Kompletnie nie mogłam się w tę książkę wciągnąć mniej więcej do połowy. Potem Autorka wreszcie skupiła się na bohaterce swojej biografii i jakoś to poszło. Gdyby nie to, że Austenowie byli tak liczną rodziną (wcale mnie nie dziwią utyskiwania Jane na liczebność dzieci, tam było jak w królikarni!) biografia skróciłaby się sporo o ponad połowę stron. Męczyły mnie te nieprzebrane ilości krewnych, przyjaciół i znajomych, zaserwowane przez Autorkę z niepotrzebną szczegółowością, kompletnie nic nie wnoszącą do dziejów Jane. W dodatku ciągle powtarzające się imiona (szczególnie Edwardów) przyprawiały mnie o mętlik w głowie i w końcu przestałam rozróżniać, kto jest kim, nawet w najbliższej rodzinie. Książka zachęciła mnie głównie do tego, by przeczytać listy Jane Austen, a i ponownie odświeżyć sobie jej powieści, tym razem posiłkując się ciekawostkami V. Grosvenor Myers. Nie jest jednak tak źle, od połowy lektura zaczęła mi sprawiać przyjemność i przestałam ją czytać "z obowiązku" a zaczęłam czytać z ochotą.
A mimo to, polecę jednak "Niezłomne serce", bo lektura jest nie tyle dobrą biografią autorki "Dumy i uprzedzenia", co świetnym opisem epoki, w której żyła. I głównie dlatego warto po nią sięgnąć.

Kompletnie nie mogłam się w tę książkę wciągnąć mniej więcej do połowy. Potem Autorka wreszcie skupiła się na bohaterce swojej biografii i jakoś to poszło. Gdyby nie to, że Austenowie byli tak liczną rodziną (wcale mnie nie dziwią utyskiwania Jane na liczebność dzieci, tam było jak w królikarni!) biografia skróciłaby się sporo o ponad połowę stron. Męczyły mnie te...