Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Główny bohater budzi sympatię mimo swojego sarkastycznego nastawienia do wszystkich wokoło, bo pomimo swojego cynizmu jest skory do pomocy. Nie kreuje sie na bohatera a mimo to los stawia na jego drodze przeszkody, które można pokonać nie tylko dzięki sprytowi, ale i wspólnemu działaniu wszystkich uczestników tajemniczych eskapad. Polecam wszystkim ceniącym przygody, wartką akcję i odpowiednią dawkę humoru w krainie fantasy.

Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Główny bohater budzi sympatię mimo swojego sarkastycznego nastawienia do wszystkich wokoło, bo pomimo swojego cynizmu jest skory do pomocy. Nie kreuje sie na bohatera a mimo to los stawia na jego drodze przeszkody, które można pokonać nie tylko dzięki sprytowi, ale i wspólnemu działaniu wszystkich uczestników tajemniczych eskapad....

Blisko 10 lat temu przeczytałem 1 tom Rezydenta wieży, który dodano do czasopisma Nowa Fantastyka. Nie pamiętałem już nic z wyjątkiem ogólnego, pozytywnego wrażenia. Kupiłem za grosze drugi tom licząc na lekką, niezobowiązującą rozrywkę przed poważniejszymi lekturami.
Niestety, dawno nie czytałem tak słabej pozycji. W tym tomie zawodzi wszystko. Bohaterowie są mocno jednowymiarowi. Antagoniści do bólu schematyczni i wyjątkowo głupi. Historie przewidywalne i nieporywające. Sam język, jakim są napisane opowiadania, też zostawia wiele do życzenia. Wystarczy zobaczyć, jak co dwie strony akapit musi kończyć się zdaniem zaczynającym się od „Cóż…”.
Ogólnie jest to bardzo schematyczne fantasy, czyta się szybko i szybko zapomina. Lepiej nie tracić czasu i poszukać czegoś lepszego. Ode mnie 3/10.

Blisko 10 lat temu przeczytałem 1 tom Rezydenta wieży, który dodano do czasopisma Nowa Fantastyka. Nie pamiętałem już nic z wyjątkiem ogólnego, pozytywnego wrażenia. Kupiłem za grosze drugi tom licząc na lekką, niezobowiązującą rozrywkę przed poważniejszymi lekturami.
Niestety, dawno nie czytałem tak słabej pozycji. W tym tomie zawodzi wszystko. Bohaterowie są mocno...

Mimo, że historia maga Kleversa nie jest nieprzewidywalna, nie jest bardzo zawiła, pochłonęła mnie bez granic. W tę opowieść da się łatwo wciągnąć, a bohaterowie są naprawdę kochani, mimo że jest kilku których nienawidzę. Ironia, całość historii, rozmowy, po prostu wszystko składa się na naprawdę dobrą książkę.

Mimo, że historia maga Kleversa nie jest nieprzewidywalna, nie jest bardzo zawiła, pochłonęła mnie bez granic. W tę opowieść da się łatwo wciągnąć, a bohaterowie są naprawdę kochani, mimo że jest kilku których nienawidzę. Ironia, całość historii, rozmowy, po prostu wszystko składa się na naprawdę dobrą książkę.

Zasiadając do pisania opinii „Rezydenta Wieży” postanowiłem zapoznać się z informacjami zamieszonymi na temat tej książki w odmętach Internetu i ku mojemu wielkiemu zaskoczeniu okazały się one bardzo nieprzychylne tej pozycji. Owszem zgodzę się, że nie jest to książka będąca kolejnym epokowym dziełem w literaturze łamiąca konwenanse i zapisująca się grubymi literami z poczwórnie podkreślaną czcionką w historii gatunku, ale nie jest to jej cel. Jest to książka typowo do zabijania czasu w poczekalni na przykład u dentysty i swój cel doskonale spełnia (wielokrotnie sprawdzone). Luźna niezobowiązująca historia, którą można przerwać w dowolnym momencie, dobra narracja z przyjemnym dla czytelnika poczuciem humoru, prosty język, czytelne nieskomplikowane postaci. Mówiąc krótko lektura, która nie znudzi po pierwszych dwóch trzech stronach, ale jednoczenie nie wciągnie nas tak żeby nie dało się jej przerwać, gdy nadejdzie nasza kolej w poczekalni lub pralka zawoła nas, aby powiesić pranie. Jednocześnie dużym atutem tej pozycji mimo niezwykłej prostoty jest kreacja świata. Autor stworzył nowy świat z rozbudowanym systemem politycznym, rozgrywkami sportowymi, językiem bogatym w frazeologizmy i indywidualnym systemem magii. Podstawami świata jest okres antyku starożytna Grecja i Rzym więc szczególnie polecam tą pozycję sympatykom mitologii. Osobiście książka bardzo mi się podobała, nie odmieniła mojego życia, ale na pewno umiliła czas mitrężony na czekaniu na różne wydarzenia. Z chęcią przeczytałbym kolejne książki tego autora.

Zasiadając do pisania opinii „Rezydenta Wieży” postanowiłem zapoznać się z informacjami zamieszonymi na temat tej książki w odmętach Internetu i ku mojemu wielkiemu zaskoczeniu okazały się one bardzo nieprzychylne tej pozycji. Owszem zgodzę się, że nie jest to książka będąca kolejnym epokowym dziełem w literaturze łamiąca konwenanse i zapisująca się grubymi literami z...

