Od pewnego czasu wiedziałem że autor przygotowuje taką biografią. A że za sobą mam przeczytane "Cena przetrwania ? SB wobec Tygodnika Powszechnego" i "Biografię polityczną Tadeusza Mazowieckiego" to specjalnych obaw przed lekturą nie miałem. Poza tym, to odważna decyzja, także dla wydawcy, zaprezentować obraz osoby o której "wszyscy wszystko wiedzą" i mają nawet pogląd wyrobiony. Kilka lat temu chyba WL wydało francuskiego autora który opowiedział Michnika... "po francusku". Był to jednostronny, raczej mało zajmujący opis naszego bohatera, przez który ledwo sam przebrnąłem. Bo co by o naszym bohaterze sądzić to jednak życie ma bogate... Zastanawiałem się jednak kto dzisiaj sięgnie po książkę. Zwolennicy...może. Przeciwnicy...broń Panie Boże. Już historią jesteśmy zmęczeni. Historią naszego kraju szczególnie a co dopiero jej współczesnymi aktorami. Nawet zbuntowana dzisiaj młodzież stoi w pewnej bezpiecznej odległości od ostatnich 40-60 lat. Jest jednak szansa że jest to książka dla pokolenia które schodzi już ze sceny. Dla ludzi solidarności. Tych którym tamte lata ciągle są bliskie. Traktuję książkę Romana Graczyka jako analizę, może nawet rozliczenie, przez życiorys jednego, ale być może najważniejszego architekta pokomunistycznej Polski. Tak, czasami czytuję takie pozycje, choć przyznam że niezbyt chętnie. Jednak w tym przypadku zetknąłem się z rzadkim jak na polskie warunki podejściem do warsztatu. A przede wszystkim do samego Adama Michnika. Wyważone opinie w dzisiejszym świecie nie bywają, tutaj analiza jest zajmująca na tyle że powinna otworzyć możliwość kolejnej rozmowy, debaty jakiegoś spotkania. Pamiętam kiedyś taką książkę Bogdana Cywińskiego "Rodowody niepokornych". W latach 70-80 była to obowiązkowa lektura nie tylko dla konspiry. To właśnie ta książka dała początek do innego działania. Książka dała przykład.... jeśli tak można napisać o książce to pięknie świadczy o niej i o autorze. Dzisiaj już tak do pisania i warsztatu się nie podchodzi ale... Graczyk w "Demiurgu" do tego się zbliża. Opisem wydarzeń, oceną osób i komentarzami zamieszczonymi. Blisko 700 stron czytałem około trzech tygodni. Zakończyłem dzisiejszego poranka. Kończąc nie byłem w euforii, wręcz przeciwnie. Byłem smutny, bo naszła mnie momentalnie taka refleksja, że blisko 50 lat temu otwarciem dla pewnego pokolenia były "Rodowody niepokornych" a zamyka, nawet zatrzaskuje ten czas "Demiurg". To książka dobra, nawet bardzo żeby tylko czytelnika swojego znalazła, dlatego że czas nadchodzący nie będzie dobry dla takiej lektury a tym bardziej żeby ją przemyśleć. No powiedzcie sami, komu w naszym kraju chce się dzisiaj myśleć o Adamie Michniku, gdy jednocześnie jesteśmy już tak zniechęceni, aby pomyśleć o własnej historii.
Uogólnienie ?! Obym się mylił....

Od pewnego czasu wiedziałem że autor przygotowuje taką biografią. A że za sobą mam przeczytane "Cena przetrwania ? SB wobec Tygodnika Powszechnego" i "Biografię polityczną Tadeusza Mazowieckiego" to specjalnych obaw przed lekturą nie miałem. Poza tym, to odważna decyzja, także dla wydawcy, zaprezentować obraz osoby o której "wszyscy wszystko wiedzą" i mają nawet pogląd...