Zastanawiając się, czy sięgnąć po tę niewielką książeczkę pomyślałam: „hm, czy aby w tym temacie nie wiem już wszystkiego?”, „czy w zakresie złego nastroju nie jestem już mistrzem?”. „Zepsuj dzień sobie i innym” – ależ ja i bez tego jestem w tym fachowcem, pomyślałam. Można zapytać mojego męża, który bez wątpienia przyznał, by mi tytuł „psuja nastrojowego numer 1”.
Nie oczekuj na małoformatowych stu stronach poradnika, jak zwalczać swój podły nastrój. To raczej pozycja jednorazowego użytku, ponieważ jest sporo miejsca na zapiski, rysunki, krótkie ćwiczenia, odpowiedzi na pytania. Intencją przypomina serię w stylu „Zniszcz ten dziennik”, czyli książka oddana na pożarcie sfrustrowanemu czytelnikowi. Jednym z narzędzi, jakimi posługują się psycholodzy czy psychoterapeuci podczas terapii z pacjentami jest polecenie napisania listu do osoby, która sprawiła nam krzywdę, która ze względu na swoje czyny wciąż jest towarzyszem naszego myślowego życia, mimo że często wcale nie mamy z nią kontaktu. Oczywiście list ten zazwyczaj nie trafia do osoby, od której adresem jest kierowany, natomiast zachodzi tutaj możliwość wyrzucenia z siebie negatywnych emocji, żalu, nagromadzonej frustracji. Ale dlaczego o tym mówię? Ponieważ „Małą księgę złego nastroju” porównuję do tego typu chwytów terapeutycznych. Znajdzie się tutaj miejsce na ponarzekanie na cały świat, zaczynając od rodziny, kończąc na irytującym sąsiedzie, czy niesprawiedliwym szefie…
Dzięki tej niewielkiej książce można humorystyczny, ale i kreatywny sposób wyrzucić z siebie negatywne emocje, ale i nadać sens słowom, które niekiedy boimy się wypuszczać z naszych ust. Tylko pamiętaj by „Mała księga…” po zapisaniu nie trafiła w niepowołane ręce… 😉

Zastanawiając się, czy sięgnąć po tę niewielką książeczkę pomyślałam: „hm, czy aby w tym temacie nie wiem już wszystkiego?”, „czy w zakresie złego nastroju nie jestem już mistrzem?”. „Zepsuj dzień sobie i innym” – ależ ja i bez tego jestem w tym fachowcem, pomyślałam. Można zapytać mojego męża, który bez wątpienia przyznał, by mi tytuł „psuja nastrojowego numer 1”.
Nie...