Zwykłe, bezproduktywne skomlenie ówczesnego anarchisty o oczywistosciach.

Zwykłe, bezproduktywne skomlenie ówczesnego anarchisty o oczywistosciach.

Rozważania Thoreau nad państwem idealnym mają ponad 200 lat a mimo to w pewnych aspektach nadal pozostają aktualne. Thoreau ubolewał nad wpływem państwa na jednostkę a wręcz prawie całkowitym brakiem możliwości istnienia jednostki bez państwa. 200 lat później jego marzenia o Rządzie niczym liga sprawiedliwych działającym zgodnie z sumieniem nie tylko nie spełniły się a wydają się jeszcze większą utopią.

Rozważania Thoreau nad państwem idealnym mają ponad 200 lat a mimo to w pewnych aspektach nadal pozostają aktualne. Thoreau ubolewał nad wpływem państwa na jednostkę a wręcz prawie całkowitym brakiem możliwości istnienia jednostki bez państwa. 200 lat później jego marzenia o Rządzie niczym liga sprawiedliwych działającym zgodnie z sumieniem nie tylko nie spełniły się a...

Pomarzyc dobra rzecz, a sama lektura calkiem przyjemna, bo dzielko zgrabnie napisane.

Pomarzyc dobra rzecz, a sama lektura calkiem przyjemna, bo dzielko zgrabnie napisane.

Cenię sobie esej Thoreau mimo, że zdradza oznaki utopizmu i jest dość uproszczony.
Uważam, że mimo to warto zapoznać się z tym tekstem, ponieważ skłania do mocnej refleksji nad instytucją państwa i usprawiedliwianiem działań rządu. Oczywiście nie jest to pozycja jakkolwiek "rozstrzygająca" w tej kwestii, raczej otwarcie dyskusji, czy może inspiracja do podjęcia rozważań.
Choć zdarzają się słabsze momenty, to w gruncie rzeczy jest to tekst mądry.
Dodatkowo jest to istna kopalnia wspaniałych cytatów, worek z którego można czerpać garściami.

Cenię sobie esej Thoreau mimo, że zdradza oznaki utopizmu i jest dość uproszczony.
Uważam, że mimo to warto zapoznać się z tym tekstem, ponieważ skłania do mocnej refleksji nad instytucją państwa i usprawiedliwianiem działań rządu. Oczywiście nie jest to pozycja jakkolwiek "rozstrzygająca" w tej kwestii, raczej otwarcie dyskusji, czy może inspiracja do podjęcia...

Odchodząc od materialnego zaćmienia Thoreau pozwala sobie patrzeć na świat wolnymi oczami, transcedentną duszą, kiedy to nic z wyjątkiem umysłu nie pozostaje ograniczeniem. Do tego samego przypiąć uwag nie można, ale spojrzeć trzeba na pisarza ocenę sytuacji politycznej 1849 roku; potępia niekonsekwentne wysłuchiwanie rządzących, kiedy odchodzi się od moralnej sprawiedliwości, a następnie wybiega poza słuszność stwierdzając, że żołnierze nigdy nie walczą w imię swoich przekonań, a zawsze są przez władców zmuszani.
Z wyjątkiem nastających niekiedy jak powyższe rozdmuchań rozumuje Thoreau jakościowo, pisze prosto, a sam okazuje się gotów do ponad opłacalność poświęceń. Krytyka pewnego oportunizmu przeradza się wtedy w przykry idealizm.
Świeży powiew wobec wielu spiętych akademistów, warto.

Odchodząc od materialnego zaćmienia Thoreau pozwala sobie patrzeć na świat wolnymi oczami, transcedentną duszą, kiedy to nic z wyjątkiem umysłu nie pozostaje ograniczeniem. Do tego samego przypiąć uwag nie można, ale spojrzeć trzeba na pisarza ocenę sytuacji politycznej 1849 roku; potępia niekonsekwentne wysłuchiwanie rządzących, kiedy odchodzi się od moralnej...

[...]
Prawo nigdy nie uczyniło ludzi ani odrobinę sprawiedliwszymi – szacunek dla prawa co dzień natomiast zmienia najżyczliwszych spośród nas w agentów niesprawiedliwości.

[...]
Prawo nigdy nie uczyniło ludzi ani odrobinę sprawiedliwszymi – szacunek dla prawa co dzień natomiast zmienia najżyczliwszych spośród nas w agentów niesprawiedliwości.

Utopijne, zupełnie nie przystaje do rzeczywistości, szczególnie tej po IIWŚ. Autor posługuje się pojęciem sprawiedliwości, ale rozumie je w sposób bardzo egocentryczny, sprawiając, że wszystko, co nie jest zgodne z jego poglądami jest niesprawiedliwe. Odczłowiecza osoby zgadzające się z rządem.

Utopijne, zupełnie nie przystaje do rzeczywistości, szczególnie tej po IIWŚ. Autor posługuje się pojęciem sprawiedliwości, ale rozumie je w sposób bardzo egocentryczny, sprawiając, że wszystko, co nie jest zgodne z jego poglądami jest niesprawiedliwe. Odczłowiecza osoby zgadzające się z rządem.

Bardzo dużo odwołań do obecnej sytuacji w stanach zjednoczonych (19 wiek) więc czasem ciężko dobrze zrozumieć ilustrowanie pointu

Bardzo dużo odwołań do obecnej sytuacji w stanach zjednoczonych (19 wiek) więc czasem ciężko dobrze zrozumieć ilustrowanie pointu

Genialny tekst. Przemyślenia Thoreau są nadal trafne i aktualne, mimo że były efektem, zdawać by się mogło, dawno wymarłych problemów społecznych, nas już nie dotyczących jak np. niewolnictwo. Thoreau jest błyskotliwy, przekonuje czytelnika. Mówi o obojętności tłumu, obywatela, który nie intersuje się tym co dzieje się wokół niego, a ślepo realizuje polecenia przełożonych. Thoreau namawia do obywatelskiego nieposłuszeństwa, podkreślając przewagę sumienia nad prawem, jednostki, ducha nad państwem, machiną. Potępia służbę i poddańczość, i w zasadzie większość amerykańskiego społeczeństwa. Jest krytyczny, a jednocześnie stara się rozumieć.

Dlatego Obywatelskie nieposłuszeństwo to jeden z najważniejszych tekstów wolnościowych w literaturze. Polecam ogromnie, bo nadal się tu odnajduje wiele jasnych punktów, zdań, które idealnie opisują współczesny świat.

Genialny tekst. Przemyślenia Thoreau są nadal trafne i aktualne, mimo że były efektem, zdawać by się mogło, dawno wymarłych problemów społecznych, nas już nie dotyczących jak np. niewolnictwo. Thoreau jest błyskotliwy, przekonuje czytelnika. Mówi o obojętności tłumu, obywatela, który nie intersuje się tym co dzieje się wokół niego, a ślepo realizuje polecenia przełożonych....

Po jednej stronie obywatel, po drugiej stronie władza, a pomiędzy... No właśnie co jest pomiędzy? Książkę czyta amator Mako New.

Po jednej stronie obywatel, po drugiej stronie władza, a pomiędzy... No właśnie co jest pomiędzy? Książkę czyta amator Mako New.