Szukam ostatnio porządnej literatury dziecięcej, żeby się trochę odtruć po kilku pytaniach dziennie o pewną książkę o siostrze niekoniecznie normalnych braci 😉 I udaje mi się! Kolejna bardzo wartościowa pozycja dla dzieci, tym razem o prz*mocy domowej. Zgrabna, choć mocno metaforyczna i nieco surrealistyczna historia o małych kłamstwach i wielkich potworach. O szukaniu ratunku i strachu, który temu towarzyszy. O wierze w to, że rodzic jest dobry, po prostu czasem...
Często unikamy tak trudnej tematyki w obawie, że dziecko nie jest jeszcze na nią gotowe, że coś mu odbierzemy z dzieciństwa, pokazując, że świat rzadko bywa idealny. A prawda jest taka, że świat jest jaki jest, a dzieci widzą o wiele więcej, niż nam się wydaje. Nie bójmy się porządnej i mądrej literatury, która pomoże dzieciom oswoić się z tą "drugą" stroną. Budujmy w nich empatię i zrozumienie na inność, bo być może i one kiedyś spotkają koleżankę z domu, nad którym nigdy nie pada deszcz.

Szukam ostatnio porządnej literatury dziecięcej, żeby się trochę odtruć po kilku pytaniach dziennie o pewną książkę o siostrze niekoniecznie normalnych braci 😉 I udaje mi się! Kolejna bardzo wartościowa pozycja dla dzieci, tym razem o prz*mocy domowej. Zgrabna, choć mocno metaforyczna i nieco surrealistyczna historia o małych kłamstwach i wielkich potworach. O szukaniu...

Książka napewno dla młodszych dzieciaków, fajna i z morałem. Ogromnym plusem jest trzymanie w lekkim napięciu oraz łatwy język i ciekawe opisy

Książka napewno dla młodszych dzieciaków, fajna i z morałem. Ogromnym plusem jest trzymanie w lekkim napięciu oraz łatwy język i ciekawe opisy

Bardzo dobra, choć po licznych entuzjastycznych recenzjach spodziewałam się więcej. Mam wrażenie, że autorka zagubiła się we własnych niedomówieniach i metaforach. Obawiam się, że dziecko niedoświadczające żadnej formy przemocy, nie zrozumie tej głębszej, zawoalowanej warstwy.

Bardzo dobra, choć po licznych entuzjastycznych recenzjach spodziewałam się więcej. Mam wrażenie, że autorka zagubiła się we własnych niedomówieniach i metaforach. Obawiam się, że dziecko niedoświadczające żadnej formy przemocy, nie zrozumie tej głębszej, zawoalowanej warstwy.

Ależ nas ta książka wymęczyła: S. odpadł po 1/3, ja wytrwałam do końca, zżymając się na siebie, że tracę czas,(bo też lektura zajęło mi półtora miesiąca),ale jednak chciałam dać jej szansę.
Jaka szkoda, że taki dobry i ważny temat został literacko tak zmarnowany; zęby cierpły przy czytaniu tych patetycznych zdań, wysilonych metafor.
(Daję dodatkowa gwiazdkę za jakość wydania)

Ależ nas ta książka wymęczyła: S. odpadł po 1/3, ja wytrwałam do końca, zżymając się na siebie, że tracę czas,(bo też lektura zajęło mi półtora miesiąca),ale jednak chciałam dać jej szansę.
Jaka szkoda, że taki dobry i ważny temat został literacko tak zmarnowany; zęby cierpły przy czytaniu tych patetycznych zdań, wysilonych metafor.
(Daję dodatkowa gwiazdkę za jakość wydania)

Książka, która pokazuje, jak ciężkie może być życie nawet takiej małej istotki.

Historia opowiada o dziewczynce, która obserwuje dom, pewnego dnia spotyka chłopca w swojej kryjówce i powoli zaczyna opowiadać mu wszystko, co o nim wie. Relacja ich jest burzliwa i często się kłócą - chłopiec jednak zawsze tego żałuje.

Szczerze naprawdę jedna z lepszych polskich książek dziecięcych, na jaką można trafić. Swój egzemplarz dorwałam w antykwariacie i skusiła mnie do tego, z niechęcią przyznam, okładka. Opisu nie czytałam i byłam wręcz pewna, że będzie to książka z wątkiem fantasy i naprawdę się zaskoczyłam i to pozytywnie. Kilka niedociągnięć ma, ale na pewno nie jest to przeszkodą w czytaniu. Przeznaczona dla małego czytelnika, jednak i ja się przy niej świetnie bawiłam. Serdecznie polecam i wielkie brawa dla autorki.

Książka, która pokazuje, jak ciężkie może być życie nawet takiej małej istotki.

Historia opowiada o dziewczynce, która obserwuje dom, pewnego dnia spotyka chłopca w swojej kryjówce i powoli zaczyna opowiadać mu wszystko, co o nim wie. Relacja ich jest burzliwa i często się kłócą - chłopiec jednak zawsze tego żałuje.

Szczerze naprawdę jedna z lepszych polskich książek...

Pomysł tak na przygodę jak i na poruszenie poważnego tematu w książce dla dzieci był niezły. Wykonanie jednak dużo gorsze. Zapewne miało być poetycko, a wyszło koszmarnie grafomańsko.
Próbowałam przebrnąć na zmianę czytając książkę i słuchając audiobooka.
Książka ładnie wydana przez wydawnictwo "Nasza Księgarnia", z licznymi ilustracjami Daniela de Latour.
Audiobook czytany niezwykle monotonnie przez Kaję Walden. Było to tak koszmarne wykonanie, że początkowo myślałam, że zamiast człowieka wybrano tańszą opcje - sztucznego lektora.

