Wspaniała, ciekawa, kompletna. Mało jest takich biografii!
Brawo Panie Arturze!!!

Wspaniała, ciekawa, kompletna. Mało jest takich biografii!
Brawo Panie Arturze!!!

Każda biografia to po części także opis czasów i okoliczności, w których głównych bohater żył. W przypadku "Wygnańca..." zasada ta jest jeszcze mocniej widoczna. Momentami "sceny" z życia Zygmunta Baumna są tylko przyczynkiem, żeby opowiedzieć o powojennej Polsce (tej do 68. roku),zmianach w Wielkiej Brytanie epoki thatcheryzmu, czasach zmian ustrojowych w Polsce, rozwoju światowej socjologii.
Jednak pokazuje to również, jak bogate (chociaż nie wiem czy to właściwie słowo) były doświadczenia samego Zygmunta Baumana. Nie mniej jednak, część czytelników może być zmęczona baardzo rozbudowanym tłem, w którym gubi się momentami postać wybitnego socjologa, (szczególnie że książka ma ponad 800 stron w dużym formacie).
Artur Domosławski miał w tej biografii sporo do rozpakowania, bo opisywana przez niego postać nie była u nas w kraju odbierana jednoznacznie pozytywnie. Chociaż, jak sam przyznaje, miał relacje z Baumanem, to wydaję się że udało mi się zachować obiektywizm. Bardziej niż wybielaniem bohatera książki (czego ten sam również nigdy nie robił w stosunku do samego siebie),wydaję się pokazać brak logicznej spójności w atakach jego adwersarzy.
Jeśli czegoś mi tu zabrakło to może jeszcze szerszego pochylenia się nad twórczością Baumana, będącego przecież jednym z najwybitniejszych socjologów XX i XXI wieku.

Każda biografia to po części także opis czasów i okoliczności, w których głównych bohater żył. W przypadku "Wygnańca..." zasada ta jest jeszcze mocniej widoczna. Momentami "sceny" z życia Zygmunta Baumna są tylko przyczynkiem, żeby opowiedzieć o powojennej Polsce (tej do 68. roku),zmianach w Wielkiej Brytanie epoki thatcheryzmu, czasach zmian ustrojowych w Polsce, rozwoju...

Rzetelna i pełna monografia jednego z najwybitniejszych socjologów na świecie. Autor, Artur Domosławski swojego bohatera prześwietlił z każdej możliwej strony, konfrontując prawicowe zarzuty z rzeczywistością, nie pozostawiając suchej nitki na tzw. dowodach Gontarczyka.
Dla mnie, prywatnie Zygmunt Bauman jest postacią tragiczną. Rodacy odmawiają mu polskości: dla nich był Żydem, komuchem, ubekem, człowiekiem bez dorobku naukowego tylko nie Polakiem.
Brzydził się każdym nacjonalizmem, także tym żydowskim. Rozróby na jego spotkaniach w kraju dokonywane przez faszyzujące organizacje były obrzydliwe.
On, który od dziecka posługiwał się literackim językiem polskim, czuł się przede wszystkim naszym krajanem. Walczył o Polskę o, jak mu się wtedy wydawało lepszą ojczyznę, niż tą, której zaznał przed wojna, z gettem ławkowym i szykanami.
Potrafił zrozumieć gdzie popełnił błąd, ale wiary w socjalizm nigdy nie utracił.
W swoich książkach wiele razy udowodnił, że musimy zwrócić się w stronę człowieka a nie kierować się PKB. A to socjalizm w czystej postaci.
Książka Artura Domosławskiego jest także pokaźną studnią wiedzy o czasach w których żył Zygmunt Bauman, a także świetnym przewodnikiem po książkach socjologa.
Polecam, tą biografia, chyba jest lepsza od książki o Kapuścińskim.

Rzetelna i pełna monografia jednego z najwybitniejszych socjologów na świecie. Autor, Artur Domosławski swojego bohatera prześwietlił z każdej możliwej strony, konfrontując prawicowe zarzuty z rzeczywistością, nie pozostawiając suchej nitki na tzw. dowodach Gontarczyka.
Dla mnie, prywatnie Zygmunt Bauman jest postacią tragiczną. Rodacy odmawiają mu polskości: dla nich...

Doskonała książka. Ogrom materiału ułożony w przystępny ciąg, który nie męczy na żadnym etapie. Bardzo cenna opowieść nie tylko o bohaterze, ale i o czasach. Czytałam "Wygnańca" po "Pańszczyźnie" Kamila Janickiego i "Chłopkach" Joanny Kuciel-Frydryszak. Wspaniały temat do refleksji. Wsadza kij w szprychy bogojczyźnianemu nurtowi.
Według niego rzeczy są albo białe albo czarne. Niestety, to pobożne życzenia tych, których chcieliby ułatwić sobie życie. Codzienność pokazuje, że w 90% składa się z różnych odcieni szarości.

