Adaś Miauczyński na emigracji.

Adaś Miauczyński na emigracji.

Super książka!!! Super inteligentny bohater/autor a przyjemnością poznałabym osobiście!

Super książka!!! Super inteligentny bohater/autor a przyjemnością poznałabym osobiście!

Ta książka przyszła do mnie, kiedy już byłam w Szwecji, w swoim procesie emigracji, i może to i lepiej bo dzięki temu mogłam poczuć ją, zrozumieć bardziej.

Mimo, że na budowie / w sprzątaniu nie przepracowałam ani dnia, to odkładając lekturę, czułam przemarznięte dłonie i sklejone dymem płuca, czułam wilgoć pokoju w piwnicy i ten rodzaj melancholii co nie daje w nocy spać.

Piotr opisał wszystko to, czego doświadczasz na emigracji i to nie są ładne rzeczy. Ale Piotr ma po za doświadczeniem także talent, i szczególny rodzaj wrażliwości, rzeźbiony przez muzykę typu metal, dzięki czemu pisze o rzeczach brzydkich w sposób niezwykle estetyczny / poetycki. No przecież nie powiem, że ładny.

Piotr przykłada emigracyjnej Polonii lustro, w której może się ona przejrzeć i wyłonić obraz najbliższy prawdzie, o czym przekona się każdy, kto choć raz znalazł się na fejsbukowej grupie „Polacy w… (Oslo/Trondheim/Malmö, etc)”. Ale nie zapomina przy tym, że Polonia to my. Za granicą wszyscy jesteśmy równi, nasze dyplomy nic nie znaczą a wszystko jest dla nas tak samo obce. Różnią się tylko strategie przetrwania.

Autobiografia? Reportaż? Trudno powiedzieć, ale cześć i chwała Piotrowi za tę książkę. Odważna publikacja, która dekonstruuje skandynawskie mity. I mitomanów.

W moim szwedzkim mieszkaniu mało mam papierowych wydań, ale ta książka zajmuje honorowe wśród nich miejsce. Dziękuję ci za nią Piotrze!

A wam polecam przeczytać, nawet jeśli nie zamierzacie emigrować. Bo to dobra książka jest.

Ta książka przyszła do mnie, kiedy już byłam w Szwecji, w swoim procesie emigracji, i może to i lepiej bo dzięki temu mogłam poczuć ją, zrozumieć bardziej.

Mimo, że na budowie / w sprzątaniu nie przepracowałam ani dnia, to odkładając lekturę, czułam przemarznięte dłonie i sklejone dymem płuca, czułam wilgoć pokoju w piwnicy i ten rodzaj melancholii co nie daje w nocy...

Super audiobook, poruszająco czytany przez autora. Mega prawdziwy. Życie w Norwegii oczami inteligenta, polonisty, którego konieczność spłaty długu w Polsce rzuca w świat koegzystencji z niekiedy z patologią z Polski zalewającą się w trupa, gardzacą kobietami i próbującą zarobić. Jest też oczywiście paru fajnych ziomali, cóż, świat emigracji nie wybiera. Depresja, przejawiająca się różnorodnymi snami wzbudzającymi lęk. Walka o życie, zaczepienia się gdziekolwiek, co początkowo bez znajomości języka jest trudne. Podziemny świat polskiej emigracji, i za ten mega wiarygodny opis, będący oczywiście fikcją jak każda powieść SZACUN.

Super audiobook, poruszająco czytany przez autora. Mega prawdziwy. Życie w Norwegii oczami inteligenta, polonisty, którego konieczność spłaty długu w Polsce rzuca w świat koegzystencji z niekiedy z patologią z Polski zalewającą się w trupa, gardzacą kobietami i próbującą zarobić. Jest też oczywiście paru fajnych ziomali, cóż, świat emigracji nie wybiera. Depresja,...

Świetnie się czyta! Znając życie emigranckie miałam dziwne poczucie, ze oglądam swiat nie samych emigrantów, ale w ogóle przyspieszone wspomnienie poznawania czym życie jest, jak się trafia na ludzi toksycznych, serdecznych, podłych lub bezinteresownych i ogromna ilość
Innych migoczących charakterów. Dla mnie autor jest człowiekiem tak pozytywnym, w dodatku nie malującym sobie piórek, tylko po prostu fajnie myślącym i opowiadającym, ze chyba nawet gdyby to wszystko nie dotyczyło
Norwegii lecz mojej Islandii, albo i Danii czy Szwecji, to bym podążała za jego opowieścią z chęcią. Nie razi osobista relacja , czego zawsze obawiam się u piszących. Dobre. Polecam, forma kalejdoskopowa, ale absolutnie bez bałaganu. Chce się czytać dalej i dalej. Nawet w 5 minut podgrzewania zupy, o wieczorze w fotelu nie wspominając.

Świetnie się czyta! Znając życie emigranckie miałam dziwne poczucie, ze oglądam swiat nie samych emigrantów, ale w ogóle przyspieszone wspomnienie poznawania czym życie jest, jak się trafia na ludzi toksycznych, serdecznych, podłych lub bezinteresownych i ogromna ilość
Innych migoczących charakterów. Dla mnie autor jest człowiekiem tak pozytywnym, w dodatku nie malującym...

