi" ta powieść jest po prostu słaba. Jest napisania kompletnie nieekonomicznie, historię która nadaje się co najwyżej na dłuższe opowiadanie autor rozdmuchał do 400+ stron na których wiele rozdziałów nie posuwa akcji na przód ani nie buduje świata przedstawionego, są po prostu zbędne...

Bardzo dobra książka. Napisana w obcym nam kręgu kulturowym i wartościach.
Wydaje się, że celem nie wprost tej książki jest wzbudzanie głodu wiedzy naukowej u czytelników.
Wyobraźnia autora ukazuje pewien sposób myślenia i proces odkrywania nowych rzeczy w nauce.
Choć część rzeczy przytoczonych przez autora ma pokrycie we współczesnej nauce, to głównym zadaniem, jakie sobie pisarz postawił jest obudzenie wyobraźni czytelników i pasji do nauk przyrodniczych – poprzez bardzo odważne fantazjowanie..
Myślę, że wszystko inne w tej książce jest tylko tłem i pretekstem.
Narzekanie przez naszych czytelników na płytkość psychologiczną postaci jest niezrozumieniem azjatyckiej kultury, w której w przeciwieństwie do kultur post-chrześcijańskich jednostka niewiele znaczy. Liczą się grupy, społeczności i narody.
Warto czytać książki tego autora. Są bardzo pouczające w wielu aspektach.

Bardzo dobra książka. Napisana w obcym nam kręgu kulturowym i wartościach.
Wydaje się, że celem nie wprost tej książki jest wzbudzanie głodu wiedzy naukowej u czytelników.
Wyobraźnia autora ukazuje pewien sposób myślenia i proces odkrywania nowych rzeczy w nauce.
Choć część rzeczy przytoczonych przez autora ma pokrycie we współczesnej nauce, to głównym zadaniem, jakie sobie...

"Piorun kulisty" jest kolejną książka Cixin Liu, po którą sięgnąłem po przeczytaniu trylogii Wspomnienie o przeszłości Ziemi. Zetknąłem się z wieloma opiniami zarzucającymi tej powieści zdecydowanie niższy poziom w porównaniu do wspomnianego cyklu. Czy podstawnie? Moim zdaniem absolutnie nie. Co więcej - krótsza forma i zbicie historii w jeden tom może być dla wielu czytelników znacznie bardziej przystępne, przez co łatwiej będzie im podejść do tej monumentalnej sagi, jaką jest Wspomnienie. A Piorun kulisty nie ustępuje jej w najmniejszym stopniu. Tu również fizyka teoretyczna stoi na bardzo wysokim poziomie, a geneza powstania tytułowego pioruna jest wytłumaczona w niesamowicie klarowny sposób, co zmusza czytelnika do refleksji nad swoją znajomością otaczającego nas świata. Bo czy taka teoria może być dziełem tylko ludzkiej wyobraźni? To przekracza moje pojmowanie rzeczywistości, dlatego ponownie chylę czoła przed mistrzem science fiction i modlę się, by niewyjaśnione zjawiska nadal były wyjaśniane w ten fantastyczny sposób. W dodatku fabuła - która pędzi na złamanie karku, ale nie jest to bynajmniej minus książki - wciąga i nie pozwala się oderwać, dając w efekcie to niesamowite uczucie niemożności rozdzielenia fikcji od faktów. Swoją miłość do fizyki i matematyki CIxin Liu uwypuklił niejednokrotnie w Sadze, ale tu wyniósł ją na jeszcze inny poziom, udowadniając, że nie potrzebuje dwóch tysięcy stron, by namieszać czytelnikowi w głowie i sprawić, by zaczął bać się myśli na temat sensu swego istnienia. Po raz kolejny zostałem sam na sam z wszechświatem i niezrozumiałymi prawami w nim panującymi. I znów pozostał mi strach i niepewność. Żaden inny pisarz nie potrafi wywołać u mnie takich uczuć, oraz żaden inny nie każe mi następnie wciąż ich poszukiwać. Masochistyczna przyjemność płynąca z czytania powieści Cixin Liu musi być dawkowana i to w sporych odstępach czasu, inaczej grozi załamaniem nerwowym. Bo jeśli pisarz potrafi wysnuć tak abstrakcyjne teorie, to ile jeszcze jest rzeczy w naszym świecie, o których nie mamy najmniejszego pojęcia?

