Zaprawdę, najnaiwniejszy ze wszystkich śmiertelnych, jeżeli szczęście staje się trwałe, przestaje być szczęściem.
Najnowsze artykuły
- ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant5
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński37
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać420
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Anicjusz Boecjusz
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Boethius_initial_consolation_philosophy.jpg
Znany jako: Anicjusz Manliusz Sewerynus...Znany jako: Anicjusz Manliusz Sewerynus Boecjusz
5
7,5/10
Pisze książki: klasyka, filozofia, etyka
Urodzony: 01.01.0480Zmarły: 23.10.0524
Anicjusz Manliusz Sewerynus Boecjusz (480-524),filozof rzymski. Wywarł znaczny wpływ na rozwój nauki i filozofii średniowiecznej jako tłumacz i komentator prac uczonych i filozofów starożytnych. Przetłumaczył na łacinę prace z logiki Arystotelesa.
Zestawił wiedzę zawartą w starożytnych traktatach z dziedziny arytmetyki, geometrii, astronomii, które stanowiły główne źródło wiedzy w średniowieczu. Główne dzieło - O pocieszeniu, jakie daje filozofia (drugi przekład polski, 1962).http://
Zestawił wiedzę zawartą w starożytnych traktatach z dziedziny arytmetyki, geometrii, astronomii, które stanowiły główne źródło wiedzy w średniowieczu. Główne dzieło - O pocieszeniu, jakie daje filozofia (drugi przekład polski, 1962).http://
7,5/10średnia ocena książek autora
130 przeczytało książki autora
241 chce przeczytać książki autora
5fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Komentarz do „Hermeneutyki” Arystotelesa. Zeszyt 1
Anicjusz Boecjusz
0,0 z ocen
6 czytelników 0 opinii
2010
Komentarz do „Hermeneutyki” Arystotelesa. Zeszyt 2
Anicjusz Boecjusz
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
2010
O pociechach filozofii. Traktaty teologiczne.
Anicjusz Boecjusz
7,5 z 2 ocen
24 czytelników 0 opinii
2002
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Jeżeli oczekujesz pomocy lekarza, musisz ukazać ranę.
2 osoby to lubiąZobaczyła [Filozofia] Muzy poezji jak stoją u mojego łoża i pomagają mi znajdować słowa dla płaczu i wzruszona, wzburzona, z gniewem w oczac...
Zobaczyła [Filozofia] Muzy poezji jak stoją u mojego łoża i pomagają mi znajdować słowa dla płaczu i wzruszona, wzburzona, z gniewem w oczach tak zakrzyknie: - Kto pozwolił tym dziwkom teatralnym zbliżyć się do chorego? Nie mają lekarstwa na jego smutek, a tylko trucizną słodzą jego słabość. Urodzajny zasiew rozumu zagłuszają bezużytecznym zielskiem namiętności, umysł człowieka przyzwyczajają do chorób, a nie uwalniają od nich.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
O pocieszeniu, jakie daje filozofia Anicjusz Boecjusz
7,6
Może zabrzmię jak ignorant, który nie odkrył wielkiej głębi tkwiącej w tym tekście i wypowiadający się bez kompetencji, ale... no i gdzie to pocieszenie?
(Ubiegając komentarze - tak, rozumiem, że to dziełko miało charakter autoterapeutyczny dla autora)
Trochę tu Platona, trochę Anzelma. Plusem jest to, że czyta się dość przyjemnie, ale sama treść... mówiąc krótko - nie dla mnie.
Jeszcze jeden plus o którym byłbym zapomniał, a odnoszący się do treści, którą kilka słów wcześniej potraktowałem tak bezpardonowo. Mam tu na myśli rozważania dotyczące przypadku i ich zgrabne ujęcie (do momentu pojawienia się w tym wszystkim boga).
Kolejny plusik - książka nie jest długa.
O pocieszeniu, jakie daje filozofia Anicjusz Boecjusz
7,6
Wspaniała!
O dobru i złu, o fortunie i losie, o Bogu, jego planie, wszechwiedzy i sposobie na pogodzenie jej z wolną wolą człowieka, a co za tym idzie, odpowiedzialnością za własne wybory i czyny. W zręczny sposób Boecjusz wyjaśnia moje własne poglądy na ludzi, świat i Boga.
Nadzieja nie polega na wierze w to, że będzie lepiej, ale na nieusuwalnym przekonaniu, że nawet największe cierpienie ma sens i prowadzi do większego dobra, dzięki czemu nawet najgorszy los można przyjmować ze spokojem, nie tracąc wewnętrznej radości.