Piorun kulisty

Zdecydowanie lepsza niż "Era Supernowej" kolejna książka Cixin Liu, autor rozwinął się nieco pisarsko - skupia się nie tylko na ciekawym wątku naukowym ale także na fabularnym rozwoju postaci i ich charakterów. Ten element zdecydowanie najbardziej kulał w jego poprzednich książkach, ale nie w tej.
Choć zdarzają się tutaj zmiany w narracji, to fabuła jest dość liniowa, a głównym bohaterem ku mojemu zaskoczeniu okazał się sam piorun kulisty oraz jego wpływ na przyszłość świata, a nie... postać naukowca, który go badał. Cixin Liu nieprzestaje mnie pod tym kątem zaskakiwać swoim nieszablonowym punktem widzenia.
Jest to jedyna ksiażka o meteorologii, którą przeczytałam z takim przejęciem. Zdecydowanie polecam. Nie jest to oczywiście tak dobre jak "Problem trzech ciał" lecz nie szkoda czasu na tę lekturę.

Zdecydowanie lepsza niż "Era Supernowej" kolejna książka Cixin Liu, autor rozwinął się nieco pisarsko - skupia się nie tylko na ciekawym wątku naukowym ale także na fabularnym rozwoju postaci i ich charakterów. Ten element zdecydowanie najbardziej kulał w jego poprzednich książkach, ale nie w tej.
Choć zdarzają się tutaj zmiany w narracji, to fabuła jest dość liniowa, a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Idealne wyważenie proporcji między budowaniem intrygi, a serwowaniem naukowych teorii. Uczy, bawiąc. Co kuleje - zresztą dość często u Cixin Liu - to konstrukcja portretów psychologicznych bohaterów. W "Piorunie kulistym" widać jeszcze nieśmiałą próbę jakichś wewnętrznych przemian, rozterek, zawiłości charakterów, jednak to wciąż uproszczony pejzaż wewnętrzny, niż rozbuchana, skrząca się paradoksami psychologia. Warto przeczytać dla rozrywki. Bez oczekiwania rewolucji.

Idealne wyważenie proporcji między budowaniem intrygi, a serwowaniem naukowych teorii. Uczy, bawiąc. Co kuleje - zresztą dość często u Cixin Liu - to konstrukcja portretów psychologicznych bohaterów. W "Piorunie kulistym" widać jeszcze nieśmiałą próbę jakichś wewnętrznych przemian, rozterek, zawiłości charakterów, jednak to wciąż uproszczony pejzaż wewnętrzny, niż...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Z zainteresowaniem sięgnęłam po powieść Cixina Liu - słyszałam wcześniej pochlebne opinie o książkach autora, a tytułowe zjawisko uważam za fascynujące, więc byłam bardzo ciekawa powieści, która będzie go dotyczyć. Jest to powieść bardzo dobra pod względem wplatania w fabułę treści naukowych i przedstawienia ich w sposób zrozumiały dla czytelnika. Niewątpliwie pobudza wyobraźnię. Niestety narracja nie jest porywająca. Samo zjawisko pioruna kulistego pod względem fizycznym jest opisane ciekawie, natomiast wydarzenia już niekoniecznie. Przebieg akcji wydaje się być intrygujący, kiedy myślę o nim po czasie, ale w trakcie lektury bieg wydarzeń wydawał się być okropnie powolny i nużący. Oczywiście przełom naukowy nie może dokonać się w dwa dni, ale przecież nawet bardzo długie procesy można przedstawić w taki sposób, by czytelnik odbierał je z zapartym tchem. Relacje między bohaterami opisane są w dystansu, brakuje w nich dynamiki niezbędnej do tego, by można było się w nie zaangażować. Emocje Chena mnie nie poruszały - mogłam sobie wyobrazić jego samopoczucie, ale nie potrafiłam się w to naprawdę wczuć. Dlatego nie umiem tej książki ocenić jednoznacznie pozytywnie, bo chociaż fabuła jest bardzo ciekawa, to poszczególne sytuacje opisywane są w sposób niewystarczająco ciekawy. Nawet przerywające główną akcję rozdziały "Dziwne zjawiska" (oznaczone kolejnymi numerami), pomimo że przedstawiają sytuacje naprawdę niezwykłe, jakoś giną w ogólnym braku dynamiki i nie wywierają tak silnego wrażenia, jak powinny.