Ta ksiazka jest reporterskim mistrzostwem swiata. Przeczytałem ja prawie jednym tchem. Moja ocena to "tylko" 9 ponieważ za szybko się skończyła:) Polecam! Inny obraz życia na emigracji. Życia wrażliwego człowieka wśród ludzi, o których powiedzieć, że są prości to tak jakby ich chwalić... Smutna opowieść o życiu...

Ta ksiazka jest reporterskim mistrzostwem swiata. Przeczytałem ja prawie jednym tchem. Moja ocena to "tylko" 9 ponieważ za szybko się skończyła:) Polecam! Inny obraz życia na emigracji. Życia wrażliwego człowieka wśród ludzi, o których powiedzieć, że są prości to tak jakby ich chwalić... Smutna opowieść o życiu...

Książka nierówna. Właściwie to blog. Czyta się szybko, tylko czasem za dużo mord.

Książka nierówna. Właściwie to blog. Czyta się szybko, tylko czasem za dużo mord.

Świetna książka w formie bardzo szczerych i intymnych dzienników. To moja druga książka autora, bardzo lubię jego pióro i chętnie będę sięgać po więcej.

Świetna książka w formie bardzo szczerych i intymnych dzienników. To moja druga książka autora, bardzo lubię jego pióro i chętnie będę sięgać po więcej.

Świetna lektura! Nie rozumiem krytyki czytelników, którzy zarzucają autorowi, że nie pisze dużo o samej Norwegii albo pisze o czymś, co oni lub ich znajomi opisali im inaczej. Przecież autor pisze o tym, co sam przeżył. Jeśli ktoś inny pracował w Norwegii w innych warunkach, to co w związku z tym? A zarzuty o narcyzm? No tak, bo autor jest osobą wykształconą, nauczycielem, a wokoło wielu osób bez wykształcenia, dla których weekend to nic innego jak wypicie kilku butelek czystej. A co, jeżeli akurat tak było? Ja tu narcyzmu nie widzę. Widzę samotność człowieka w depresji, która musi harować, żeby spłacić ogromny dług finansowy rodzinnej firmy, bo taki warunek obiecał spełnić w sądzie. Widzę dużą wrażliwość, umiejętność obserwacji, poczucie humoru, walkę z samym sobą. Polecam z całego serca.

Świetna lektura! Nie rozumiem krytyki czytelników, którzy zarzucają autorowi, że nie pisze dużo o samej Norwegii albo pisze o czymś, co oni lub ich znajomi opisali im inaczej. Przecież autor pisze o tym, co sam przeżył. Jeśli ktoś inny pracował w Norwegii w innych warunkach, to co w związku z tym? A zarzuty o narcyzm? No tak, bo autor jest osobą wykształconą, nauczycielem,...

NOrWAY to książka w postaci dziennika, w której autor opisuje swoje doświadczenia związane z emigracją zarobkową do Norwegii. Warto wspomnieć tutaj, że opisywane zdarzenia działy się około dekadę temu, a treść książki nie skupia się na realiach życia w Norwegii, tylko na przeżyciach emigranta zarobkowego, który chorując na depresję, wyjeżdża do innego kraju, aby spłacić dług z Polski i oprócz swoich przemyśleń, opowiada czytelnikowi również o kontaktach z innymi Polakami.

Piotr Mikołajczak w swojej książce przedstawił nam kawałek swojego życia, który nie należał do najprzyjemniejszych i najłatwiejszych. O samej Norwegii dowiemy się tutaj mało, natomiast możemy śledzić doświadczenia autora w kontaktach z Polakami, głównie pracującymi na budowie, a do tego uzależnionych od nikotyny, alkoholu, przeklinających co drugie słowo i mieszkających w zaniedbanych mieszkaniach razem z innymi mężczyznami, nieznającymi żadnego innego języka poza polskim. Podczas czytania miałam wrażenie, że autor odnosi się do innych ludzi z wyższością i opisuje siebie zawsze jako tego lepszego i wykształconego, co niezbyt mi się spodobało.

Jest to natomiast ciekawa pozycja, jeśli chodzi o wgłębienie się pod kątem psychologicznym w przemyślenia i przeżycia osoby chorej na depresję, w ciężkiej sytuacji życiowej, oraz poszukującej swojego miejsca na Ziemi. Czytałam z zaciekawieniem i polecam, jeśli kogoś interesuje temat czysto zarobkowej emigracji, oraz życie Polaków za granicą.

NOrWAY to książka w postaci dziennika, w której autor opisuje swoje doświadczenia związane z emigracją zarobkową do Norwegii. Warto wspomnieć tutaj, że opisywane zdarzenia działy się około dekadę temu, a treść książki nie skupia się na realiach życia w Norwegii, tylko na przeżyciach emigranta zarobkowego, który chorując na depresję, wyjeżdża do innego kraju, aby spłacić...