Główne elementy książki oparte są na faktach, natomiast wielu bohaterów, zdarzeń i sytuacji jest wytworem wyobraźni autorki. Własnie ten autentyczny szkielet na jakim zbudowano powieść bardzo mnie zainteresował. Historia wydała mi się wielkim skandalem, niesprawiedliwością obok jakiej nie da się przejść obojętnie. Tak mi się wydawało, ale później pomyślałam w jakich czasach żyła bohaterka, jakie wydarzenia na świecie miały wtedy miejsce i pomyślałam, że już nie wszystko jest takie czarne albo białe. Tak czy inaczej z opisu w książce wynika, że proces był raczej poszlakowy, a sędziowie i ława przysięgłych z marszu wydała wyrok.
Kiedy zaczęłam tą lekturę bardzo mnie ona zainteresowała ze względu na opis życia nowojorczyków w latach 30tych. Z czasem jednak coraz więcej było w niej uczuć Ethel dotyczących procesu, samotności, zdrady jej brata (narracja jest pierwszoosobowa) co oczywiście było ważne, ale według mnie zajmowało zbyt dużo miejsca. Wolałabym aby skupiono się np na tym jak przebiegał sam proces niż opisywano jak bardzo bohaterka jest samotna czy jak tęskni za dziećmi. Momentami miałam wrażenie, że czytam po raz kolejny te same strony.

Główne elementy książki oparte są na faktach, natomiast wielu bohaterów, zdarzeń i sytuacji jest wytworem wyobraźni autorki. Własnie ten autentyczny szkielet na jakim zbudowano powieść bardzo mnie zainteresował. Historia wydała mi się wielkim skandalem, niesprawiedliwością obok jakiej nie da się przejść obojętnie. Tak mi się wydawało, ale później pomyślałam w jakich czasach...