Dla wydania papierowego + 1 gwiazdka
Dla audiobooka - 2 gwiazdki

Pomysł tak na przygodę jak i na poruszenie poważnego tematu w książce dla dzieci był niezły. Wykonanie jednak dużo gorsze. Zapewne miało być poetycko, a wyszło koszmarnie grafomańsko.
Próbowałam przebrnąć na zmianę czytając książkę i słuchając audiobooka.
Książka ładnie wydana przez wydawnictwo "Nasza Księgarnia", z licznymi ilustracjami Daniela de Latour.
Audiobook...

Świetna książka. Z pięknym przesłaniem. Trudna. Dająca do myślenia. W bardzo ciekawy sposób przedstawia przemoc domową. Lektora dla każdego trochę starszego dziecka. Warta w 100%;

Świetna książka. Z pięknym przesłaniem. Trudna. Dająca do myślenia. W bardzo ciekawy sposób przedstawia przemoc domową. Lektora dla każdego trochę starszego dziecka. Warta w 100%;

Zapada w pamięć, nawet po latach.

Zapada w pamięć, nawet po latach.

Metaforyczna opowieść o przemocy w rodzinie. Czytając można nie zorientować się nawet o czym tak naprawdę się czyta. Pozornie jest to historia przyjaźni samotnej dziewczynki i wesołego chłopca, którzy poświęcają mnóstwo czasu na obserwowanie magicznego domu. Poza ciekawością, wzbudza on w dzieciach lęk.
Do ostatniej sceny nie zdajemy sobie jednak sprawy z powagi sytuacji. A po przeczytaniu zadajemy sobie pytanie, jak mogliśmy BYĆ tak ślepi i nieświadomi!?
To bardzo ważny głos i dobrze by było, żeby dotarł do każdego. Może wówczas przestalibyśmy przymykać oczy i udawać, że nie widzimy tego co się dzieje w czterech ścianach niektórych domów. A bywa, że dzieją się tam straszne rzeczy, które domownicy z powodu lęku lub wstydu starają się ukryć. Problem wszechobecny, z którym stykamy się częściej niż mamy tego świadomość, a książka uświadomia nam jak trudno nam o tym mówić.
Co więc możemy zrobić, aby pomóc i doprowadzić do zmian? Może na początek nie zamiatać tematu pod dywan. Są rzeczy, które trzeba wyciągać na światło dzienne, żeby sprawca nie czuł się bezkarny. Uświadomiając, zwłaszcza najmłodszych, możemy uratować im życie.
Dlatego widziałabym tę książkę w kanonie obowiązkowych lektur szkolnych.

Metaforyczna opowieść o przemocy w rodzinie. Czytając można nie zorientować się nawet o czym tak naprawdę się czyta. Pozornie jest to historia przyjaźni samotnej dziewczynki i wesołego chłopca, którzy poświęcają mnóstwo czasu na obserwowanie magicznego domu. Poza ciekawością, wzbudza on w dzieciach lęk.
Do ostatniej sceny nie zdajemy sobie jednak sprawy z powagi sytuacji. A...

„Dom nie z tej ziemi” Małgorzata Strękowska -Zaremba tym razem poruszyła temat przemocy domowej oraz w tego w jaki sposób otaczające nas społeczeństwo może pomóc dziecku, jak zareagować, jak się w niesamowicie subtelny sposób zachować, taka aby dodatkowo nie skrzywdzić. Bo to, że czegoś nie widać, nie znaczy, ze tego nie ma !!!. „Cicha”, bezszelestna przemoc jest najgorszym z możliwych ataków.
.
„To tylko książka, książkom może być wszystko jedno, jak się kończą opisane w nich historie. Ale ludziom nie powinno”. Małą Marysia, drobna urocza dziewczynek, nieśmiała, stroniąca od rówieśników z ogromną liczbą siniaków - bo jak twierdzi znowu spadała z krzesła, znowu się uderzyła o szafkę, znowu …. zaczyna brakować pomysłów !!!. A to wszystko dlatego, że w domu zamieszkał lew (czyli ojciec dziewczynki). W tym wypadku metafora lwa - jako silnego obrońcy stada, zostaje odwrócona i dostosowana do roli sprawcy przemocy domowej wobec słabszych i bezbronnych.
.
Serce - to również kolejny emocjonalny element, z ukrytym przesłaniem. Jego bicie i jego strach dosłownie można poczuć z każdą sceną i każdym czynem Marysi i jej przyjaciela Daniela. Fizjologia i strach ogrywają tutaj kluczową rolę. „Bo w głębi strużonego serca” kryje się lęk o siebie, rodzeństwo i mamusię. A na widok TEGO DOMU jej serce zawsze szybciej bije.
.
„W domach powinno być ciepło, przytulnie i bezpiecznie”. Nie wszędzie tak jest, nie każdy dom niesie w sobie ciepło i radość, nie w każdym domu słychać beztroski śmiech dziecka. Niekiedy pozory i iluzje potrafią niesamowicie zmylić czujne oko. Zburzyć percepcję i odwrócić uwagę o rzeczy istotnych. Niekiedy bywa tragiczne w skutkach. Niekiedy bywa koszmarem rodziny na długie lata. Niekiedy jest prolongatą i dziedziczeniem negatywnych cech.

„Dom nie z tej ziemi” Małgorzata Strękowska -Zaremba tym razem poruszyła temat przemocy domowej oraz w tego w jaki sposób otaczające nas społeczeństwo może pomóc dziecku, jak zareagować, jak się w niesamowicie subtelny sposób zachować, taka aby dodatkowo nie skrzywdzić. Bo to, że czegoś nie widać, nie znaczy, ze tego nie ma !!!. „Cicha”, bezszelestna przemoc jest najgorszym...