Cześć
Przedstawiam Wam kolejną książkę, która zdecydowanie jest warta uwagi.

Ostatnio pojawia się coraz więcej książek o wywózkach na Sybir. Są to fakty często pomijane np w szkołach nad czym bardzo ubolewam.
Wydaje mi się, że jest to historia, o której kiedyś się nie mówiło, tak samo jak Rzeź Wołyńska.

Zawsze staram się sięgać po książki typu wspomnienia ocalałych, bądź przynajmniej próbuję selekcjonować napływające do mnie informacje, na te prawdziwe oraz wymyślone na potrzeby fabuły.

Dzieci Sybiru są zbiorem jedenastu tragicznych opowiadań Polskich dzieci wywiezionych ma Wschód.
"Wywiezione na „nieludzką ziemię”, rzucone w surowe, barbarzyńskie warunki, z dala od ojczyzny, rodziny, bliskich. Zmuszone do walki o przetrwanie i zbyt wczesnej dorosłości, do życia z piętnem przeszłości."

Nieprawdopodobne wręcz historie, wzruszające, wywołujące na czytelniku żal, wzruszenie, smutek i współczucie.

"Czasem starsze, innym razem zupełnie maleńkie, zachowały w pamięci obrazy wyrywkowe. I w takiej też formie je przytaczają. W większości nie kończą jednak swych wspomnień na wyzwoleniu z „ziemi sowieckiej”, lecz toczą dalszą opowieść o swoich losach. Niekiedy ponurą, kiedy indziej zaskakującą, znajdująca szczęśliwe zakończenie."

Pani Agnieszka ma dar pisania tak, by inni chcieli czytać nie mogąc się oderwać.
Nie zawsze jest łatwo - głównie pisze ona trudne książki opisujące historię Polski. Jednak mimo wszystko czyta się przyjemnie i dość szybko.
Przeczytałam już trzy jej książki i bardzo chętnie sięgną po pozostałe, jak tylko znajdę czas.

A czy Wy znacie twórczość Pani Lewandowskiej-Kąkol?

Pozdrawiam, do następnego!

Cześć
Przedstawiam Wam kolejną książkę, która zdecydowanie jest warta uwagi.

Ostatnio pojawia się coraz więcej książek o wywózkach na Sybir. Są to fakty często pomijane np w szkołach nad czym bardzo ubolewam.
Wydaje mi się, że jest to historia, o której kiedyś się nie mówiło, tak samo jak Rzeź Wołyńska.

Zawsze staram się sięgać po książki typu wspomnienia ocalałych, bądź...