"Los psa jest nieodłącznie związany z losem właściciela". Kudłata przypomni wam czym jest nostalgia i wrażliwość. Wypunktuje odwieczne zasady rządzące światem ludzi i zwierząt, zachwyci obrazową metaforą. Zasmuci nieuchronnością tego, co przemijalne. A na koniec pozostawi po sobie przeświadczenie mówiące o tym, że nasze życie nie jest jednokolorowe, tylko posiada wiele odcieni i barw. Hwang Sun-mi urodziła się w 1963 r. w Korei Południowej. Jest absolwentką kreatywnego pisania w Seulskim Instytucie Sztuk Uniwersytet Gwangju. Zadebiutowała w 1995 r., jej książki to bestsellery. Obecnie posiada w swoim dorobku kilkadziesiąt tytułów, również tłumaczonych na inne języki. Laureatka wielu prestiżowych nagród. Kudłata znacznie różni się od swojego psiego rodzeństwa. Posiada bowiem czarne futro i długowłosą sierść. Z tego względu mama stale ją krytykuje, a reszta stada, jedynie toleruje. Kudłata jako jedyna otrzymuje imię od swojego właściciela, dziadka Krzykacza. Trzymając się na uboczu, poznaje świat, pełen radości, ale i rozczarowań. Książka Hwang Sun-mi to uniwersalna w swojej wymowie, metaforyczna opowieść, będąca doskonałą lekturą dla każdego bez względu na wiek, gdyż wszystkim nam należy od czasu do czasu przypomnieć, czym jest wrażliwość i szacunek dla innych. Historia Kudłatej, pieska starożytnej koreańskiej rasy sapsari, pokazuje bowiem jaka nierozerwalna symbioza łączy świat ludzi i zwierząt. Świat pełen cierpienia, smutku, ale także tych szczęśliwych chwil nasyconych wieloma emocjami. Autorka ukazuje psie życie takim jakim jest, ze wszechobecną stratą i śmiercią, jednocześnie odwołując się do ludzkiego żywota, w którym panują podobne zasady. Podczas poznawania losu tytułowej bohaterki, nie sposób się nie wzruszyć. Nie sposób nie poczuć również zdenerwowania i wściekłości na decyzje, jakie podejmuje dziadek Krzykacz. Równocześnie, ukazana w tej książce płaszczyzna relacji pomiędzy zwierzęciem, a człowiekiem, daje dużo do myślenia w temacie różnic oraz szeroko pojętego porozumienia. W szczególności mowa tutaj o głodzie, jaki niestety Kudłata bardzo często odczuwa, o sprzedawaniu szczeniąt i o rywalizacji w świecie psów. Jest Kudłata, ale jest także stara, lubiąca się wymądrzać kotka, będąca symbolem prawdziwej przyjaźni, jaką czasami doceniamy zbyt późno. I trzeba przyznać, że wątek związany z jej losami, bardzo mocno wzrusza. Oprócz kotki, poznajemy także żywot kury Szwagierki. Autorka poprzez kreację tychże dwóch bohaterek, pokazuje jak ważna jest tolerancja i poszanowanie odmienności. I jak ważna jest w naszym życiu różnorodność. "Kudłata" to wielowymiarowa, paraboliczna opowieść, w której pod dosłowną treścią kryją się ważne myśli dotyczące przemijania, śmierci, wyborów i ich konsekwencji. Jedynie pozornie wydaje się, że fabuła tej książki jest prosta i banalna, gdyż po jej głębszej lekturze, okazuje się, iż jest bardziej skomplikowana, niż początkowo zakładamy. Jestem pewna, że do historii Kudłatej wrócę jeszcze wielokrotnie, a was zachęcam bardzo mocno do powiększenia swojej biblioteczki o ten właśnie tytuł. Mądry i uniwersalny, z kilkoma ilustracjami Joanny Rusinek, idealnie wpasowanych w klimat tej pieskiej opowieści. https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/