Książka jest mroczna, ciemna i krwawa- dokładnie taka jak czasy Pierwszej Wojny Światowej, której wydarzenia odeszły nieco w cień kiedy wybuchła kolejna wojna. Faulks przelewa na jej kartki gorycz osób biorących w niej udział, pokój okupionych ich cierpieniem stał się dla nich piekłem na ziemi, a nie tego się spodziewali i nie to im obiecano.
Sama książka, podzielona jest ona na siedem przedziałów czasowych, które nie są poukładane chronologicznie- przez chwilę znajdujemy się w roku 1917, żeby potem powędrować do lat 70’. Spokojnie, ma to sens i uzasadnienie choć z początku może dziwić i dokuczać bo pozornie bohaterowie obu przedziałów nie mają ze sobą nic wspólnego- jedni są ze Świata Przed a drudzy ze Świata Po. To co ich łączy możecie odkryć sami ;) Naszym głównym bohaterem jest Stephen, który kilka lat przed wojną udaje się do miasteczka we Francji jako pewnego rodzaju ambasador mający nauczyć się tematyki wyrobów tekstylnych, mieszkając w tym czasie u pastwa Azaire (pan domu jest właścicielem fabryki). Jego krótki pobyt kończy się w zasadzie katastrofalnie- Stephen i żona właściciela Fabryki, Isabelle, uciekają razem, nawiązując wcześniej namiętny, pełen pasji i oddania romans. Isabelle jest głęboko nieszczęśliwa w małżeństwie, które jest wyjątkowo niedobrane, nieudane w dodatku nawiązane zostało na siłę- a Rene Azaire nie jest w delikatny dla swojej zony, wręcz przeciwnie, co tylko ułatwiło jej decyzję dotyczącą ucieczki. Jak można się domyśleć, sielanka uciekinierów splamiona publicznym napiętnowaniem nie trwała zbyt długo. Isabelle która już raz opuściła mężczyznę, opuszcza kolejnego i szuka schronienia w rodzinnym domu- przyczyny takiego zachowania pozostają dla Stephena bardzo długo tajemnicą. Nigdy nie poznał prawdziwych przyczyn jej zachowania, ja ich też tutaj nie będę wyjawiać. W każdym razie ich życie ze zwykłego i monotonnego ale pełnego miłości stało się nagle niezwykle skomplikowane, a jedna zła decyzja pociągała za sobą kolejną, emocjonalną i jak się z czasem okazywało- bolesną w skutkach. Ta historia miłosna zdecydowanie należy do jednej z najbardziej nieszczęśliwych w literaturze, ale jakże życiowych i prawdziwych...

A potem wybucha Pierwsza Wona Światowa, która wywraca do góry nogami cały świat. Faulks bardzo szczegółowo i brutalnie opisuje codzienność żołnierzy- ciągłą śmierć przyjaciół i wrogów, koszmarne rany, coraz gorsze zadania stawiane przed żołnierzami, warunki sanitarne a przede wszystkim coraz głębszą, psychiczną destrukcję ludzi i ich całkowite odczłowieczenie. Stephen jest jedną z osób pałających szczera nienawiścią do Niemców (co tylko pogłębia jedna z decyzji Isabelle, której nie będę Wam tu spojlerować, ale jest dość szokująca), sam przyznaje że gdyby mógł to zamordowałby ich wszystkich, staje się to jego celem i odskocznią od bolesnej rzeczywistości i dalej niezagojonej rany po stracie Isabelle. Generalnie sceny walk napawają przerażeniem, nie są to obrazki pokazywane w Amerykańskich filmach, gdzie kompania dzielnych wojów szybko biegnie, nieustraszona i nieśmiertelna, zabija niedobrych wrogów a ofiary po „dobrej” stronie są nieliczne, acz honorowe bo pomogły osiągnąć zamierzony przez dowodzących cel. Rzeczywistość jest jednym wielkim horrorem, o czym nie omieszkał nas poinformować autor. Przedstawił po prostu realizm wojny- z wielu bitew nie powraca nikt żywy, nic nie zostało osiągnięte, a wróg nadal stoi silny i niewzruszony. A dzielni woje wcale nie są dzielni, tylko okaleczeni psychicznie i fizycznie, a poczuciem że jutro czeka ich kolejny dzień mordowania i unikania własnej śmierci. Stephen codziennie walczy o przeżycie swoje i swoich towarzyszy, karmi się nienawiścią do wroga ale pod wpływem kolejnych wydarzeń jego światopogląd się nieco zmienia, czego też nie będę Wam tutaj zdradzać. Ale warto śledzić jego reakcje i decyzje, jako osoby pragnącej końca w każdym tego słowa znaczeniu.

