Zdarza się, że jako czytelnicy trafiamy na nieodpowiednie dla siebie książki, ale też zdaje się, że książki czasem trafiają w ręce nieodpowiednich dla siebie czytelników, którzy tym książkom wystawiają niestety bardzo kiepskie recenzje i niskie oceny. Bywa też tak, że fajne opowieści nikną gdzieś w bibliotecznych i księgarskich czeluściach, bardzo rzadko zauważane. Z różnych powodów. "Berlin Indigo" należy chyba do książek z tych dwóch ostatnich kategorii... Niestety!

Jestem przekonana, że gdyby ta powieść miała zostać zekranizowana i jej treść trafiłaby w ręce oryginalnego reżysera, który z wizjonerską pasją realizuje swoje filmy, to film na podstawie książki Zbikowskiego stałby się hitem wśród fanów lynchowskich klimatów i nie tylko. Byłby to świetny obraz dla tych, którzy nie boją się nietypowego zawrotu głowy po filmie, w którym zagadka goni zagadkę, a fikcja miesza się z faktami, a właściwie, gdzie nie wiadomo, co jest faktem czy fikcją i czy w ogóle coś jest jednym bądź drugim, a do tego zakończenie interpretować można na wiele sposobów.

Zbikowski stworzył opowieść, która toczy się - wydawałoby się - dwoma kierunkami, które mają ze sobą coś wspólnego, ale nie wiadomo do końca co. Na początku poznajemy statecznego doktora Edena, który jest również konsultantem miejscowej policji. Jego spokojne życie przerywa pojawienie się w należącym do niego samochodzie, zupełnie niespodziewanie, tajemniczej kobiety o imieniu Agata, którą Eden właściwie z marszu bierze za wariatkę. Powodów, by tak myśleć mu nie brakuje. Kobieta bowiem twierdzi, że...jest bohaterką powieści i musi dowiedzieć się, co stało się z jej twórcą, który od jakiegoś czasu nie kwapi się do posuwania historii do przodu. Pojawia się więc tutaj element zupełnie fantastyczny, tym bardziej, że Agata to kobieta z przyszłości, z czasów już po upadku muru berlińskiego, który w rzeczywistości Edena niezmiennie stoi na swoim miejscu. Kiedy już nam się wydaje, że będzie to książka właśnie tego typu, gdzie fantastyka miesza się z kryminałem i prawda na temat zniknięcia twórcy będzie meritum powieści, na jej kartach pojawia się postać nieco już przemęczonego pisarza Aleksandra, który ma poważny problem z ukończeniem następnej książki. Aby ją dokończyć szuka pomocy u swojego przyjaciela, dawnego policjanta, który dzieli się z pisarzem pewną zagadkową sprawą z przeszłości, którą niegdyś prowadził. Te dwie historie zazębiają się. I wiem, co każdy z czytających tą recenzję zaraz pomyśli, ale...nie, to wcale nie tak, jak Wam się wydaje, nie odkryliście prawdy jeszcze zanim sięgnęliście po książkę. Co więcej - nawet ja nie wiem, jakie jest zakończenie tej historii, choć dobrnęłam do ostatniej strony "Berlin Indigo"!

Książkę polecam tym, którzy mają ochotę na coś niestandardowego i lubiącym gonić za króliczkiem, którego mogą naprawdę nigdy nie złapać. Zbikowski toczy z czytelnikiem interesując grę. Na tyle pogmatwaną, że zaczynamy się zastanawiać, jakie jest nasze miejsce i rola w tej całej opowieści.

https://www.facebook.com/763113954070746/photos/a.763157744066367/912005312514942/?type=3&theater

Zdarza się, że jako czytelnicy trafiamy na nieodpowiednie dla siebie książki, ale też zdaje się, że książki czasem trafiają w ręce nieodpowiednich dla siebie czytelników, którzy tym książkom wystawiają niestety bardzo kiepskie recenzje i niskie oceny. Bywa też tak, że fajne opowieści nikną gdzieś w bibliotecznych i księgarskich czeluściach, bardzo rzadko zauważane. Z...