Całując grzech

Drugi tom Zewu Nocy, wciąga nas coraz bardziej w fantastyczny świat wykreowany przez Keri Arthur. Pojawiają się nowe... hmmm formy życia oraz znów mamy wątek kryminalny. Niestety swoboda seksualna głównej bohaterki zaczyna nieco męczyć. Zwłaszcza że jest to podkreślane bardzo na siłę. Również dziwny taniec uprawiany z naczelnym wampirem polegający na przyciąganiu i odpychaniu nie skłania do sięgnięcia po kolejne tomy.

Drugi tom Zewu Nocy, wciąga nas coraz bardziej w fantastyczny świat wykreowany przez Keri Arthur. Pojawiają się nowe... hmmm formy życia oraz znów mamy wątek kryminalny. Niestety swoboda seksualna głównej bohaterki zaczyna nieco męczyć. Zwłaszcza że jest to podkreślane bardzo na siłę. Również dziwny taniec uprawiany z naczelnym wampirem polegający na przyciąganiu i...

Strasznie mnie wymęczyła ta książka. Ktoś napisał, że "wtórna" i to chyba najlepiej oddaje to, co czuję po jej przeczytaniu. Miałem nadzieję, że będzie lepsza od pierwszego tomu, ale się zawiodłem.

Zaczyna się dosyć ciekawie. Potem jest długo i nudno. Napisałbym, że główna bohaterka mnie irytuje, ale to by znaczyło, że wzbudza jakieś uczucia, a wcale tak nie jest. Dopiero końcówka zaczyna się robić ciekawa, jednak nie wiem, czy aż tak, żeby skłonić mnie do męczenia się z kolejnym tomem...

Daję sześć gwiazdek za pomysł i w mirę ciekawą fabułę. Jednak te ciągłe wzmianki o "gorącym dotyku" czy aurze, która sprawia, że główna bohaterka pokrywa się potem... Naprawdę? Autorka mogłaby wymyślić coś nowego...

Strasznie mnie wymęczyła ta książka. Ktoś napisał, że "wtórna" i to chyba najlepiej oddaje to, co czuję po jej przeczytaniu. Miałem nadzieję, że będzie lepsza od pierwszego tomu, ale się zawiodłem.

Zaczyna się dosyć ciekawie. Potem jest długo i nudno. Napisałbym, że główna bohaterka mnie irytuje, ale to by znaczyło, że wzbudza jakieś uczucia, a wcale tak nie jest. Dopiero...

Dzisiaj opinia drugiego tomu serii "Zew nocy".

Riley budzi w nieznanym miejscu obok trupa naga i zakrwawiona, w dodatku nic nie pamięta. Instynkt podpowiada jej, że to ona mogła być zabójcą i że musi uciekać.

Ta seria pełna jest zagadek a główną rolę odgrywają tutaj tajne labolatoria eksperymentujące na zmiennokształtnych i tworzące potwory.
Tylko dlaczego polują na biedną wilkołaczkę? Nie jest strażniczką ale ma już dosyć być porywana. W dodatku sprawy nie ułatwia zbyt wielka ilość chętnych i zazdrosnych kochanków.

Ta seria jest naprawdę intrygująca. Dużo tajemnic, niewiadomych oraz intrygujących zwrotów akcji. Urban fantasy ze zmiennokształtnymi w roli głównej na ulicach Melbourne. Książka dla czytelniczek nie bojących się potworów i wielu stron erotycznych poczynań głównej bohaterki.

Dzisiaj opinia drugiego tomu serii "Zew nocy".

Riley budzi w nieznanym miejscu obok trupa naga i zakrwawiona, w dodatku nic nie pamięta. Instynkt podpowiada jej, że to ona mogła być zabójcą i że musi uciekać.

Ta seria pełna jest zagadek a główną rolę odgrywają tutaj tajne labolatoria eksperymentujące na zmiennokształtnych i tworzące potwory.
Tylko dlaczego polują na...

Powiem tak krótko. Gdyby nie fabuła ciężko by mi było przebrnąć przez praktycznie takie same opisy przemyśleń wewnętrznych bohaterki.
Znów miałam tą dziwną i frustrującą mieszankę emocji, w których chciałam zabić naszą bohaterkę i szczerze ją nienawidziłam, a potem nagle zaczynałam ją niemal lubić. NIEMAL! bo w następnej scenie lub dwie czy trzy po znowu nie lubiłam tej cholernej suki.
Postać Kade i sama idea koniokształtnych, którzy zakładają stada jest na tyle ciekawa, że zamiast jałowych i wciąż tych samych przemyśleń Riley chętnie dowiedziałabym się o nich więcej. Teraz podejście Kade'a do wielu rzeczy wydaje mi się po prostu płytkie, a klacze w haremie dziwnie uprzedmiotowione. Jeśliby jednak opisać to jakoś dokładniej, dorzucając do tego jakąś historię i powody, dla których ogiery gromadzą wokół siebie tyle Klaczy (nie licząc tej dziwnej rywalizacji oczywiście) mogła by to być ciekawa odmiana po znanych powszechnie wampirach i wilkołakach które się już przejadły.
Misha ja tam cię kochałam draniu <3

Powiem tak krótko. Gdyby nie fabuła ciężko by mi było przebrnąć przez praktycznie takie same opisy przemyśleń wewnętrznych bohaterki.
Znów miałam tą dziwną i frustrującą mieszankę emocji, w których chciałam zabić naszą bohaterkę i szczerze ją nienawidziłam, a potem nagle zaczynałam ją niemal lubić. NIEMAL! bo w następnej scenie lub dwie czy trzy po znowu nie lubiłam tej...