Z zainteresowaniem sięgnęłam po powieść Cixina Liu - słyszałam wcześniej pochlebne opinie o książkach autora, a tytułowe zjawisko uważam za fascynujące, więc byłam bardzo ciekawa powieści, która będzie go dotyczyć. Jest to powieść bardzo dobra pod względem wplatania w fabułę treści naukowych i przedstawienia ich w sposób zrozumiały dla czytelnika. Niewątpliwie pobudza...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwsza połowa książki bardzo mnie zaciekawiła (poszukiwania odpowiedzi na pytania dotyczące piorunów kulistych w badaniach meteorologicznych). Wiem, że to SF ale wątek z odkryciami badaczy wojskowych z różnych krajów był bardzo naciągany. Najbardziej jednak zawiodła mnie końcówka książki.

Pierwsza połowa książki bardzo mnie zaciekawiła (poszukiwania odpowiedzi na pytania dotyczące piorunów kulistych w badaniach meteorologicznych). Wiem, że to SF ale wątek z odkryciami badaczy wojskowych z różnych krajów był bardzo naciągany. Najbardziej jednak zawiodła mnie końcówka książki.

Pokaż mimo to

Nie tak dobra jak problem trzech ciał i cała reszta serii. Przeczytałem bezboleśnie, ale nie sądzę bym wspominał tą pozycję jako wartą przeczytania.

Nie tak dobra jak problem trzech ciał i cała reszta serii. Przeczytałem bezboleśnie, ale nie sądzę bym wspominał tą pozycję jako wartą przeczytania.

Pokaż mimo to

Mogę powiedzieć, że autor postarał się, żeby mnie nie zainteresować swoją wizją. Może to byłaby rozrywka jeśli posiada się jakąś wiedzę fizyczną i/lub zamiłowanie do broni. Być może wtedy, bo bez tego powieść nie ma wiele do zaoferowania. Płaskie, niewiarygodne postacie. Kuriozalne sytuacje. Jednostajna narracja, która sprawdziła się w "Problemie trzech ciał", gdzie równoważył ją monumentalny pomysł na fabułę, tutaj tylko potęgowała monotonię. Morał banalny w naiwnie propagandowym stylu. Odrobina iskrzenia wyobraźni pojawiła się na ostatnich stronach, ale to dużo za późno.
Zmarnowany czas.

Mogę powiedzieć, że autor postarał się, żeby mnie nie zainteresować swoją wizją. Może to byłaby rozrywka jeśli posiada się jakąś wiedzę fizyczną i/lub zamiłowanie do broni. Być może wtedy, bo bez tego powieść nie ma wiele do zaoferowania. Płaskie, niewiarygodne postacie. Kuriozalne sytuacje. Jednostajna narracja, która sprawdziła się w "Problemie trzech ciał", gdzie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książkę czyta się bardzo dobrze. Podobnie jak "Problem trzech ciał". Różnica między tymi dwoma książkami jest taka, że "Piorunowi kulistemu" brakuje efektu "wow", jaki miała ta druga.
Na plus bardzo dobre przygotowanie merytoryczne autora. Dzięki temu, możemy poznać zjawisko, o którym słyszeliśmy, a o którym niewiele wiemy.
Szkoda, że autor nie pokusił się o więcej "fiction", bo książka miała potencjał dorównać "Problemowi trzech ciał". Uważam tak, gdyż na to wskazuje końcówka, która wręcz prosi się o część drugą, która byłaby bardziej "fiction" :) Na co bardzo liczę :)

Książkę czyta się bardzo dobrze. Podobnie jak "Problem trzech ciał". Różnica między tymi dwoma książkami jest taka, że "Piorunowi kulistemu" brakuje efektu "wow", jaki miała ta druga.
Na plus bardzo dobre przygotowanie merytoryczne autora. Dzięki temu, możemy poznać zjawisko, o którym słyszeliśmy, a o którym niewiele wiemy.
Szkoda, że autor nie pokusił się o więcej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka nieco odmienna niż wszystkie, które dotąd czytałem i to jest zapewne efekt odmienności kulturowej pomiędzy wschodem, a zachodem. Cixin Liu na pewno przygotował się do pisania pod względem merytorycznym. Jak wyczytałem w informacjach o autorze na Wikipedii, jest on po studiach inżynierskich związanych m.in z energią elektryczną. Na pewno z tego względu było mu łatwiej pisać o piorunach i rzeczach abstrakcyjnych dla przeciętnego humanisty.

