Mimo moich przypuszczeń pisarka nie skoncentrowała się tylko na opisie romansu panny dwórki Ludwiki le Blanc i króla Ludwika, co sprawiło, że lektura tej książki była zarówno ciekawsza, ale i trochę chaotyczna. Koen przedstawiła panoramę ówczesnego społeczeństwa: dworzan, króla i jego otoczenia, którzy sprawiali wrażenie napuszonych pawi: flirciarzy, oddających się hazardowi, pewnych siebie i olśniewających zarazem, przystojnych mężczyzn. No cóż, nie ukrywając i władza, może być afrodyzjakiem. Dwórki natomiast wydają się być próżne. Spośród nich wyróżnia się Ludwika: skromna, szczera, prostolinijna dziewczyna – i też naiwna, która nie odnajduje się w tajnikach pobytu na dworze- to nowicjuszka w tym świecie pokus i niebezpieczeństw. Młodość utożsamiana z niewinnością i zabawą. Ale należy jej się uznanie za odwagę i konsekwencję w dążeniu do odkrycia prawdy.

Niestety postacie mogłyby zostać lepiej dopracowane: na pewno bardziej wnikliwiej mogłaby być przedstawiona relacja braci królewskich, skłonności Filipa, a tak to trochę ginie w całości. Widać, że królem targają rozterki moralne, walczy głos serca z poczuciem obowiązku, boi się utraty władzy- ten wątek autorki zaciekawia. Poddani obawiają się jego niezadowolenia i rozkazów, ale też olśniewa ich galanterią i siłą- szczególnie kobiety.

Na kartach powieści pojawia się sporo intryg, rozgrywek (w tym polityczno-finansowych szwindli), motyw zdrady, rodzinnych sekretów oraz postać tajemniczego chłopca w żelaznej masce). To niewątpliwie urozmaica fabułę. Bywały w niej niestety momenty przestoju, a czasami pewne rzeczy działy się za szybko, czasami zbyt dużo opisów flirtów- tej frywolności, interesowności, zepsucia i blichtru. Szkoda, że też autorka czasem zbyt wiele opisywała zamiast coś przedstawić z bliska.

„Flirty, miłostki, pokusy i słodkie obietnice- wszystko to czuło się w powietrzu tak wyraźnie jak perfumy. Wytrawni dworzanie wdychali ten zapach z lubością i delektowali się nim.”

Co w takim razie przyciąga do tej książki? Szczegółowo opisane życie dworskie, intrygi, szczypta tajemnicy oraz wątek miłosny. Było nieźle, choć mogło być lepiej. Pożyteczny jest w trakcie czytania spis postaci na początku powieści- dzięki niemu wiadomo kto jest kim. Mogę polecić fanom powieści historycznych.

Mimo moich przypuszczeń pisarka nie skoncentrowała się tylko na opisie romansu panny dwórki Ludwiki le Blanc i króla Ludwika, co sprawiło, że lektura tej książki była zarówno ciekawsza, ale i trochę chaotyczna. Koen przedstawiła panoramę ówczesnego społeczeństwa: dworzan, króla i jego otoczenia, którzy sprawiali wrażenie napuszonych pawi: flirciarzy, oddających się...