"Piorun kulisty" jest kolejną książka Cixin Liu, po którą sięgnąłem po przeczytaniu trylogii Wspomnienie o przeszłości Ziemi. Zetknąłem się z wieloma opiniami zarzucającymi tej powieści zdecydowanie niższy poziom w porównaniu do wspomnianego cyklu. Czy podstawnie? Moim zdaniem absolutnie nie. Co więcej - krótsza forma i zbicie historii w jeden tom może być dla wielu...

Naukowo genialne, charakterologicznie naiwne, ogólnie średnie, ale warte odrobiny uwagi. Jak ktoś zdecydowanie woli science niż fiction, istnieje niezerowa szansa, że doceni.

Naukowo genialne, charakterologicznie naiwne, ogólnie średnie, ale warte odrobiny uwagi. Jak ktoś zdecydowanie woli science niż fiction, istnieje niezerowa szansa, że doceni.

Cixin Liu po raz kolejny zaskakuje swoją pomysłowością. Nie jest to może poziom Trylogii o przeszłości Ziemi, ale koncepty przedstawione w tej książce są momentami naprawdę fascynujące. Trzeba pamiętać, że „Piorun kulisty” powstał kilka lat wcześniej. Nie spodziewałem się kierunku, w którym fabuła została poprowadzona i to jest niewątpliwie zaleta. Książkę czyta się bardzo szybko, bo pomimo specyficznego języka. Po raz kolejny jestem oczarowany kreatywnością pisarza w kwestii konstrukcji świata przedstawionego. Zabrakło mi trochę głębi psychologicznej postaci. Autor starał się uzasadnić zachowania bohaterów jako konsekwencje traumatycznych wydarzeń z ich przeszłości, ale nie do końca mnie to przekonało. Niemniej jednak kreatywność i drobne aspekty filozoficzne kupiły mnie absolutnie. Z tego względu mogę przyznać, że Cixin Liu wyrasta na mojego faworyta wśród współczesnych pisarzy.

Cixin Liu po raz kolejny zaskakuje swoją pomysłowością. Nie jest to może poziom Trylogii o przeszłości Ziemi, ale koncepty przedstawione w tej książce są momentami naprawdę fascynujące. Trzeba pamiętać, że „Piorun kulisty” powstał kilka lat wcześniej. Nie spodziewałem się kierunku, w którym fabuła została poprowadzona i to jest niewątpliwie zaleta. Książkę czyta się bardzo...

Pomysł dobry, ale sama historia napisana bardzo kiepsko. Dziwne postacie, niespójne i przedstawiane jakoś przypadkowo, jak się autorowi nawinęło. Naukowo tez jakoś tak lakonicznie. Za to sam ogólny zarys jak najbardziej ciekawy.

Pomysł dobry, ale sama historia napisana bardzo kiepsko. Dziwne postacie, niespójne i przedstawiane jakoś przypadkowo, jak się autorowi nawinęło. Naukowo tez jakoś tak lakonicznie. Za to sam ogólny zarys jak najbardziej ciekawy.

Książka z jednej strony dość prosta narracyjnie - nie uświadczymy tu żadnych dłuższych opisów stanów psychicznych postaci czy jakichś szerszych ekspozycji. Z drugiej strony kolejne odkrycia dotyczące specyfiki pioruna kulistego prowadzące m. in. do stworzenia broni poprowadzone są w fascynujący i wciągający sposób. Można wręcz stwierdzić, że nie jest to tyle powieść co długie opowiadanie, którego głęboko humanistyczna, choć ponura, konkluzja została ukryta między wierszami.

Książka z jednej strony dość prosta narracyjnie - nie uświadczymy tu żadnych dłuższych opisów stanów psychicznych postaci czy jakichś szerszych ekspozycji. Z drugiej strony kolejne odkrycia dotyczące specyfiki pioruna kulistego prowadzące m. in. do stworzenia broni poprowadzone są w fascynujący i wciągający sposób. Można wręcz stwierdzić, że nie jest to tyle powieść co...

Ciekawa pozycja, akcja i narracja jest wartka, dobrze się czyta.

Ciekawa pozycja, akcja i narracja jest wartka, dobrze się czyta.