Autorka nie zna litości - Riley wciąż wygłasza te same teksty, a seks zwyczajnie się przejada. Sama fabuła wciąga i dla niej warto przebrnąć przez te wszystkie wtórności.

Autorka nie zna litości - Riley wciąż wygłasza te same teksty, a seks zwyczajnie się przejada. Sama fabuła wciąga i dla niej warto przebrnąć przez te wszystkie wtórności.

Romans paranormal. Polubiłam niektórych bohaterów, tylko Riley nie jest moją ulubienicą. Mierzi mnie jej stosunek do wszystkiego, szczególnie do seksu... rozumiem, że wilki mają potrzeby, ale bliżej mi do zasad Quinna w tej materii. Sama intryga bardzo dobra, wciągająca, tylko Riley niezbyt mi pasuje do całości... Coś mam do tej damy?
Za jakiś czas powrócę do serii...

Romans paranormal. Polubiłam niektórych bohaterów, tylko Riley nie jest moją ulubienicą. Mierzi mnie jej stosunek do wszystkiego, szczególnie do seksu... rozumiem, że wilki mają potrzeby, ale bliżej mi do zasad Quinna w tej materii. Sama intryga bardzo dobra, wciągająca, tylko Riley niezbyt mi pasuje do całości... Coś mam do tej damy?
Za jakiś czas powrócę do serii...

Sięgając po ten tom liczyłam, że będzie lepszy od poprzedniego. Niestety myliłam się. W trakcie czytania miałam wrażenie, że pominęłam jakieś strony i dlatego mam problemy z załapaniem o co chodzi w danym momencie, ale kontrolne zerknięcie na paginację upewniało mnie, że tak się nie jest.

Sięgając po ten tom liczyłam, że będzie lepszy od poprzedniego. Niestety myliłam się. W trakcie czytania miałam wrażenie, że pominęłam jakieś strony i dlatego mam problemy z załapaniem o co chodzi w danym momencie, ale kontrolne zerknięcie na paginację upewniało mnie, że tak się nie jest.

"Całując grzech" to jedyna książki tej sagi, którą przeczytałam. Nie była ona dobra, ale zła również. Bohaterowie mają wiele problemów, z którymi się zmagają, ale główna bohaterka wydaje się, że ich sobie dokłada.
Mam zamiar przeczytać pierwszą część oraz kolejne, może moje podejście do tej części się zmieni. Jak na razie nie powala na kolana, ale jest to miły dodatek do jesiennych wieczorów i cieplutkiej herbatki

"Całując grzech" to jedyna książki tej sagi, którą przeczytałam. Nie była ona dobra, ale zła również. Bohaterowie mają wiele problemów, z którymi się zmagają, ale główna bohaterka wydaje się, że ich sobie dokłada.
Mam zamiar przeczytać pierwszą część oraz kolejne, może moje podejście do tej części się zmieni. Jak na razie nie powala na kolana, ale jest to miły dodatek do...

Ta książka naprawdę poprawia humor! Poszczególne części czyta się z przyjemnością z ciekawością oczekując rozwoju akcji. Bohaterka co prawda wskakuje do łóżka ( i nie tylko) każdemu napotkanemu facetowi ale wcale nie razi to w oczy czytelnika. Ta historia jest napisana jasno i z poczuciem humoru. Polecam na ataki depresji pogodowej:)

Ta książka naprawdę poprawia humor! Poszczególne części czyta się z przyjemnością z ciekawością oczekując rozwoju akcji. Bohaterka co prawda wskakuje do łóżka ( i nie tylko) każdemu napotkanemu facetowi ale wcale nie razi to w oczy czytelnika. Ta historia jest napisana jasno i z poczuciem humoru. Polecam na ataki depresji pogodowej:)

Nie wiem, co jest takiego w Riley Jenson, że jakoś mi ona nie wchodzi. Jej przygody początkowo mnie strasznie męczą, ale potem robi się ciekawie i czytam dość płynnie.

Riley, jako pracownica departamentu, znowu musi ratować świat
przed pewnym gościem, który tworzy zmutowane istoty. Do tego czasu nasza wilko-wampirza bohaterka musi pokonać strasz, walczyć i biegać nago w blasku księżyca oraz zdobyć wiele informacji za pewną cenę, której znieść nie może Quinn - tak, ten cudowny chamior znowu się pojawia się w książce. Ale na jednym przystojniaku nie kończą się problemy Riley, która wciąż szuka swojej bratniej duszy.

"Całując grzech" zakończył się tak, że aby dowiedzieć się jak skończy się misja z drugiej części, to trzeba przeczytać trzeci tom. Na pewno to zrobię, bo zapowiada się interesująco. A tak poza tym to niewiele można coś jeszcze powiedzieć o tej książce. W większości były próby rozstrzygnięcia zagadki, walki oraz zaloty łączone z seksem. Tak niemrawo, niezbyt wciągająco. Ocena 7/10.

Nie wiem, co jest takiego w Riley Jenson, że jakoś mi ona nie wchodzi. Jej przygody początkowo mnie strasznie męczą, ale potem robi się ciekawie i czytam dość płynnie.

Riley, jako pracownica departamentu, znowu musi ratować świat
przed pewnym gościem, który tworzy zmutowane istoty. Do tego czasu nasza wilko-wampirza bohaterka musi pokonać strasz, walczyć i biegać nago w...