Jeśli miałabym ją opisać jednym zdaniem, powiedziałabym, że ta historia to piosenka. Opisująca miłość, jej siłę, ból, który z sobą niesie i nadzieję na szczęśliwe zakończenie.
Nie jest prosta, zdarzają się w niej mocniejsze dźwięki, od których nasze serce przyspiesza swój rytm, ale są i takie, które dają ukojenie.
Niezaprzeczalnie emocje towarzyszą nam od początku do końca jej trwania.

Ta historia to nie bajka, choć może...

Wszystko zaczęło się i skończyło przed dekadą. Patrycja i Max w jednej chwili byli przyjaciółmi, by w kolejnej stać się największymi wrogami.

Jedno wydarzenie zniszczyło wszystko, co było między nimi. I choć wydawałoby się, że zostały same zgliszcza, pod nimi tli się dobrze ukryty żar. Jednak czy po upływie tylu lat można sprawić by płomień łączącej więzi między Patrycją i Maxem rozpalił się na nowo?

"Krążymy wokół siebie jak bokserzy na
ringu, każdy z nas niepewny, czy rzucić się na przeciwnika, czy odklepać".

Czym zakończy się to starcie i kto wygra "pojedynek"?
Ja już wiem, Wasza kolej by się o tym przekonać.

Od początku ta historia kusi odkryciem tajemnicy. Autorka rzuca nam ochłapy informacji, by później odpalić bombę.
Nie da się ukryć, że dzięki temu, jak i późniejszym wydarzeniom, nasza wyobraźnia działa na najwyższych obrotach. Dodatkowo podsycają ją ciągłe utarczki słowne między Pati, a Maxem. Relacja hate- love jaka ich łączy jest naprawdę dobrze "przyprawiona" i nawet to "mięso" rzucane raz na jakiś czas ma odpowiedni wydźwięk i nie przeszkadza.
Trudno nie wspomnieć o postaciach, które "stoją" zaraz za głównymi bohaterami, a zasługują również na uwagę i sympatię, to Teddy i Sam.
No i muzyka, której jest pełno, która brzmi i czuje się jej dźwięki. Której temat nie odchodzi w zapomnienie przy przedstawionym ognistym romansie, ale wiedzie prym na równi z nim.
Dwa główne wątki, które Autorka dopieściła tak, by towarzyszyły nam od początku do końca.
Flow to muzyka. To świat rapu, hip-hopu, ognistego uczucia, bólu, rozczarowania, nienawiści, przyjaźni, łez, śmiechu, nadziei, wsparcia, strachu i magnetyzmu.
Choć książek o wątku muzyki nie brakuje, ta jest dla mnie wyjątkowa i warta poznania.
Zachęcam Was gorąco, historia tej Dwójki jest warta poznania.

Jeśli miałabym ją opisać jednym zdaniem, powiedziałabym, że ta historia to piosenka. Opisująca miłość, jej siłę, ból, który z sobą niesie i nadzieję na szczęśliwe zakończenie.
Nie jest prosta, zdarzają się w niej mocniejsze dźwięki, od których nasze serce przyspiesza swój rytm, ale są i takie, które dają ukojenie.
Niezaprzeczalnie emocje towarzyszą nam od początku do końca...