Doskonała książka. Ogrom materiału ułożony w przystępny ciąg, który nie męczy na żadnym etapie. Bardzo cenna opowieść nie tylko o bohaterze, ale i o czasach. Czytałam "Wygnańca" po "Pańszczyźnie" Kamila Janickiego i "Chłopkach" Joanny Kuciel-Frydryszak. Wspaniały temat do refleksji. Wsadza kij w szprychy bogojczyźnianemu nurtowi.
Według niego rzeczy są albo białe albo...

dzięki tej wnikliwej historii łatwiej zrozumieć niuanse postaw w trudnych i niejednoznacznych czasach wczesnej PRL - to bardzo cenne

dzięki tej wnikliwej historii łatwiej zrozumieć niuanse postaw w trudnych i niejednoznacznych czasach wczesnej PRL - to bardzo cenne

Wiedziałam, że prędzej czy później wrócę do Baumana. Po jego śmierci kiedy odezwały się głosy ze świata cytującego jego dorobek, był na to wreszcie odpowiedni czas, żeby się poznać z tą budzącą tyle emocji postacią.
To dawka wiedzy o Baumanie, której potrzebowałam.
Autor zrobił rzecz niebywałą uzyskując tak spójne dzieło o postaci z tak zawiłą historią!

Wiedziałam, że prędzej czy później wrócę do Baumana. Po jego śmierci kiedy odezwały się głosy ze świata cytującego jego dorobek, był na to wreszcie odpowiedni czas, żeby się poznać z tą budzącą tyle emocji postacią.
To dawka wiedzy o Baumanie, której potrzebowałam.
Autor zrobił rzecz niebywałą uzyskując tak spójne dzieło o postaci z tak zawiłą historią!

Bardzo interesująca i dająca do myślenia biografia wielkiego naukowca. W sposób daleki od hagiografii Autor przedstawia Profesora i skomplikowane koleje jego życia. Nie ocenia, nie potępia i nie bije pokłonów. Widać sympatię dla postaci, ale bez bałwochwalstwa. Autor nie pomija także szczegółowych informacji o młodości Profesora i jego przekonaniach w tamtym czasie. Wychodzi z tego wszystkiego ciekawy potret wielkiego socjologa, naukowca, badacza, charyzmatycznego mówcy, zapalonego kucharza, oddanego nałogowi palacza, Żyda, ideowego komunisty, a jednocześnie sympatycznego i empatycznego, ciekawego człowieka. Niesamowita postać, o której przyznam niewiele wiedziałem, a mój ogląd był wykreowanym tym, co o Nim mówiono i pisano w polskich mediach.
Lektura tej książki (bardzo obszernej) pchnęła mnie do głębszego zainteresowania dorobkiem Profesora, czego i Wam życzę.
No i last but not least: świetnie napisana przez znakomitego reportera. Szacunek.

Bardzo interesująca i dająca do myślenia biografia wielkiego naukowca. W sposób daleki od hagiografii Autor przedstawia Profesora i skomplikowane koleje jego życia. Nie ocenia, nie potępia i nie bije pokłonów. Widać sympatię dla postaci, ale bez bałwochwalstwa. Autor nie pomija także szczegółowych informacji o młodości Profesora i jego przekonaniach w tamtym czasie....

Napisanie takiej książki to jest trudny do wyobrażenia kawał roboty. To jest nie tylko biografia międzynarodowej sławy naukowca, której nie dałoby się zrozumieć w szerokim kontekście, jaki tu mamy, ale też biografia dyscypliny, tj. polskiej socjologii. A wszystko w sposób bardzo przystępny.

Napisanie takiej książki to jest trudny do wyobrażenia kawał roboty. To jest nie tylko biografia międzynarodowej sławy naukowca, której nie dałoby się zrozumieć w szerokim kontekście, jaki tu mamy, ale też biografia dyscypliny, tj. polskiej socjologii. A wszystko w sposób bardzo przystępny.

Nie będę ukrywać, że od dawna podziwiam warsztat Pana Domosławskiego, oraz, że gustuję w literaturze non-fiction i nieoczywistych postaciach.
Nie będę też streszczała treści książki ani oceniała postaw moralnych bohaterów, bo dawno wyrosłam z pisania szkolnych rozprawek. Potencjalnym czytelnikom powiem tak:
szukasz hagiografii? - to nie jest książka dla ciebie.
Szukasz czegoś łatwego i przyjemnego? - też nie dla ciebie.
A może chcesz się dowiedzieć, jak powinno się pisać biografie? - to jest dla ciebie.
Akceptujesz, że istnieje coś takiego, jak 'inne czasy' i nie wszyscy muszą myśleć, jak ty? - 'Wygnaniec' cię nie zawiedzie.
Interesuje cię historia XXw i to, z czym ludzie musieli się mierzyć? - sięgnij po cokolwiek od Domosławskiego.
Polecam

Nie będę ukrywać, że od dawna podziwiam warsztat Pana Domosławskiego, oraz, że gustuję w literaturze non-fiction i nieoczywistych postaciach.
Nie będę też streszczała treści książki ani oceniała postaw moralnych bohaterów, bo dawno wyrosłam z pisania szkolnych rozprawek. Potencjalnym czytelnikom powiem tak:
szukasz hagiografii? - to nie jest książka dla ciebie.
Szukasz...

Wspaniała wielowątkowa "opowieść" o życiu i twórczości nietuzinkowego człowieka. Biografia, którą czyta się lekko jak beletrystykę jednocześnie zmuszająca do myślenia jak teksty samego Baumana- świetna!

Wspaniała wielowątkowa "opowieść" o życiu i twórczości nietuzinkowego człowieka. Biografia, którą czyta się lekko jak beletrystykę jednocześnie zmuszająca do myślenia jak teksty samego Baumana- świetna!