Książka „Nietypowa baba jestem” ma formę wywiadu, który przeprowadziła Magdalena Małecka -Wippich ze swoją mamą Anną Seniuk. Myślę, że większość osób po przeczytaniu tej pozycji nie będzie w pełni usatysfakcjonowanych i poczuje niedosyt.
Przede wszystkim w wywiadzie brak głównej tezy. Nie wiemy tak naprawdę do czego on zmierza, co ma ukazać. Anna Seniuk w swoich opowieściach skupia się na genealogii rodziny, studiach aktorskich, pracy w teatrze, na uczelni i w filmie. Jej wypowiedzi są wyrywkowe, pobieżne, skryte, fragmentaryczne, panuje w nich lekki chaos. I choć w wielu momentach czuć w nich emocje, to tam gdzie są one najmocniejsze interlokutorka urywa temat. Czasami odnosi się wrażenie, że Magdalena Małecka-Wippich ma więcej do powiedzenia niż jej mama.
Oczywiście nie można stwierdzić definitywnie, że nie warto czytać tej pozycji. Jest naszkicowanych w niej parę obrazów, które przykuwają uwagę. Między innymi rozdartej kobiety lat 70-tych, 80-tych, której trudno pogodzić obowiązki rodzinne z pracą będącą równocześnie pasją. Aktorki, która ma świadomość zmian. Obecnie aktorzy chcą szybko i za wszelką cenę osiągnąć sukces i sławę. Ich wartości i cele różnią się od osób, które podjęły trudną drogę bycia aktorem kilkadziesiąt lat temu.
Trochę zawyżam ocenę tej książki, ponieważ cenię i podziwiam Annę Seniuk za wieloletnią pracę w teatrze, filmie, radiu.
I paradoksalnie ta niekompletność wywiadu zainspirowała mnie do poszerzenia wiedzy na temat teatru ubiegłego wieku.

Książka „Nietypowa baba jestem” ma formę wywiadu, który przeprowadziła Magdalena Małecka -Wippich ze swoją mamą Anną Seniuk. Myślę, że większość osób po przeczytaniu tej pozycji nie będzie w pełni usatysfakcjonowanych i poczuje niedosyt.
Przede wszystkim w wywiadzie brak głównej tezy. Nie wiemy tak naprawdę do czego on zmierza, co ma ukazać. Anna Seniuk w swoich...