„Nacisk śruby” to zbiór sześciu klasycznych wiktoriańskich opowiadań grozy.
Najdłuższy jest tytułowy „Nacisk śruby” opowiadający o guwernantce, która jest przekonana o złej obecności w domu, która czyha na dwoje jej podopiecznych. Kobieta ma też dylemat, czy dzieci paktują z owymi bytami, czy też nie.
„Ostatni z Valeriów” to utwór mówiący o ogromnym wpływie dawnego bóstwa na człowieka, który przypadkiem stał się posiadaczem pięknego posągu bogini Junony.
„Upiorny czynsz” to mój faworyt w tym zbiorze. Niesamowicie klimatyczne, budzące dreszcz opowiadanie o strasznej zemście, na jaką skazał się zapiekły w swym gniewie ojciec.
„Sir Edmund Orme” opowiada o skrzywdzonej duszy mężczyzny prześladującej kobietę, która przyczyniła się do jego tragicznej śmierci.
„Ołtarz zmarłych” to smutny utwór o mężczyźnie, który poświęcił całe swoje życie zmarłym, zamiast przełamać swoją samotność.
„Radosny zaułek”, ostatnie z opowiadań, mówi o poszukiwaniu przez bohatera swojego własnego, odmiennego ja w starym, rodzinnym domu.

Piękna, klimatyczna proza, czasami niepokojąca, wzbudzająca chęć na więcej. Polecam.

„Nacisk śruby” to zbiór sześciu klasycznych wiktoriańskich opowiadań grozy.
Najdłuższy jest tytułowy „Nacisk śruby” opowiadający o guwernantce, która jest przekonana o złej obecności w domu, która czyha na dwoje jej podopiecznych. Kobieta ma też dylemat, czy dzieci paktują z owymi bytami, czy też nie.
„Ostatni z Valeriów” to utwór mówiący o ogromnym wpływie dawnego bóstwa...