Drugi tom "Ocalonych" dotyczy Neila Wraxalla, kolejnego weterana z Dwunastki Dravena.
Oczywiście można ją czytać niezależnie od innych tomów z serii.
Akcja tej części toczy się w sierocińcu, którym steruje Juliana, rudowłosa hrabianka, a major Wraxall ma za zadanie namówić ją do powrotu do domu ojca.
Jak to się kończy, wiadomo. Jednak autorka po raz kolejny miała asa w kieszeni i go nie wykorzystała. W pierwszej części był nim analfabetyzm bohatera, w tej śluby czystości złożone w armii przez Wraxalla.
Prym wiodą losy sierot, chłopców którzy podobnie jak major (bękart), nie mają swojego miejsca w świecie.
O ile Wraxall znajduje swój dom w ramionach Juliety, o tyle dzieciaki już niekoniecznie i właśnie na tej nucie współczucia względem nich, autorka próbowała zagrać.
Mnie nie przekonały ani smutne minki dzieci, ani upór Julietty w dążeniu do zapewnienia im perspektyw i szczerze stwierdzam, że jedynym powodem dla którego czytałam była tajemnicza i poraniona osoba majora o włoskich korzeniach czyli właśnie Wraxalla.

Drugi tom "Ocalonych" dotyczy Neila Wraxalla, kolejnego weterana z Dwunastki Dravena.
Oczywiście można ją czytać niezależnie od innych tomów z serii.
Akcja tej części toczy się w sierocińcu, którym steruje Juliana, rudowłosa hrabianka, a major Wraxall ma za zadanie namówić ją do powrotu do domu ojca.
Jak to się kończy, wiadomo. Jednak autorka po raz kolejny miała asa w...