Nie wiem w jaki sposób pojawiła się ta książka u nas w domu, nie wiem też, co się z nią stało, zniknęła równie nagle, jak się pojawiła. Miałam jakieś 13-14 lat, kiedy ją przeczytałam. Nie było to łatwe, bo egzemplarz dość duży i przede wszystkim gruby. Nie wiem co to było za wydanie, na pewno oprawa była płócienna, kartki lekko żółtawe, druk dość duży, czytelny z inicjałami ale co pamiętam do dziś książka ta była ilustrowana pięknymi, kolorowymi obrazkami. Jednym z ilustratorów był Piotr Stachiewicz, pochodzący z Podola krakowski malarz i ilustrator.
Ta powieść w trzech tomach jak głosi podtytuł, opowiada dzieje królowej Jadwigi od momentu jej przybycia do Krakowa w celu objęcia tronu polskiego jako król Polski az do jej smierci i pochówku na Wawelu. Mamy tu też opisy zdarzeń uznanych przez kośćiół za cuda - między innymi przywrócenie do zycia chłopca, który rzekomo utonął w Wiśle. Młoda królowa widząc płaczącą nad topielcem jego matkę nakryła ciało swoim płaszczem a po chwili chłopiec wg tradycji ożył. Inny przypadek - królowa spacerowała po Krakowie i natknęła się przy budowie jednego z kościołów na murarza. Z rozmowy dowiedziała się, że zona mężczyzny jest chora a on nie ma środków na leczenie ani jedzenie. Królowa postawiła stopę na kamieniu by odpiąć od bucika złotą klamrę i wówczas pozostał na nim odcisk jej stopy. Do dziś mozna go oglądać bo został wmurowany w ścianę kościoła OO Karmelitów na ul.Karmelickiej w Krakowie. Królowa miała na swoim koncie wiele takich uczynków, łącznie z przekazaniem klejnotów na odnowę Akademii Krakowskiej. Książka opowiada też o pochówku królowej. Wówczas też zdarzyło się wiele uzdrowień uznawanych za cudowne. Król Jagiełło wielce rozpaczał po śmierci młodziutkiej żony...rozpaczał po królowej cały Kraków, rozpaczała Polska....
Polecam tę powieść :)) Wprawdzie wiele lat minęło od czasu gdy ją czytałam, ale zapadła głęboko w moją pamięć i zostawiła wiele ciepłych uczuć do tej dziewczynki, która musiała wziąć na swoje barki odpowiedzialność za cały naród, rezygnując w bardzo dojrzały sposób z wielkiej miłości.....

Nie wiem w jaki sposób pojawiła się ta książka u nas w domu, nie wiem też, co się z nią stało, zniknęła równie nagle, jak się pojawiła. Miałam jakieś 13-14 lat, kiedy ją przeczytałam. Nie było to łatwe, bo egzemplarz dość duży i przede wszystkim gruby. Nie wiem co to było za wydanie, na pewno oprawa była płócienna, kartki lekko żółtawe, druk dość duży, czytelny z inicjałami...