Przyznaję, że po otrzymaniu tej książki, nie wiedziałam czego mogę się spodziewać.
Po pierwsze, bardzo rzadko mam styczność z literaturą piękną, po drugie - nie znam poprzednich trzech książek z tej serii.

Byłam zdumiona jak szybko ta opowieść wpadła w mój gust!

Elizabeth Strout stworzyła postać, którą polubiłam od razu, pomimo ciężkiego charakteru i sporego egoizmu. Lucy jest pisarką, mającą dużo życiowego doświadczenia i mającą bardzo trafne przemyślenia. W tej części opowiada o swoim życiu podczas wybuchu pandemii. O strachu, zagubieniu, przygnębieniu całą sytuacją,
niemożliwością zobaczenia swoich bliskich, pozostawieniu całego dotychczasowego życia i próbie rozpoczęcia nowego - w "nowej rzeczywistości".

Bardzo ciekawym doświadczeniem jest cofnięcie się w czasie do 2020roku i przeżycie na nowo rozpoczęcia pandemii koronowarisa.
Jeszcze ciekawsze jest spojrzenie na tę sytuację oczami kogoś innego, w tym wypadku głównej bohaterki.

Autorka niejednokrotnie podkreśla, że lockdown nie tylko występował w czasie pandemii, ale można go zauważyć także w codziennym otoczeniu.

Przygoda z tą książką to przyjemne doświadczenie, szczególnie dlatego, że powieść jest autentyczna. Główna bohaterka Lucy jest naturalną kobietą,
posiada zarówno szereg wad oraz zalet, dzięki temu łatwo sie z nią utożsamić.
Mam wielką chęć poznać życie bohaterki zapisane na kartkach pozostałych trzech części.

W tej opowieści, którą czyta się niezwykle przyjemnie, znajdziecie wiele wartościowych refleksji oraz powrócicie do przeszłości.
Książka pozostanie u mnie na półce jako forma pamiętnika z czasów pandemii.

Przyznaję, że po otrzymaniu tej książki, nie wiedziałam czego mogę się spodziewać.
Po pierwsze, bardzo rzadko mam styczność z literaturą piękną, po drugie - nie znam poprzednich trzech książek z tej serii.

Byłam zdumiona jak szybko ta opowieść wpadła w mój gust!

Elizabeth Strout stworzyła postać, którą polubiłam od razu, pomimo ciężkiego charakteru i sporego egoizmu. Lucy...