No, i to się nazywa progres - elementy poważne i zabawne znacznie lepiej zrównoważone, opowiadania zaczynają łączyć się w większą fabułę i w końcu przechodzą w jedną historię, sceny akcji nieźle napisane, bohaterowie nadal lubialni, głaski dla autora za rozwój warsztatu. Czasami zdarzają się dłużyzny albo nudne rozmyślania Klavresa, ale można na nie przymknąć oko. Pewnym mankamentem jest podział na dwa tomy, bo nagle tutaj pojawiają się postacie znane z wcześniejszych opowiadań, i jeśli nawet pamięta się o ich istnieniu, to raczej nie kojarzy ich imion, więc miło byłoby móc cofnąć się ileś stron i sprawdzić, kto zacz. Ale ogólnie bardzo przyjemna rzecz do czytnięcia na raz, nie miałabym nic przeciwko trzeciej części.

No, i to się nazywa progres - elementy poważne i zabawne znacznie lepiej zrównoważone, opowiadania zaczynają łączyć się w większą fabułę i w końcu przechodzą w jedną historię, sceny akcji nieźle napisane, bohaterowie nadal lubialni, głaski dla autora za rozwój warsztatu. Czasami zdarzają się dłużyzny albo nudne rozmyślania Klavresa, ale można na nie przymknąć oko. Pewnym...

Postaram się opisać to dość krótko.
Najważniejszym, w sumie jedynym jaki dostrzegam, plusem tej książki jest ciekawy pomysł na przygodę. Niestety jak to w życiu bywa pomysł ciekawy, wykonanie zakopało się na dnie.
Przygoda z jednej strony banalna, z drugiej jednak pozwala na poznanie głównego bohatera, jego relację z innymi. Pisanie w 1 osobie naprawdę dużo dało. No ale cóż ... w moim odczuciu jest tu tyle wad, które przyćmiewają potencjał, że duża część osób nie dziwię się jak zrezygnowała po przeczytaniu kilkunastu stron I tomu.
Najważniejszym problemem tej książki jest mitologia, a co za tym idzie kosmologia. To co się tu wydarzyło śmiem nazwać gwałtem świata antycznego Rzymu. I to wielokrotnym gwałtem. Osadzenie akcji w zaczerpniętym świecie bez większego zmieniania nazw i faktów jest słabe, denerwujące i stanowi chyba najsłabszy punkt "programu". Nie wspomnę już nawet, że chcąc pisać powieść w której kosmologia i mity odgrywają tak ważną rolę wypadałoby wymyślić własne uniwersum, albo choć bardziej wysilić się i zrobić dużo większe zmiany.
Innym czynnikiem negatywnym jest nazewnictwo bohaterów, miejsc i innych rzeczy. Podobnie jak poprzednio bezczelnie zerżnięte z niewielkimi zmianami.
Kolejna rzecz uzbrojenie i pancerze. Po co tyle nazw? No po co? Czy to książka historyczna? Nie. Czy też książka popularno-naukowa? Również NIE! Więc po kiego przysłowiowego grzyba? Chęć wydłużenia książek? Czy miał to być popis autora jego wiedzą lub co bardziej prawdopodobne umiejętnościami wyszukiwania informacji w internecie?
Skracanie CIEKAWYCH fragmentów do minimum i na siłę przedłużanie nudnych części. Kulminacyjna bitwa tak naprawdę przechodzi czytelnikowi koło nosa bo ważniejsze są inne sprawy. A szkoda, bo mogło być fajnie.
Na koniec, bo miało być krótko, a się rozpisałem, żarty i przysłowia na poziomie "Familiady" i Karola Strasburgera. No ludzie! Wielokrotnie przez taki fragment po prostu odkładałem książkę, żeby ochłonąć bo poziom zażenowania i nerwów był naprawdę wysoki.

Bardzo żałuję, że tak to wszystko się potoczyło, bo książka miała potencjał, który został utracony bezpowrotnie. A szkoda.

Postaram się opisać to dość krótko.
Najważniejszym, w sumie jedynym jaki dostrzegam, plusem tej książki jest ciekawy pomysł na przygodę. Niestety jak to w życiu bywa pomysł ciekawy, wykonanie zakopało się na dnie.
Przygoda z jednej strony banalna, z drugiej jednak pozwala na poznanie głównego bohatera, jego relację z innymi. Pisanie w 1 osobie naprawdę dużo dało. No ale cóż...

Przygody Klavresa i jego drużyny t2 :) zabawne, inteligentne i lekkie.
To co w księdze I wydawało się byc tylko zajawką / anegdotą w księdze drugiej otrzymują ciąg dalszy.

Przygody Klavresa i jego drużyny t2 :) zabawne, inteligentne i lekkie.
To co w księdze I wydawało się byc tylko zajawką / anegdotą w księdze drugiej otrzymują ciąg dalszy.

Bardzo podobała mi się ta książka

Bardzo podobała mi się ta książka

Dobra, lekka książka, bez zbędnego patosu i wielkich szaleństw. Przyjemnie się czyta :)

Dobra, lekka książka, bez zbędnego patosu i wielkich szaleństw. Przyjemnie się czyta :)

Udana kontynuacja. Więcej przygód, humoru, tego co dobre.

Udana kontynuacja. Więcej przygód, humoru, tego co dobre.