"Czas(...) potrafi wypełnić przestrzenie, które tworzysz. Z jakąż łatwością nawet najbłahsze przeżycia przeciąga w nieskończoność ".

Są książki, po których nie spodziewamy się zbyt wiele, ot zwyczajnej, czystej rozrywki, która nie zmieni nic w życiu ani nie doprowadzi do jakiegoś zauważalnego przełomu, czy też refleksji. Tym lepszy jest efekt końcowy, kiedy po północy odkładamy lekturę pośród ciszy, której nie zakłóca żaden odgłos z zewnątrz  i zastanawiamy się nad tym co właśnie mieliśmy przyjemność przeczytać, czemu się poddać. Taka właśnie jest ta ponad pięćsetstronnicowa opowieść.

Kiedy płynęłam wolno kolejnymi rozdziałami, poczułam pęd głównego bohatera tejże książki, a jest nim wielkie miasto pełne migoczących iluminacji, rozbudzonych marzeń i zawiedzionych nadziei, czyli Szanghaj.

Sama książka ma dość interesująca konstrukcję. Otrzymujemy tutaj bowiem poprzeplatane losy pięciu bohaterów, imigrantów z Malezji, którzy oddali swoje życie we władanie ogromnej metropolii. Dla jednych rozpoczęcie nowej drogi jest szansą na lepsze życie, dla innych bolesnym upadkiem. Książka opowiada właśnie o osobach, które wrzucone w wielką machinę konsupcjonizmu i świata, w którym liczy się szybkość, pęd, pieniądz, czy też zmiana, zdają się nie nadążać za wielkimi wymaganiami w obliczu których stanęli. Jak wiadomo pycha kroczy przed upadkiem, tak więc ich dążenia są z góry skazane na porażkę. Los jednak nie zamierza zepchnąć ich na skraj urwiska. Zamiast tego pragnie przekazać im pewną lekcję. I tak każdy z pięciu bohaterów na swój własny sposób radzi sobie z zaistniałą sytuacją. Dla jednych, jak dla popowego gwiazdora Garrego upadek staje się pretekstem do zmiany i dojrzałości, z kolei dla Phoebe, ambitnej dziewczyny, która marzy  o szybkim i łatwym wzbogaceniu się droga, która wydaje się być początkowo prosta, finalnie okazuje się ją przerastać.
Szczególnie interesującym bohaterem jest enigmatyczny Walter, o którym tak naprawdę nic nie wiemy, możemy się tylko domyślić, że nie jest tym za kogo się podaje, a jego działaniom towarzyszy chęć zemsty za dawne krzywdy. Autor w bardzo wnikliwy sposób opisuje codzienność Waltera, który kreuje się na multimilionera, autora poczytnej książki, jednak czy nim w istocie jest, tego nie jesteśmy w stanie z całą pewnością orzec. I tak jak często autor przytacza odniesienia do upływającego czasu, pewne wydarzenia zdają się być w nim rozciągnięte, nigdy nie zapomniane, powracające w najmniej oczekiwanych momentach, tak jak w przypadku Phoebe, która finalnie konfrontuje się ze swoim prawdziwym ja i decyduje się na powót do rodzinnej wioski.

"Pięć okien  z widokiem na Szanghaj"  zostało podzielone na rozdziały, których tytuły zawierają cytaty z książek poświęconych motywacji i samorozwojowi. Jednak ich ton nie wybrzmiewa wcale pozytywnie jak początkowo sugerują, mają raczej słodko - gorzki posmak. Szanghaj w oczach autora jest hipnotyzującym miejscem, które wciąga i kusi, ale także stanowi pułapkę dla osób, które choć przez chwilę poddadzą się emocjom i stracą czujność.

Wielkie metropolie od zawsze fascynują ludzi swym blaskiem i możliwościami, które oferują. Ogromne azjatyckie miasta, w których teraźniejszość spotyka się z przeszłością cały czas prężnie się rozwijają i zdają się nigdy nie zasypiać. Czy jednak w tym nieustannym pędzie ku sukcesowi i władzy znajdzie się miejsce na chwilę refleksji, zatrzymanie się i zastanowienie do czego to wszystko może doprowadzić?
Autor sugeruje, że taka zmiana jest możliwa w momencie przełomowym w życiu naszych bohaterów jakim jest upadek, doznanie krzywdy bądź porażki. Wówczas dostrzegają oni, że pod fasadą pięknych centrów handlowych, zachodnich restauracji i modnych torebek nie kryje się nic wartego uwagi. Tak naprawdę liczy się to kim jesteśmy, czyjaś obecność, kontakt z drugim człowiekiem, który umożliwia powstanie z najgorszych opresji.

Książka Tash Aw to bardzo ciekawa lektura, od której nie mogłam się wręcz oderwać. Szczególnie warta uwagi jest sprawność, z jaką opisuje zastaną codzienność, sposób w jaki operuje słowem, czy też wnikliwy zmysł obserwacji współczesnego świata. Czy pozostanie w mojej pamięci na dłużej, zobaczymy, jednak warto się z nią zapoznać chociażby po to aby poczuć klimat wielkiej, azjatyckiej metropolii, jaką jest Szanghaj i zanurzyć się w jej kusicielski, rozświetlony blask.

"Czas(...) potrafi wypełnić przestrzenie, które tworzysz. Z jakąż łatwością nawet najbłahsze przeżycia przeciąga w nieskończoność ".

Są książki, po których nie spodziewamy się zbyt wiele, ot zwyczajnej, czystej rozrywki, która nie zmieni nic w życiu ani nie doprowadzi do jakiegoś zauważalnego przełomu, czy też refleksji. Tym lepszy jest efekt końcowy, kiedy po północy...