W ostatnich latach wspomnianych przez autora, gdzie naszą bohaterką jest kobieta- silna i niezależna, prowadząca związek z żonatym mężczyzną. Któregoś dnia odczuwa pewnego rodzaju wewnętrzny przymus dowiedzenie się czegoś o swoim pochodzeniu, swoich przodkach. Wydaje mi się, że ma poczucie potrzeby odnalezienie przeszłości i zrozumienia jej, aby móc spojrzeć w przyszłość i wreszcie sobie ją jakoś ułożyć. Znajduje w domu swojej matki rękopisy Stephena, które pomaga jej odszyfrować jeden z przyjaciół. Szuka też historii na własną rękę i to co znajduje tak mocno nią wstrząsa i oburza, że niejako daje jej kopa do działania i otwiera oczy na to, jak bardzo powinna być szczęśliwa i doceniać to co ma. Żyje ona w czasach po obu Wojnach, czasach w których nowe pokolenia nie wiedzą co to jest głód i strach przed śmiercią, która może nadejść codziennie. O tym się już nie mówi i nie czyta, czym Elizabeth jest mocno poruszona. Bardzo zmienia to jej podejście, dodaje siły i energii do życia i nowych wyzwań które stoją przed nią.

Historia zatacza więc koło, z czasów sielanki i stabilizacji, przenosimy się w śmierć i chaos żeby potem znowu odnaleźć spokój w nowym, powojennym świecie. Po drodze jednak miliony ludzi poniosło ofiarę, abyśmy mogli żyć w świecie który obecnie znamy. Ofiara ta jest zapomniana, niedoceniona i co jest najgorsze- wielu z tych ludzi zostało sam na sam ze swoją głową i demonami wojny. Elizabeth sama się o tym przekonała i postanowiła zmienić nieco życie jednej z takich osób, ile jednak nie miało takiej okazji?

Wydaje mi się że ta książka to jest swoisty apel autora do ludzi z dzisiejszych czasów, aby nie zapominać o historii naszych przodków, doceniać to, co mamy i kochać swoje życie- bo nigdy nie znamy daty i przyczyny jego końca.

Polecam serdecznie przeczytać „Ptasi śpiew” nie jest to stricte książka o wojnie, porusza wiele wątków a bohaterowie są naprawdę wielowymiarowi i przenikają czas oraz wydarzenia, a ich losy ciągle się splatają i rozdzielają. Wydaje mi się, że każdy w niej coś znajdzie, nie liczcie jednak na miłą i szybką lekturę. Chociaż zakończenie ma wydźwięk pozytywny i okraszone jest nadzieją, jednak ku temu czeka czytelnika wyboista i ciernista droga przez tą krwawą pomyłkę, która na zawsze zmieniła świat, jaką była Pierwsza Wojna Światowa.

Książka jest mroczna, ciemna i krwawa- dokładnie taka jak czasy Pierwszej Wojny Światowej, której wydarzenia odeszły nieco w cień kiedy wybuchła kolejna wojna. Faulks przelewa na jej kartki gorycz osób biorących w niej udział, pokój okupionych ich cierpieniem stał się dla nich piekłem na ziemi, a nie tego się spodziewali i nie to im obiecano.
Sama książka, podzielona jest...