Wraz z pierwszymi stronami zagłębiamy się w typowo średniowieczny klimat. Mamy zamki, rycerzy, wiedźmy, mityczne stwory, zakon... Typowa fantastyka. Główny wątek fabuły dość zdaje się już oklepany – przenikanie się światów, ale dobra, idźmy dalej.

Bohaterowie wyruszają w podróż szukać jednorożca i innych dziwnych stworków. Tak, JEDNOROŻCA! Dwóch dorosłych, wykształconych mężczyzn gania za mitycznym stworem, który w ogólnym przekonaniu nie istnieje. W tym momencie miałam ochotę wybuchnąć śmiechem, naprawdę. Do tego dochodzi tajemnicza białowłosa dziewczyna z nadnaturalnymi mocami zgęstniania atmosfery(?).

Przebrnięcie przez ,,Porta Coeli’’ było miejscami męczarnią. Nieciekawy język, słaby zasób słownictwa i do cna płascy bohaterowie, naiwni niczym pięcioletnie dzieci. Opisywani są jako ludzie inteligentni, podczas gdy ich działania przemawiają za czymś zupełnie odwrotnym. Dla ogólnego umilenia lektury mamy jeszcze kompletnie infantylne zakończenie.

Gdyby oceniać książkę po okładce, to wypadłaby znacznie lepiej, bo treściowo pozostawia wiele do życzenia. Jedna z najsłabszych książek jakie ostatnio czytałam.

Wraz z pierwszymi stronami zagłębiamy się w typowo średniowieczny klimat. Mamy zamki, rycerzy, wiedźmy, mityczne stwory, zakon... Typowa fantastyka. Główny wątek fabuły dość zdaje się już oklepany – przenikanie się światów, ale dobra, idźmy dalej.

Bohaterowie wyruszają w podróż szukać jednorożca i innych dziwnych stworków. Tak, JEDNOROŻCA! Dwóch dorosłych, wykształconych...