Książki mające charakter naukowy, czy wykładniczy rzadko są w stanie mnie poruszyć- zaintrygować, zdziwić, nawet oburzyć? jak najbardziej. nie sądziłem jednak, że praca filozoficzna byłaby w stanie mnie poruszyć, Bierdiajewowi jednak się to udało.

Nie uważam przy tym "Nowego średniowiecza" za dzieło genialne. Owszem, kilka stwierdzeń autora było dla mnie zaskakujących i skłoniły mnie do refleksji, a nawet weryfikacji moich przekonań, np. nad naturą i słusznością kontrrewolucji. Ze sporą ilością przemyśleń Bierdiajewa się jednak nie zgadzam. Nie przeszkadza to jednak w pozytywnym odbiorze pracy, ponieważ cechuje autora niezwykła łagodność ideowa (nie mylić z relatywizmem i kompromisowością), która może czasami wynikać z naiwności, ale z pewnością nie z ignorancji.

Polecam gorąco. Nawet jeśli nie ze wszystkim można się zgodzić, to Bierdiajew z pewnością zmusza do refleksji- nie tylko intelektualnej, ale również (a może przede wszystkim) etycznej.

PS. Jestem dość tolerancyjny i nie zwracam większej uwagi na literówki, czy błędy zawarte w książkach- jeśli są pojedyncze. W powyższym wydaniu "Nowego średniowiecza" jest ich jednak masa, co już razi nieprofesjonalizmem i brakiem szacunku wobec czytelników. Co do jakości samego tłumaczenia nie mogę nic powiedzieć, ponieważ nie znam oryginału, ale nie wiem, czy za drugim razem nie sięgnąłbym po inne wydanie tej książki.

Książki mające charakter naukowy, czy wykładniczy rzadko są w stanie mnie poruszyć- zaintrygować, zdziwić, nawet oburzyć? jak najbardziej. nie sądziłem jednak, że praca filozoficzna byłaby w stanie mnie poruszyć, Bierdiajewowi jednak się to udało.

Nie uważam przy tym "Nowego średniowiecza" za dzieło genialne. Owszem, kilka stwierdzeń autora było dla mnie zaskakujących i...