Gdybym miała tę właśnie książkę określić jednym słowem, powiedziałabym bez wahania, że jest urzekająca!
Historia o poszukiwaniu swojej tożsamości, odkrywaniu siebie i walce z przeciwnościami, które temu całemu procesowi odkrywania towarzyszą. Patrząc na ten pokaźnych rozmiarów tom przez chwilę myślałam o nudzie i o tym, że chyba trzeba przez niego cierpliwie przebrnąć, bo zapewne zasypie nas opisami i znuży statyką. Nic bardziej mylnego! Razem z córką zatonęłyśmy w lekturze, a przeżycia i przygody głównego bohatera stały się prawie naszymi. To magia literatury, którą kochamy.
Książka jest z gatunku fantastyki; świat oprócz ludzi zamieszkują także naziemce, stworzenia pomieszane gatunkowo, takie dziwadła, których nikt nie lubi, nie szanuje
i którym wyznacza się osobne miejsca. Takim naziemcem właśnie jest nasz bohater – ni to chłopiec, ni lisek.
Z pyska bardziej przypomina psa, nie ma ogona, tylko jedno, sterczące ucho i najbardziej na świecie wrażliwe serduszko. Mieszka w sierocińcu, okropnym miejscu dla niechcianych
i niewydarzonych stworzeń zarządzanym przez przesiąkniętą złem, nieczułą pannę Carbunkle i zajmuje miejsce na samym dnie tamtejszej drabiny społecznej, gdzie jego życie upływa
w ciągłym poniżeniu, głodzie i pracy w fatalnych warunkach. Nie ma nawet imienia, tylko obelżywe przezwiska nadane przez współmieszkańców, a na jego szyi wisi identyfikator
ze znienawidzonym numerem trzynaście.
I kiedy Trzynastka jest już przekonany, że jego życie upłynie właśnie w ten sposób i nigdy nic się nie zmieni, poznaje innego naziemca, Iskierkę. Właśnie ona po raz pierwszy nazywa naszego naziemca Arturem, na pamiątkę słynącego
z odwagi króla Artura. To pół ptasię bez skrzydeł, o mizernym wyglądzie, ale głowie geniusza i ostrym dziobie za życiowy cel obrało sobie ucieczkę z Domu. Rzeczywiście, przyjaciołom udaje się zrealizować plan i zaczynają całkiem nowe życie. Pytanie tylko, czy odnajdą bezpieczeństwo i odpowiedzi na swoje pytania, bo to tak naprawdę dopiero początek ich historii.
Czytałyśmy zachwycone strona po stronie. O tym, jak trudno być innym i jak łatwo jest oceniać oraz szufladkować. I jak wiele niebezpieczeństw czeka w obcym i nieznanym miejscu. Jak łatwo dać się nabrać i wykorzystać. Jak ważna jest pomoc przyjaciół i o tym, że czasem trzeba się wykazać niesamowitą odwagą. Że nie powinniśmy przechodzić obojętnie obok cierpienia innych i co najważniejsze – zawsze powinniśmy mieć nadzieję, mimo najtrudniejszych życiowych momentów.
I nigdy, przenigdy nie wolno nam rezygnować z własnego „ja”
i własnych marzeń. Cudouszek to fantastyczna, niesamowita, przesiąknięta dobrem postać. I to dobro, mimo mnóstwa przeciwności i pecha, który w czytelniku wywołuje łzy – zawsze w nim tkwi.
Twarda, elegancka okładka. Tekst drukowany małą czcionką, ale trzy części podzielone są na krótkie rozdziały, z których każdy zdobi niesamowita, malutka ilustracja wykonana przez Autorkę. Takie dzieło sztuki i prezent dla czytelnika.
Dla starszych dzieci 9+. Dla wszystkich. Polecamy gorąco!

#CzytaMy8+

Gdybym miała tę właśnie książkę określić jednym słowem, powiedziałabym bez wahania, że jest urzekająca!
Historia o poszukiwaniu swojej tożsamości, odkrywaniu siebie i walce z przeciwnościami, które temu całemu procesowi odkrywania towarzyszą. Patrząc na ten pokaźnych rozmiarów tom przez chwilę myślałam o nudzie i o tym, że chyba trzeba przez niego cierpliwie przebrnąć, bo...