Fabuła książki jest oryginalna, aczkolwiek nie powala. Akcja z pewnością nie jest wartka, choć mimo to powieść czyta się dość szybko. Książka po jej przeczytaniu sprawiła na mnie wrażenie pozbawionej jakiejkolwiek głębi. Postaci są wyrwane z jakiegokolwiek kontekstu emocjonalnego, a cały świat otaczający bohaterów jest nawet nie tyle tłem, a zaledwie cieniem tła świata, w którym toczy się akcja i żyją opisywani ludzie. W zasadzie trudno jest określić, co wysunięto na plan pierwszy. Wydaje się, że jest to ów piorun kulisty, a reszta stanowi wobec niego mocno wyblakłe tło.

Na pewno sięgnę jeszcze po coś Cixin Liu, ale wyłącznie z powodu wspomnianej wcześniej odmienności kulturowej, bo fanem autora zdecydowanie nie zostanę.

Książka nieco odmienna niż wszystkie, które dotąd czytałem i to jest zapewne efekt odmienności kulturowej pomiędzy wschodem, a zachodem. Cixin Liu na pewno przygotował się do pisania pod względem merytorycznym. Jak wyczytałem w informacjach o autorze na Wikipedii, jest on po studiach inżynierskich związanych m.in z energią elektryczną. Na pewno z tego względu było mu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciężko mi jednoznacznie ocenić tę książkę - fajny pomysł na temat i rozwinięcie, ale mam wrażenie, że warstwa dramaturgiczna jest straszliwie tekturowa. I nie wiem na ile to styl autora, na ile sprawa przekładu (który chyba jest przekładem z angielskiego przekładu...), a na ile kwestia odmienności kulturowej. Jest taka scena, w której opisane są eksperymenty na zwierzętach, rzecz w tym, że są opisane bez emocji mimo swojej potworności. Główny bohater co prawda wspomina, że jest to straszne i w ogóle, ale... no trudno, konieczne. Gdyby tę książkę pisał ktoś z naszego kręgu kulturowego, to sądzę, że potrzedłby do tego o wiele bardziej emocjonalnie., a to tylko przykład.

Niemniej to ciekawa rzecz. Warto sprawdzić, bo chwilami czułem się, jakbym czytał zakręcone koncepcyjne s-f z lat 80, a wtedy fantaści wydawali się być mniej skrępowani okowami "realizmu" - liczył się pomysł i zabawa nim.

Ciężko mi jednoznacznie ocenić tę książkę - fajny pomysł na temat i rozwinięcie, ale mam wrażenie, że warstwa dramaturgiczna jest straszliwie tekturowa. I nie wiem na ile to styl autora, na ile sprawa przekładu (który chyba jest przekładem z angielskiego przekładu...), a na ile kwestia odmienności kulturowej. Jest taka scena, w której opisane są eksperymenty na zwierzętach,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cixin'a Liu ponownie prezentuje naukowe podejście, dobrze wyjaśnione zjawiska, poparte szeroko zakreślonym budzącym zaufanie researchem przyciągającym uwagę, do tego tematyka u tego autora nietuzinkowa. Ale te dialogi jakieś takie kanciaste i naiwne, znów zastanawiam się czy to przez podwójne tłumaczenie z angielskiego przekładu, czy może różnica kulturowa i w Chinach się po prostu tak mówi…
Końcówka książki wpada w metafizykę, próbuje ją łączyć z kwantowym makroświatem i mam wrażenie, że autor sobie z tym nie radzi. Ta część jest dla mnie zbyt naiwna co wpływa na obniżenie ogólnej oceny z 8 na 6,5.

Cixin'a Liu ponownie prezentuje naukowe podejście, dobrze wyjaśnione zjawiska, poparte szeroko zakreślonym budzącym zaufanie researchem przyciągającym uwagę, do tego tematyka u tego autora nietuzinkowa. Ale te dialogi jakieś takie kanciaste i naiwne, znów zastanawiam się czy to przez podwójne tłumaczenie z angielskiego przekładu, czy może różnica kulturowa i w Chinach się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to