Wojciech Kurtyka to utytułowany himalaista, gigant w swojej dyscyplinie. Autor arcytrudnych dróg wspinaczkowych. Człowiek o ekscentrycznej osobowości, który z wymagających niesamowitego wysiłku i umiejętności wyczynów górskich stworzył filozofię. On musiał nad górami się zadumać, poczuć duchowo. Książka „Chiński Maharadża” odkrywa przed nami jego wewnętrzny świat rozterek, dylematów, czucia wszystkiego. Rzeczy niematerialne przybierają w jego umyśle namacalny, wizualny kształt. Książka pokazuje psychiczną drogę Kurtyki do pokonania bardzo trudnej drogi skalnej bez asekuracji czy na żywca, co dzieje się w jego umyśle, jak dyskutuje sam z sobą. Cały czas myśli, analizuje, czuje, dojrzewa. Przeczucia mają u niego duże znaczenie i decydują o podjęciu działań górskich lub ich zaniechaniu. Kurtyka niby jest wyzwolony religijnie, ale jego poddaństwo przeczuciom graniczy wręcz z zabobonem. Jego myśli są bardzo zakręcone, filozoficzne, powiedziałbym, że są niekiedy tak zakręcone, że przy którymś zawijasie można się pogubić. Jego myśli mają podwójne, czasami chyba nawet potrójne dno. Chociaż książka nie jest obszerna i raczej czyta się szybko, to przy końcu zawiłe myśli zmęczyły mnie. Zmęczyło mnie ciągłe analizowanie i doszukiwanie się głębszego sensu wypowiedzi autora. Może jednak ja nie jestem człowiekiem potrafiącym z innymi bujać w obłokach. Wojciech Kurtyka balansuje też na granicy między lansowaniem się swoimi osiągnięciami/możliwościami a szczerym (chyba) przedstawieniem siebie.
Książka godna polecenia dla tych co lubią zanurzyć się w meandrach ludzkiej psychiki, czyjeś psychiki.

Wojciech Kurtyka to utytułowany himalaista, gigant w swojej dyscyplinie. Autor arcytrudnych dróg wspinaczkowych. Człowiek o ekscentrycznej osobowości, który z wymagających niesamowitego wysiłku i umiejętności wyczynów górskich stworzył filozofię. On musiał nad górami się zadumać, poczuć duchowo. Książka „Chiński Maharadża” odkrywa przed nami jego wewnętrzny świat rozterek,...